หวง หวงมาก! หวงยุนกิมาก!!
ย้อนกลับไปเมื่อวันก่อน เป็นวันเสาร์ตอนกลางคืน ขณะที่ยูและยุนกิกำลังนั่งดูหนังกันอยู่ที่โซฟา
"ยู"
"หืม" เจ้าของชื่อละสายตาจากการจ้องทีวีหันมาขานรับคนหัวเขียวที่นั่งอยู่ข้างๆ
"กิว่าจะย้อมผม ยูว่าสีไรดี" ยุนกิปลายตามองเส้นผมสีเขียวมิ้นของตัวเอง แล้วถามความเห็นจากคนตัวเล็ก
"ย้อมอีกละ เราสงสารหนังหัวกิวะ" ยูพูดติดตลก ช่วงนี้ยุนกิย้อมสีผมบ่อยมาก บ่อยจนเขารู้สึกว่า 'สักวันยุนกิต้องหัวล้านแน่ๆ'
"ก็อยากย้อมอ่ะ เบื่อสีนี้แล้ว"
ยุนกิเป็นคนเบื่อง่าย สีเขียวมิ้นเพิ่งย้อมไปเดือนเดียวเองแท้ๆ
"แล้วจะย้อมสีอะไร ได้เลือกไว้บ้างมั้ย" ในเมื่อถ้ายุนกิอยากจะย้อม เขาก็ไม่ขัดอะไร หัวใครหัวมัน ถ้าหัวล้านเมื่อไหร่ก็รอขำเท่านั้นแหละ คงมีลั่นแน่
"ระหว่างสีแดงกับสีเทา" ยุนกิเลื่อนนิ้วไปมาบนจอโทรศัพท์มือถือเพื่อเลือกดูสีที่ตัวเองสนใจอยากจะย้อม
"สีเทา!" ถ้าย้อมสีแดงคงเด่นสุดในมหา'ลัยแน่ๆ ปกติก็เด่นอยู่แล้ว แล้วสีนี่ดูท่าจะทำร้ายหนังหัวสุดๆ
ยุนกิเป็นคนตัวขาว จะย้อมสีผมสีไหนก็เข้า ยกเว้นสีขาวนะเดี๋ยวมันจะกลมกลืนกับสีผิวเกินไป
ความจริงยูอยากให้ยุนกิกลับไปย้อมผมเป็นสีดำเหมือนเดิมมากกว่า เพราะดูเป็นสีธรรมชาติ ไม่เด่นสะดุดตาอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
"สีเทาเหรอ อืม...ก็ดีนะ"ยุนกิวางโทรศัพท์ลง ก่อนจะเอาหัวเขียวๆของตัวเองไปซบไหล่เล็กของแฟนตัวบางข้างๆ "ย้อมให้หน่อย นะครับ"
นั้นไง แล้วหน้าที่ย้อมก็คงหนีไม่พ้นเขาอีกจนได้
ยุนกิลากยูออกมาห้างสรรพสินค้าใกล้ๆคอนโดทันที อะไรจะปุบปับปานนั้นละยุนกิ
