Vriendschap

Hoofdstuk 8: Daan

Dit is de gedachte van Daan tijdens zijn zoektocht naar goud.

Dit is zo saai. De hele tijd steen hakken en kijken of er goud is. Ik ben hier veel te goed voor. Ik wil niet meer. Het is zo frustrerend. Ik word boos en gooi mijn pickaxe tegen een steen aan. De steen gaat weg en ik zie goud. Eindelijk, het werd eens tijd na een halfuur steen hakken. Ik ben zo blij en pak het goud en ren naar boven. Huh? Waar moest ik nou weer heen? Links of Rechts? Ik ga maar naar rechts en zie een spin. Gelukkig ben ik de enigste van de drie die niet bang is voor spinnen. Ik sla de spin dood met mijn zwaard. Ik loop verder de gang uit en ik zie een zombie. Die zombie ziet er zo eng uit dat ik mijn zwaar laat vallen. De zombie pakt mijn zwaard af en probeert mij te slaan. Ik ontwijk hem en ik moet hem wel slaan met mijn pickaxe. Het is zo zonde om dat te doen omdat de pickaxe al bijna kapot is. Ik sla de zombie een paar keer en mijn pickaxe is kapot. Hij is niet dood? Lekker dan. Ik moet hem nu wel slaan met mijn hand. Dat gaat vast erg pijn doen. Ik sla hem dood en ik pak mijn zwaard weer en hij laat vlees pakken. Ik denk niet na en ik eet het op. Ik voel me net een kannibaal. Gatsie, het is rottend vlees. Ik kon het ook wel verwachten. Ik krijg nog meer honger. Dit was echt geen goed idee. Ik ga snel weer naar boven.