Rüyalarda Yaşadım

Bölüm II

Çalan telefonun sesi yerimden sıçramama neden oldu. Yatağın içinde telefonumun olduğu komodine doğru dönerek arayana göz attım. Ekranda kocaman gülümseyen bir adamın resmi '' yakışıklım'' yazısı. Balayı tatilimizde Venedik'te kano üzerinde gezerken gülümsemişti objektifime. En saf en masum haliyle bakıyordu bana. En önemlisi de gözleri aşktan ve mutluluktan parıl parıl parlıyordu. Şimdi aynı fotoğrafı çekmek istesem muhtemelen poz bile vermezdi bana.

- Efendim? Bugün hiç konuşmadığım için sesim boğuk çıkmıştı.

- İşim uzayabilir, geç kalırsam beni merak etme. Ve çat diye kapanan telefon. – iyiyim hayatım, peki ya sen nasılsın? Günün nasıl geçiyor? Ah bende yemek yaptım akşama en sevdiğin yemeği imam bayıldıyı fırına veriyordum tam sen aradığında. - Ne kadar da geçmişte kalmıştı bu konuşmalar. Artık sadece ne yaptığını haber vermek için arıyordu. Gün içinde yaptığım hiçbir şeyin önemi yoktu onun için. Hatta her gece işi uzuyordu, uzamadığı zamanlarda sadece yemekte biraz laflıyorduk. İşi hakkında konuşulan kısa anlamsız konuşmalar. Sonra çalışma odasına çekilip varlığımı unutmayı tercih ediyordu. Geç geldiği akşamlarda da işte olduğunu iddia etse de yatağa girdiğinde nefesindeki şarap kokusunu alabiliyordum. O uyuyana kadar gözümü bile kırpmadan beklerdim. Eve girdiğini duyduğumda yatağa sessizce uzanır belki bu gece bana sarılır diye dua etsem de sadece yanımda yatmasıyla yetinirdim.

Sahi ne olmuştu bize böyle? Bu rüya ne zaman son bulmuştu? Sen gözlerim açıkken gördüğüm en güzel rüyasın sözleri eşliğinde beni öpmelere doyamadığı anlar ne zaman son bulmuştu?

........................................................................................

Balayından eve döndüğümüzün ilk günü işe gitmek zorundaydı Ahmet. Bir bankanın müdürlüğünü yapıyordu. Aramadıkları tek bir saniye olmamıştı resmen tatilimizde. Hatta bir ara telefonu komple kapatmayı düşünse de bunu hiç hayata geçirmedi. Kanoda objektifime gülümserken bütün ambiyansı çalan telefon bozmuştu. Ve sonra saatlerce süren telefon konuşması. Ama buna aldırmak yerine tatilimin tadını çıkartmayı seçmiştim.

Bugün yapmam gereken şey belliydi. Benim olan, bizim olan evin tadını çıkartmaktı. Evin her köşesinde duran eşyayı özenle seçmiştim. Gün her şeyi gönlümce kullanma günüydü. Mutfakta yemek sitelerini karıştırırken bir yandan da youtube'den '' Micheal Ortega- Cry'' şarkısının keyfini çıkarıyordum. Hayatımda doğru düzgün yemek yapmamış biri olarak kocama yapacağım akşam yemekleri benim için çok önemliydi. Çünkü onun güzel yemek yediğinde yüzünde oluşan tebessümü oldukça iyi biliyordum. Ve bu akşamda amacım o tebessümü görmekti yüzünde. O yüzden önüme aldığım laptopta bulduğum yemek tariflerini karıştırıyordum.

Kapı zilinin çalmasıyla koltuktan fırladım. İçimin geçtiğini o an farkına varınca son kez masayı kontrol ettim. Her şey yerli yerinde ve güzel görünüyordu. Kırmızı mumlarımızı yakmak kalmıştı bir tek. Evimizde yiyeceğimiz ilk akşam yemeğimiz en özeli olmalıydı ve onunda bu özel günü unutmadığını biliyordum. Kucağında kocaman bir papatya demetiyle karşıladı beni. O an dünyadaki en güzel duygunun gözlerinde aşkla bakan adama kapıyı açmak olduğunu anladım.

- Her şey harika görünüyor. Ama en güzeli de sensin. Yanağına bir öpücük kondurup papatyalarımı evimin en başköşesine yerleştirdim. Onun için evimizde yaptığım ilk yemeğin tadına bakınca o tatlı tebessümünü gösterdi bana. Odamıza çekilip yatağa yattığımızda beni kendisine çekip usulca belime sarıldı.

- Yıllardır bunun hayalini kuruyordum. Evim. Evimin içinde bana harika yemekler hazırlayan bir kadın. Onun bana bakarken ki eşsiz gülüşü ve yatağa uzandığımızdaki kokusu. Şu an tek yaptığın şey bana huzur vermek ve ben bundan bir gram fazlasını istemiyorum.

Erkeksi kokusunu içime çekip gözlerimi kapattım ve bu anın tadını çıkartmayı seçtim.