Talya'nın ağzından:
Aphel ile sevgiliydik. Hala aklım almıyordu. Ben daha buna alışamamış, inanamamışken Manyak bana soru soran bakışlar atıyordu. Bunun altındaki anlam belliydi aslında.
SEN APHEL İLE ÇIKIYORSUN VE BİZİM HABERİMİZ YOK?! ÖLDÜN SEN KIZIM!
Evet tek bir bakışından bunları çıkarabiliyorum. Gerçi işaret parmağını sallayıp gözlerini kısmasının da ufak bir etkisi olabilir. Aphel bu bakışları fark ettiğinde kolunu omuzuma atıp beni yanına çekti. Buraya kadar her şey normaldi ancak Aphel'in unuttu bir şey vardı. Kucağımda kıskanç bir erkek oturuyordu.
Kıskanç diyorum çünkü Aphel bana kolunu attığında hiç vakit kaybetmeden Aphel'in elini ısırdı ve bana sıkıca sarıldı. Aphel Çağrı'ya kötü kötü bakarken birden ayağa kalkınca korktum.
"Bana bak çocuk öldürürüm seni. Talya benim bu konuda antlaşalım." dediğinde ciddi mi diye Aphel'in surattına baktım. Gerçekten 4 yaşındaki bir çocukla mı kavga edicekti? Aphel'in yüzünü incelediğimde gayet ciddi görünüyordu. Şok içerisinde Aphel'e bakarken elimde bir ıslaklık hissettim. Yavaşça yüzümü Çağrı'ya çevirince onun gözünden düşen bir damlanın elime geldiğini anladım.
"Asıl şen ujak duy Talyaşığımdan o benim annem tamam mı?! Talyaşığım benim için buyada ben üzülmeyeyim diye. O benim annem tamam mı? O BENİM ANNEM VE BEN ANNEMİ ŞENİNLE PAYLAŞMAYACAĞIM!" diye bağırdı. Hemen ardından bana sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
Aphel ise şok geçiriyordu. Arat gözlerini büyütmüş bir şekilde Çağrı'ya bakıyordu. Manyak ise sus pus olmuş olanlara bakıyordu. Ben kollarımı sımsıkı sarmıştım Çağrı'ya. Çok zordu onun için.
"Dışayda ki bütün aykadaşlayımın anneşi vay. babaşı da vay. Benim niye yok abi. Diğey çocuklay düştüğünde anneleyi koşuyoy yanlayına. Benim yanıma Talyaşığım koşuyoy. Talyaşığım benim annem dimi abi." dedi umut dolu gözlerle. Üzüldüğü çok belliydi. Çok da zordu onun için. Sadece 4 yaşında küçük bir çocuktu o. Aphel daha şoktan çıkamamıştı. Bu yüzden ben cevapladım Çağrı'yı.
"Tabiki ben senin annenim kuzum. Yoksa sen sevmiyor musun beni? İstemez misin annen olmamı?" dedim yalandan bir üzüntüyle.Çağrı hemen bana döndü ve sarıldı.
"Ben şenin benim annem olmanı şok işteyim ki. hem ben şeni şooooooook şeviyoyum." dedi çatallı çıkan sesiyle ve bana sarıldı. yavaş yavaş ağlaması kesilirken nefesi de düzene girmeye başlıyordu. Yaklaşık 10 dakika sonra nefesi tamamen düzene girmişti. Ufaklık omzumda uyuyordu şuan. Onu odasına götürürken Aphel de arkamızdan geliyordu.
Çağrı'ın odasına girmemiz için kapıyı açtıktan sonra hızlı adımlarla yatağının yanına gidip örtüyü kaldırdı. ben çağrı'yı yavaşça yatağa koyduktan sonra Aphel üstünü örtüp anlından öptü. hemen arkasından bende öptükten sonra odadan çıktık. Salona doğru ilerliyordum ki aphel beni çekip sırtımı duvara dayadı.
"Sana çok teşekkür ederim Talya. Yani Çağrı için çok önemli. Ona annesi olduğunu söylemen bile harika birşeydi. Ben... gerçekten teşekkür ederim." dedi
"Aphel kendine gel. Tabi ki böyle yapıcam. Çağrı benim için de çok değerli." dedim ve Aphel'e baktım. Çok mutsuz görünüyordu. Ah tabi ki Çağrı'nın dediklerinden o da etkinlenmişti. Yorgun bir edayla sırtını duvara yasladı ve yavaşça yere kaydı. Sadece onu izliyor kıpırdamıyordum.
"Talya...Ben... Çok kötü bir abiyim öyle değil mi? Yani baksana Çağrının dediklerine. Haklı çocuk ve ben onun böyle şeyler hissettiğini bile farkında değildim." dedi bunları derken sol gözünden bir damla yaş akmıştı. Hemen önüne oturdum ve göz yaşını sildim.
"Aphel sen çok iyi bir abisin. Çok seviyorsun Çağrıyı bunu herkes biliyor. Sadece daha fazla vakit geçirebilirsin Çağrı ile." dedim .Aphel yanağını elime yasladı ve gözlerini kapattı. yaklaşık 5 dakika bu pozisyonda Aphel'i incelemiştim. Gerçekten üzgün görünüyordu. 5 dakikanın sonunda Aphel mırıldanmaya başladı.
"Yarın sen, ben ve Çağrı aile gibi bir gün geçirelim. nasıl fikir?" diye sordu ama hala gözleri kapalıydı. İyi bir fikirdi. Hem bugünün gerginliğini atmış olurduk üzerimizden.
"Harika bir fikir. hadi şimdi kalk ve yatağına geç. Üzgün ve yorgun görünüyorsun." dedim.
Aphel de usulca ayağa kalkıp odasına gitti. Tam kapının girişindeyken bana döndü.
"Beraber uyuyalım bu gece." dedi. Annesinden oyuncak isteyen bir çocuğu andırıyordu şuan. Yavaşça kafamı sallayıp Aphel'in yanına ilerliyordum ki Arat ve Manyak geldi aklıma. Aphel'e bir dakika işareti yapıp salona gittim.
"Arat biz yatıyoruz şimdi. sen odalarınızı biliyorsun uykunuz geldiğinde yatarsınız. İyi geceler." dedim Arat kafasını sallarken Manyak buruk bir gülümseme göndermişti bana. salondan ayrılıp hızlı adımlarla Aphel'in odasına girdim. Aphel çoktan yorganın altına girmişti. Kapı sesiyle yüzünü bana çevirdi ve geri sırtını dönüp önünde ki kısmı açtı.
Bu 'gel yanıma' demek oluyordu. Üzerimdekiler yatmak için uygun kıyafetler olduğu için hemen gidip yanına kıvrıldım Aphel'in ve yarının güzel geçmesini dileyerek uykuya daldım.
###########################
Bölüm sonu! Duygusal bir bölümle sizlerleyim!
Bölümü nasıl buldunuz?
Gelecek bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler?
YOU ARE READING
MAFYANIN BAKICISI
ChickLitTALYA:İzmir Gediz Üniversitesi,benim kayıt olduğum ama gidemediğim üniversitem.Ailemin maddi durumu iyi olsada benim kendi ayaklarım üstünde durmamı gerektiricek sebepler var.Bu sebeplerden dolayı hayallerimin üniversitesine gidebilmek için iş arıyo...
