when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)

Hoofdstuk 35

Hierboven het liedje

Trouwens, lees even het einde! Ik ga een wedstrijd houden :)

Pov Fay

"Fay." Fluistert een stem die bekend voorkomt. "Psst. Fay." Ik zucht diep, wie wilt me nù wakker maken? "Fay. Godverdomme." Uit frustratie open ik mijn ogen. Ik kijk in het rond, maar ik zie niemand. "Hallo?" Niks. Wie zou het kunnen zijn? Waarschijnlijk een flauwe grap van Finn.

"Goedemorgen." Groet Finn mij, met zijn ochtendstem. "Goedemorgen." Mompel ik terug. "Wat gaan we doen vandaag?" Ik haal mijn schouders op. "Wat wil jij doen?" Vraag ik aan Finn. "Kies jij maar." Ik schud mijn hoofd. "Ik wil wel eens naar dat beelden gedoe." Finn begint te lachen. "Madame Tousseau?" Ik knik. "Ja, dat ja." We beginnen allebei te lachen om mijn domheid.

Als we uitgelachen zijn, stappen we naar de metro. We steken wat geld in de blauwe automaat, en krijgen twee pasjes in de plaats. "Ik vind het hier eng." Fluister ik naar Finn. Ik kijk in het rond, het is hier donker. De meeste van de lichten zijn dan ook kapot. De koude witte stenen, geven een creepy gevoel. "Daar! Een trap!" Samen lopen we naar de trap.

Als we onze pasjes hebben gescand, staan we op het perron. Hier is het nog donkerder dan boven, je ziet hier niets. Een hels lawaai overheerst te metrogang. Een paar seconde daarna, stopt de metro voor onze neus. Snel stappen we in, en wringen ons tussen de mensen.

"Daar is nog plaats, je kan op mijn schoot." Ik knik voorzichtig. Finn gaat op het blauwe stoeltje zitten, waarna ik op zijn schoot plaats neem. "Niet daar." Ik kijk Finn raar aan. "Het is beter dat je niet op die plek gaat zitten, als je begrijpt wat ik bedoel." Mijn wangen kleuren rood, en ik ga meer op zijn knieën zitten. "Sorry." Mompel ik nog, maar dat heeft hij niet meer gehoord.

Drie haltes verder, stappen we uit. Hier zijn de gangen wel verlicht, maar de zelfde witte stenen aan de muur maken het eng. "We zijn er." Zucht Finn. Ik knik met een glimlach op mijn gezicht.

"Fay." De zelfde stem als vanmorgen weerklonk in de ruimte. Ik kijk in het rond. Ik zie nog net hoe een gedaante van bij ons weg stapt. "Kom dan gaan we naar binnen." Ik knik blij, tot ik de wachtrij zie. Wat een lange rij.

"Nu we hier toch staan. Kan je zingen?" Ik schrik van Finn zijn vraag. Van waar kwam die opeens? "Ik weet het niet." Zeg ik met een kleine glimlach. "Je lacht, probeer." Ik trek één wenkbrauw op. "Wat probeer?" Hij schud lachend zijn hoofd. "Probeer te zingen." Ik knik.

( kan spel fouten bevatten! )

Little do you know,
How I'm breaking while you fall assleep.

Little do you know,
How I'm breaking by every memories

Little do you know,
That I try to pick me up, piece by piece

Little do you know I, need a little more time.

Finn begint luid te applaudisseren, samen met een paar mensen rond om ons. Verlegen kijk ik naar de grond, en mompel een 'dankje'.

"Welk liedje was dat?" Ik denk even na. Hoe heette dit lied ook alweer? "Euh, little do you know. Denk ik?" Vertel ik hem. Hij knikt.

Na nog een halfuur gewacht te hebben, is het eindelijk aan ons. We geven hun geld, en stappen met de andere mensen een lift in. Als we uit de lift stappen, komen we tussen allemaal beelden te staan.

"Finn. Ik wil een selfie met Katy Perry." Hij zucht, en loopt dan mee met mij naar het beeld. Als we de eerste kamer rond zijn, komen we in de kamer vol voetbal sterren. Nu is het mijn beurt op te zuchten, waardoor Finn moet lachen.

"Kom, ik denk dat deze kamer jou wel aanstaat." Glimlacht Finn. Ik bekijk hem raar maar volg toch. "Leonardo DiCaprio, die ene vampier, alle knappe film sterren staan hier." Grijnst Finn. Ik rol met mijn ogen, als hij 'de ene vampier' zegt. "Sukkel, ik ga met mijn schattie op de foto."

Ik huppel naar Cam. Dat is niet zijn echte naam, maar de fans weten wat ik bedoel. Dallas. Ik neem trots een selfie, en sla hem op. "Dankje schat." Zeg ik tegen het beeld. Opeens beweegt het beeld. Ik schrik me te pletter. "Sssht, don't say anything. I'm real." Knipoogt het valse beeld.

"Dallas? Real?" Hij knikt. "Omg." Fluister ik. Hij geeft me snel een handtekening en gaat dan weer in pose staan. Finn glimlacht trots. "Wist jij dit?" Hij knikt en schiet in de lach. "Sukkel." Lach ik mee.

Als we eindelijk uit het gebouw komen, is het alweer donker buiten. "Kom." Finn trekt me mee richting het metrostation.

Als we weer in de metro zitten, vraag ik aan Finn wat we gaan doen. Koppig heeft hij zijn hoofd geschud. Ik mocht het niet weten.

Als we eindelijk uitstappen, doet Finn mij een blinddoek om. "Finn, ik-"

"Sssht. Vertrouw mij."

Ik knik zacht, als bevestiging dat ik heb vertrouw. Wat zou hij gaan doen? Ets erg? Misschien dumpt hij me ergens? Nee, dat zou Finn niet doen.

"Hier moet je even opstappen." Ik knik en stap het trapje op. Opeens voelt het alsof we omhoog gaan. "Finn? Wat doen we?" Vraag ik bang. Wat is hij van plan?

"Sssht, je ging mij vertrouwen."

Weer knik ik, maar toch ben in bang. "We zijn er." We stappen verder. Een koude wind blaast door mijn warrige bruine haar. "Open je ogen maar."

Als ik de blinddoek afdoe, heb ik een prachtig uitzicht. Ik sta op de Eifeltoren? "Finn? Dit is zo prachtig." Ik ben verbaasd. Ik kan heel Parijs zien. Doordat et donker is, zie ik allee lichtjes branden over heel de stad.

"Finn ik-"

Finn onderbreekt me, door zijn vinger op mijn lippen te leggen. "Sssht, ik moet je iets zeggen."

"Ik de dagen dat ik je leerde kennen, is er veel gebeurt. Daardoor lijkt het wel of ik, dichter bij jou gekomen ben. Dichter bij je hart. Ik weet niet hoe ik het moet zeggen, maar ik hou van je. Fay, wil je mijn meisje zijn?"

Verbaasd begin ik te knikken. "Ja. Ja, dat wil ik." Ik kijk hem recht in de ogen aan. Opeens gaat alles in slowmotion. Onze hoofden komen dichter bij elkaar.

Ik open nog een keer mijn ogen, en ik zie iets verschrikkelijk. "Stop. Ik. Ik kan het niet." Finn kijkt me verbaasd aan, maar ook gekwetst. "Ik hoor bij hem." Ik wijs naar de persoon achter Finn.

"Fay?" Ik knik. "Ik hoor bij hem."

💋💋💋

Dit einde is zo onduidelijk :)

Kunnen jullie raden wie het is?
Misschien moeten we er een spelletje van maken...

Ik ga alle namen, van de mensen die het juist hebben in een pot steken. En dan, loot ik er een naam uit, die persoon krijgt een shoutout!!

Okey.. Raad maar :)