Ölüm korkusu

81 8 0
                                    

Eve geldigimizde Annemlere  dönüp bügün yapmak  istediğim şeyi söyledim. "  ben bügün odamda, yatagıma uzanıp akşama kadar uyuycam dedim ."  Annem  bişey  söyliycekken lafı ağzına tıkayıp  " seni seviyorum zehra sultan " deyip odama  yöneldim. Kapıyı  açar açmaz  kendimi yataga attım.  Yavaş yavaş gözlerim kapanırken annemin çıglık sesleriyle aralandı.Aşagı indigimde annem yerde kıvranıyor. Hazalda koltukta baygın şekilde yatıyordu.Annemin yanına gidip ters çevirdigimde karnından bıçaklanmış oldugunu gördüm.çıglık atıp hemen telefonuma sarıldım ve Ambulansı aradım. babamıda arayıp olan biteni anlattıktan sonra gidecegimiz hastanenin ismini söyledim.Ambulans gelipAnnem ve Hazalı götürürken göz yaşlarıma hakim olamayıp aglamaya başladım.Hıçkırıklarımın arasından görevliye B-bende g-gelebilirmiyim diye sordugumda olur anlamında başını salladı. * * * * * * hastaneye girdigimizde kulagım telefonumun melodisiyle doldu .Açıp baktıgımda .BABİŞ yazısını gördüm. -Efendim baba dedigimde . -kızım ben Murat amcan " baban trafik kazası geçirdi " deyince telefon ellerimin arasından kayıp yere düştü ve daha fazla ayakta kalamayıp yere yığıldım. * * * * * Gözümü açtıgımda hastane kokusunu içime çekip neden hastanede oldugumu hatırlayıp aglamaya başladım hıçkırıklarım odayı doldururken biandanda bitmiş olan serumu çıkartmaya çalışıyordum. Kapı açıldı ve içeri güney girdi ona dönüp beni annemle babamın yanına götür dedim . yanıma oturup" sakin ol babanla hazalı kaybettik annende yogun bakımda " dedi boynunu bükerek. " Hayır yalan söylüyorsun deyip ona bagırmaya başladım". odadan çıkıp yogum bakıma giderken bi görevli beni durdurup buraya giremezsiniz dediginde onu itekleyip koşmaya başlamıştımki beni tutan elle oldugum yerden kıpırdayamadım.

BESTEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin