Part Time Gangster

CHAPTER 37: HOME

GEORGE’S POV

“Sa wakas nandito na tayo sa bahay ninyo. Oops… Palace pala. Hahahahah.” Sabi ni Kevin pagkababa niya.

“Ipapark ko lang itong car ko. Mauna ka na sa loob. Ipapakuha ko na lang sa maid yung things mo.” Sabi ko saka dinrive na papunta sa garage ang car ko.

Pagkadating ko sa garage, bakit parang ang daming kotse? Bumili na naman ba si Daddy ng bagong kotse para amin ni Kuya? Well, wala na akong panahon para mag-isip pa para diyan kasi gusto ko na magpahinga.

Bumaba na ako at pumunta na sa main door ng house at nakita kong hinihintay ako ni Kevin.

“Why are you still here? Bakit hindi ka na pumasok agad pagkababa ko sa’yo?” Tanong ko sa kanya.

“I’m waiting for you. Nahihiya kasi ako kila Tito Migs, Tita Cecil at lalo na sa Kuya mo.” Nakayuko niyang sabi sa akin.

*SIGH*

 “Tara na nga. Pagod ka pero mas pagod ako kaya kailangan na nating magpahinga.” Ay aka sa kanya papasok sa bahay namin.

“Baby, buti na lang at nandito ka na. Kanina ka pa namin hinihintay.” Yakap ni Mommy sa akin. “Kevin, Hija, good thing at nagkasabay kayo ni George.” Beso naman niya kay Kevin.

Yep, Kevin is a girl. Cool nga ng names namin ehh. Unisex.

“George.” Si Raffy.

“Wait are you doing here, Suarez? Hindi pa ba malinaw sa’yo na ayoko sa’yo. Hindi kita mahal.” Iyon ang bati ko sa kanya.

*PAK*

Sampal sa akin ng Mommy ni Raffy. “How dare you talk to my son like that?! Napunta na lang sa wala ang ginastos namin para sa kasal ninyong dalawa! Pangalawang beses na pero wala pa ring nangyari!” Sigaw sa akin ng Mommy ni Raffy.

Napahawak ako sa pisngi ko. Shit!

“George, you okay?” Biglang takbo sa akin ni JM. Nandito din pala ang buong gang.

Tumango na lang ako.

“Okay. I’ll explain. Ayokong magkaroon ng isang anak na alam kong hindi naman galing sa akin. I may sound selfish pero may karapatan ang bata na makilala ang tunay niyang magulang. At hindi po ba ninyo alam na may contact pa rin sila ni Cyrene hanggang ngayon? How may I suppose to believe na loyal sa akin si Raffy kung halos kada minuto may tumatawag sa kanya para kumustahin ang anak niya?!” Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw.

Napayuko si Raffy sa mga sinabi ko.

“Wala na kaming pakialam sa bata. Maniwala ka sa amin.” Aniya naman ng Daddy ni Raffy.

“Maniwala? Tingin po ba ninyo hindi ko alam na nagpapadala kayo ng pera kay Cyrene para matustusan ang lahat ng pangangailangan nila mag-ina? At hindi ninyo po ba alam ang plano ninyo na kunin sa amin nang paunti-unti ang mga hotels na pagmamay-ari namin?” Tanong ko naman sa kanila.

Walang nakapagsalita sa pamilya Suarez. They all stand still and shocked.

“What do you mean na kukuhanin sa atin ang mga hotels natin?” Tanong ni Mommy sa akin.

“You didn’t know?” Tanong ko din sa kanila.

“No. Wala kaming kaalam-alam sa balak nila sa business natin. All we know is that gusto nilang makasal kayo ni Raffy. “ Paliwanag ni Mommy.

“Ang alam lang namin is maging magpartners pero hindi gawing isa ang businesses natin.” Dugtong naman ni Daddy.

Tumingin ako sa kinauupuan ni Raffy. Sobrang galit ako sa kanila ngayon.