Hoofdstuk 6

146 15 1
                                    

"Dat wij watte!?" Zeggen ik en Felicia in koor. "Jullie zijn weerwolven" herhaald Moonlight. "Heeft dat er ook mee te maken dat ik en Felicia elkaar in gedachte kunnen horen?" "Dat heet mindlinken" zegt Maanlicht.

Voordat je het gaat vragen, ik ben een deel van jou, dat heeft iedere weerwolf.

Zijn Moonlight en maanlicht weerwolven?

Nee, zij zijn gewone wolven. Ze leven samen met gewone wolven en weerwolven.

Oke. Ik moet er nog wel aan wennen dat jij een deel van mij bent en je alles kan horen wat ik zeg.

Snap ik.

"Hallo? Hallo! Aarde op Fenya?!" Zegt Moonlight grinnikend. "Oh, eh sorry, wat is er?" Dat jullie morgen in jullie wolven kant veranderen, het is dan volle maan". "Oke".

Jaaaah! Ik wil weten hoe we er uit zien als wolf!

Weet jij dat dan niet?

Uhh, nee

Waarom niet?

Een wolf die ook een dierenverluisteraar is komt maar weinig voor, eigenlijk zijn jullie de enige. Dus ik zou niet weten hoe jij er uit ziet.

Oke.

Ga je ook iets anders dan 'oke' zeggen.

Nee.

Ha! Jij zei wat anders!

En wat wil je daar mee bereiken?

Geen reactie. "He! Hallo? Aarde op Fenya?" Zegt Felicia lachend. "Huh wat?" Vraagt ik verward. "Of je een kijkje bij de roedel van Moonlight en maanlicht wil nemen?" Zegt Felicia grinnikend. Ik knik snel.

We hebben de hele roedel gezien. Het is er best gezellig. Ik krijg ineens een hevige steek in mijn maag, die al gauw weer weg trekt. Ik negeer het maar gewoon.

Het is de volgende morgen. Vandaag ga ik transfomeren in mijn wolven kant. Ik ben best wel zenuwachtig. Zou het pijn doen?

Nogal ja.

Bedankt voor de informatie..

Je wilde het toch weten?

Ik sta nog in mijn pyama dus ik ga me maar eens aankleden. Ik kijk op de klok hoe laat het is. Kwart voor zes! Ik verdien nog wel wat slaap! Het is tenslotte weekend. Ik loop weer naar mijn bed en ga er in liggen. Al snel val ik in slaap.

Een vrouw staard gelukkig maar ook verdrietig naar twee mandjes waar twee baby's in liggen. Ze heeft een klein kroontje op en een donkerblauwe jurk. Er rolt een traan over haar wang. Een man komt naast haar staan en legt een hand op haar schouder." Jullie zijn twee speciale kinderen, maar ik moet toch echt afscheid van jullie nemen" zegt ze met een zucht."Keer alsjeblieft terug als jullie veertien zijn, dan kunnen jullie je beschermen tegen Zemiro" maakt de man haar zin af. Dan maakt de vrouw wat bewegingen met haar armen en er ontstaat een groene draaikolk. De man en de vrouw pakken de twee mandjes en stoppen die in de draaikolk. Ineens splitsen de twee mandjes uit elkaar en de draaikolk verdwijnt. "Neeeeeeeeh!" Schreeuwt de vrouw hard.

Met een ruk schiet ik overeind. Het zweet loopt over mijn hoofd en mijn handen trillen. Pfffff, het was maar een droom. Die vrouw lijkt wel erg op mij. Nee, Fenya blijf er bij, het was gewoon een stomme droom die me door de war maakt. Ik loop naar beneden en ga naar de keuken. Ik pak een mok en doe er water in. Ik richt mijn hand naar de mok en laat het water koken. Ik pak een theezakjes en stop die in de mok. Thee aladi Fenya.

De avond is aan gebroken. Ik loop nu door het bos naar de plek waar ik met Felicia en de rest heb afgesproken. Eenmaal aangekomen zie io ze al staan. Ik kijk naar de vollemaan die fel schijnt, als ik een hevige kramp in mijn maag krijg. Ik kruip in elkaar en de kramp word als maar erger. Ik schreeuw het uit van de pijn en ik zie dan Felicia het zelfde doet. Dan stopt de pijn. Ik kijk naar mijn handen die geen handen meer zijn. Ik zie twee witte zachte poten staan. Moonlight en maanlicht staren verbaast naar mij en Felicia. "Jullie, jullie zijn lova's" zegt Moonlight zacht.

Purple EyesWhere stories live. Discover now