Bugünde uykumuz mutluluktan kaçsın:) ama şöyle bir sorun var mutluluktan uyku kaçınca kalem ilhamdan nasibini alamıyormuş dakikalardır birşeyler yazmak istiyorum ama yok:) oyüzden saçmalamaya karar verdim hem bugünde böyle olsun ne olacak ki.Öyle sanıyorum ki bunu yapmayalı uzun zaman oldu +mantıklı davranmamak+.Mantığıma aykırı davrandım bugün hani kalbinin sesini dinle derler ya işte onun gibi.Kalabalığa fazla aldırış etmedim mesela,gözlerimi kapattım rüzgarı hissettim hiç öyle bahsedildiği gibi hoyrat değildi hatta varlığını hissettirmesi için esmesi bile gerekmiyordu 😳 güzeldi ve daha güzeli naifti bu yüzden nefes alabildiğim kadar aldım.Birşeyleri yeni öğrenmeye başlayan küçük meraklı çocuklar gibi dolandım etrafta.Elbette dokunduğumun çiçek olduğunu biliyordum ama eksik birşeyler vardı herşeyi yeniden öğrenmek istiyordum.Görmeye alıştığımızdandı belkide yaradılışındaki muazzamlığı farkedemeyişimiz.Sonra çantamı ceketimi bir kenara attım koştum öylece manasızca nefes nefese kaldım durup dinlendim sonra.Muhtemelen ne yapıyor bu deli diyenlerde olmuştur🙈:) hiç umrumda olmadı mesela, yetmez mi artık başkalarının düşüncelerine göre yaşamamız 'acaba ne derler ne düşünürler' sanırım yetti:).Sonra korkumu yenmeye karar verdim. Ne korkusu mu? Tabiki bisiklet :D elbette daha önce denediğim olmuştu ama üç tekerlekten aşağı inememiştim bu sefer ki iki tekerlekliydi havalıydı birkere:).Insanlar gördükleri manzara karşısında haliyle yoldan çekilmeyi tercih ettiler bu yüzden olacak ki kazasız sonuçlandı:).Hayatımın en mutlu günüydü bugün ve yaptığım sadece kendim olmaktı aslında.Bunu buraya yazma nedenimde bu tam olarak.Mutlu olmak için iyi şeylerin olmasına gerek yokmuş mesela zaten varmış başımızın ucunda bizi bekliyormuş. Herşeyin fazlasına meyleden görmekten aciz olanmış kalbimiz.Korkarak yaşamakmış kendimize yaptığımız en büyük zulüm.Korkak bir insan olarak yaşlanmak istemiyorum mesela böyle insanlarıda anlamıyorum cesaret ömürden mi yiyor ki? Yani uzuncası aldığımız nefesin değerini bilerek yaşayalım önce kendimizi sevelim.Mesela sevda türküleri için karanlığın çökmesini beklemeyelim sevgiye direnmekte nesi :) sonraaa hissedelim, hissetmeyi unutanlardan olmayalım.En önemliside istediğimiz hiçbirşeyi ertelemeyelim.Bundan sonra ki hayat felsefem bu olacak herhalde 'erteleme&yaşa'.Öyle işte :))
