Patty beyaz hırkasını üstüne aldı. Yatağının altından çıkarttığı kaykay ile kapiya ulasti. Kaykaya dengeli bir şekilde bindi ve çantası sırtına taktı. Troye 'un kapısının önüne geldiğin de durdu ve kapıyı yavaşça tiklatti. Kapıyı Troye'un annesi açtı.
Merhaba ben Patty, Troye uyandı mi?
"Çağırıp geliyorum " ve merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Patty elindeki gri saate baktı çantasını açıp içindekileri kontrol etti. Kafasını kaldırdığında Troye karşısındaydı.
Günaydın P.
Günaydın T.
Birbirlerine bakıp gulustuler. Ardından Troye garajdan mavi kaykayini aldı. Annesine el sallayip yola ciktilar.
Nasılsın?
Bilmiyorum. Sen?
Ben galiba ıyiyim ama sen. Bir sorun mu var?
Abim babamla kavga etmiş artık bizimle kalacakmis.
Ne güzel iste. Ozlemedin mi abini?
Sorun da bu tüm bunlara sebep olan o. Ailemin beni ogrenmesinin sebebi o idi. Yine gelecek ve bize aynı şeyleri yaşatacak.
Yanında ben varım bu sefer
Troye Patty 'e sarıldı. Beraber gulustuler. Yola devam ederken Patty'nın gözüne çarpan şeyle bir an durakladı. Troye ne yaptığını anlamadi. Patty 'nin baktığı tarafa baktığında Connor'ı ve yanında bir çocukla el ele tutuşmuş olduğunu görmek aklının ucundan bile geçmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vans// Troye
Fanfiction*Me*: Yani görünüşümü beğenmiştin, öyle mi? *Bilinmeyen*: Hayır sadece ayakkabılarını.
