Me,The GANG and THE BABY?????

Chapter 34: Malay ko.

Dedicated to @EmpressBlade
--salamat sa pagvote :)

Sinchi note : suggestion lang (^__^) pakinggan niyo yung "ACT LIKE YOU LOVE ME" ni Shaun Mendez bago basahin ang first POV ng story na to hihi...it will fit the first part na to' lalo na when it hits the chorus

Dinh Leroy McKinley POV

I hastily drank my whiskey and feel its burning sensation in my throat. Kailangan ko ng impluwensya ng alak para magkaroon ako ng lakas ng loob upang makausap ko siya. Alam kong labis ang galit niya sakin to the point na kinalimutan niya ako. And it f*cking hurts like hell to know that once upon a time you mean a lot for her and now you are nothing but a plain shit.

Alam ko din na kapag nagising siya ngayon sa kinahihigaan niya dodoble ang galit niya sakin. Can you blame me? I don't have a choice...She left me with no choice but to kidnap her to take her forcely without her consent.

Sinubukan ko naman ng kausapin siya sa maayos na paraan pero hindi niya ako hinahayaan. Kung hindi niya ako itinataboy, tinataguan naman niya ko. And knowing her you can't just make her do what you wanted. Kaya humantong pa ako sa ganito ang ipakidnap siya.

Of all people I know siya ang pinaka mahirap hanapin at hulihin. She's the notorious and the most sought assassin after all how can you catch her without planning and knowing her weakness. Malaking pasasalamat ko na alam ko kung ano ito at kung saan ang mga pwede niyang puntahan.

Wala akong balak na gamitin ito laban sa kanya dahil ang gusto ko lang naman ay ang makausap siya. Malinawan kung paano kami napunta sa sitwasyon namin ngayon.

" After all this years...You still look like an angel when you're peacefully sleeping..." I smiled bitterly as I tuck her stray hair behind her ear.
"...Lumipas man ang taon ito pa rin ang isa sa mga pagkakataong gustong gusto ko..." then I kissed her forehead.

I sighed my heavy heart out. Bago ako umalis ng kwarto para pumunta ng kusina at magluto. It's been a long time.
Ngayon na lang ulit ako magluluto. And yes, marunong akong magluto hindi ko lang pinapaalam sa mga ulupong na yun.

Lahat kasi ng magpapaalala sakin ng mga bagay tungkol sa kanya ay iniwasan ko isa na dun ang pagluluto. I even tried to forget it. Pero hindi ko kaya. She used to be my gourmet kahit na hindi naman siya maalam sa pagkain basta marinig ko lang na masarap yung niluto ko para sa kanya. Ayos na ako.

From the very beginning nandun siya nung nagsisimula pa lang akong matuto. Kaya alam niya kung paano ako nagimprove sa bagay na ito. Ang hindi niya alam nagaral akong magluto para sa kanya dahil gusto ko siyang patabain ang payat niya kasi noon. When I met her back then there's a part of me na gusto siyang alagaan so I did pero hindi niya iyon alam. Alam ko na mahihirapan akong gawin yun. Pero tinuloy ko pa din PARA SA KANYA.

I even changed my TLE electives from Electronics to Cooking. Dinadahilan ko na kailangan kong matuto para makapasa ako. She's far more willing to help me kaya hindi ako nahirapan. Inaral ko lahat ng gusto kong cuisine. Kaya nung nag-third year ako Cooking padin kinuha ko.

After 30 minutes I pulled out the baked mac from the oven. Napangiti na lang ako when I looked at it. I'm imagining how would she look like kapag kinain niya itong niluto ko. Isa ito sa mga paborito niya basta may pasta kakainin niya.

Kukuha na sana ako ng paglalagyan ng niluto ko ng may naramdaman akong matulis na bagay sa leeg ko. I froze at the sudden contact of it.

" Where am I?.." tanong ng malamig na boses sa likuran ko.

Huminga ako ng malalim. This would be a bloody fight. Hindi ko siya sinagot sa halip agad akong humarap para agawin sa kanya ang hawak niya.

I managed to disarm her. Ngayon nakayakap ako sa mula likuran niya habang yung isa kong braso ay nakasakal sa kanya at yung isa naman ay nakahawak sa nakapilipit niyang braso na nasa pagitan namin.