Bugün yeni hayatımın ilk günü.Hayalini kurduğum üniversitenin kapısındayım.Her şeyi arkada bırakıp kocaman bir nefes aldım. Annemlere el sallayıp hızlıca kontrol noktasından öğrenci kartımla geçtim.Artık tam anlamıyla üniversiteliyim.Liseliden sonra bu kelime kulağıma çok hoş geldi.Kendi kendime ne demiştim dün gece?Acemi olduğunu hiç kimseye göstermeyeceksin.Yine çenemi tutamadım.Ama neyse ki tamda çenemin işe yarayacağı bir bölümde okuyacağım.Hukuk fakültesi.Avukat Ceyda Üstündağ.Kulağa ne de hoş geliyor.Ama önce sınıfımı bulmalıyım.Oradaki mahşer yeri gibi kalabalığa bakarsak sınıf listeleri orada olmalı.Hemen gidip adımı bulayım ve oyuna start verilsin.Sınıf listeleri olduğunu tahmin ettiğim kalabalığa doğru hızlıca yürüdüm.Neredeyse bizi mahalle kadar kalabalıktı.Aralardan yavaşça sıyrıldım ama bir türlü sonuca varamadım.Derken arkamdan birinin bana çarptığını fark ettim.Hışımla geri döndüm.
-Dikkat etsene biraz?
-(Gülen gözlerle ufak tefek bir kızdı.)Affedersin.
-(Ne kadar tatlı bir kız. )Önemli değil.
-Arkadan ittirince sana çarptım.
-Olur öyle şeyler.Bende biraz öne önümdekinin ayağına bastım.
Kız yavaşça yanıma geldi ve artık listelerle baş başaydık.
-(Kız elini uzattı)Benim adım Aslı .
-(Elimi uzattım.)Ben de Ceyda .
İkimizde listelere yöneldik ve adımızı aramaya başladık.
-Soyadın ne?Eğer önce seni bulursam söylerim hangi sınıfta olduğunu.
-Üstündağ.Ceyda Üstündağ.Senin soyadın?
-Aslı Çelik.
İkimizde listelerde isimlerimizi aradık.O benim adımı buldu.Bende onunkini.Şans eseri aynı sınıftaydık.Yeni sınıf arkadaşımla birlikte sınıfımıza doğru yürüdük.İkimizinde şaşkınlığı yüz metre öteden anlaşılır cinstendi.Sınıftan içeri girdik. Önce şöyle bir sınıfı süzdüm.Daha sonra oturmak için uygun bir yer aradık.Üçüncü sıraya geçip oturduk.Sınıf oldukça kalabalıktı.Herkes sadece yanındakiyle konuşuyordu.Bizde Aslı ile birlikte muhabbete başladık.Aslı İzmir'den geliyormuş.Çok zor olmuş onun için ailesinden ayrılması.Okulun yakınında bir yurtta kalıyormuş.Benim ne kadar şanslı olduğumdan bahsetti.Çünkü ben zaten İstanbul'da oturuyorum.Benim için değişen bir şey olmadı anlaşılan.Derken kapıdan içeri orta yaşlı bir kadın girdi.Herkeste bir sessizlik oldu.Kadın bize kendini anlattı.Hukuk ile ilgili temel bilgileri anlatacağından ve artık hepimizin birer avukat adayı olduğunu söyledi.Avukatlık uzun yıllardan beri hayalini kurduğum meslekti ve şimdi tam manasıyla hazırım.Bütün gün böyle hocalarla ve arkadaşlarla tanışmakla geçti.Daha ilk günden epey bir arkadaş edindim.Facebook'dan birbirimizi ekledik.Numaralarımızı aldık.İlk günüm oldukça iyi geçti.Eve gelince her şeyi önce annem sonra da babama anlattm.Üniversite hayatımın ilk günü böyle geçti.Yeni hayatımın ilk günü epey bir yoruldum.Güzel bir uyku çekme vakti.Çünkü yarın yeni bir gün ve yeni sürprizlere gebe.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASRIN HATASI
RomanceBirini ne kadar çok yanlış anlayabilirsiniz?Bazı konularda insanları yanlış anlayabiliriz ama bunun boyutunu hesaplayamasak da az çok biliriz.Bazen bir özür bazen ufak bir hediye bizi affettirebilir.Peki ya geri dönülmez biz hata yaptıksak ve bu kez...
