Mafya Tahtının Sahibi

mafya tahtının sahibi-47-FİNAL

2 ay sonra

Akşam işler bitince eve uğradım. Kızımla biraz zaman geçirdim. O uyumadan dertleştik biraz.

Daha doğrusu ben anlattım o dinledi. Gece yarısına doğru birkaç bira alıp deniz kenarında son zamanlarda çok gittiğim taşlara oturdum.

Müziği açın

Bir bira kutusunu açıp bir yudum aldıktan sonra düşündüm.
Canım yanıyor. Kalbım sızlıyor . Hayattayken ölümü yaşıyorum resmen. Her yerde o var sanki Baktığım yerlerde, düşünce ve kalbimde . Nasıl bu kadar doldun hayatıma sen esila.

Neden izin vermedin. Bende seninle gelecektim. Toprak altında dahi olsa birlikte olacaktık hani. Neden bana emanet bırakıp gittin esila neden.

Belki bin belki 10 bininci kez diyorum. Keşke ben gitseydim o gün depoya.
İzin vermeseydim gitmene o zaman hayatta olacaktın yanımda benimle olacaktın.

Bir bira bitip ikinciye başlarken aklımdaki karmaşa devam ediyordu.

Sevdim abi ben onu. Canımdan vazgeçecek kadar sevmişken gitmesine dayanamıyorum.

Tüm biralar bitene kadar oturup düşündüm. İki aydır yaşıyorsam kızım için. Başka hiçbirşey değil.
Boş kutuları çöpe atıp arabama bindim. Eve gidince kısa bir duş alıp kızımı yatağa yatırdım.

" nefesim prensesim sen şuan çok küçüksün fark etmiyorsundur belki ama ben çok özledim anneni. Bir boşlukta yaşıyormuşum Gibi . Hayatım koca bir boşluk. Sabah uyandığımda yüzünü görememek acayip zoruma gidiyor. Şuan öyle bir haldeyim ki gölgesini görsem sarılacak durum dayım " Onun minik bedenine bakarken uyumuşum.

Sabah kızımla uyanıp karnımızı doyurduk. Kahvaltı zamanı dadısına bırakmayıp biberonla ben karnını doyuruyordum kızımın. Hem bu arada da nefesi izlemiş daha çok görmüş oluyordum.

Onu yatağına yatırdıktan sonra kahvaltımı yapıp dışarı çıktım. Bir kaç işi hallettim kırmızı ışıkta beklerken bir bebek mağazasında çok güzel bir ayıcık gördüm. Öyle güzeldi ki. Onu kesinlikle kızıma almalıyım diye düşündüm ışıkları geçtikten sonra arabayı park ettim. mağazaya giderken kaldırımın üzeri o kadar kalabalıktı ki. İğne atsan yere düşmeyecek cinsten.

Kalabalığın arasından mağazaya iki metre kala koluma birşey çarptı ve yerlere kitaplar döküldü.

Bir bayan eğilip yerden kitapları toplarken insanlık gereği eğilip yere düşen bir kitabı elime aldım. Bayan ayağa kalkıp kitapları kucağında düzeltti. Elimdeki kitabı ona uzatınca kafasını kaldırıp bana bakmasıyla olduğum yerde dondum kaldım.

Nasıl?

Saniyeler içinde sarılmıştım.
" esila"

" sapık mısınız ne esilası bırakın beni "

Kadından uzaklaştım.
" esila ne oldu. Benim demir"

" bakın başka biri ile karıştırdınız sanırım. Benim adım sedef. Sedef aksoy "

Hayır hayır bu beynimin bana oyunu olamaz

" inanmıyorum "

Çantasından cüzdanını . Cüzdanındanda kimliğini çıkarıp bana gösterdi.

sedef aksoy

Anne adı mine
Baba adı semih
İzmir 08/07/1990

kadına sarılırken düşürdüğüm kitapları toplamak için tekrar eğilirken ben sadece bakıyordum boşluğa.

Bu kadar çok mu özlemiştim hayal görecek kadar. Başkasını o sanacak kadar.

Kadın kitaplarını tekrar toplayıp hızlıca yanımdan uzaklaştı.