güzel bir bölüm yazmaya çalıştım canlarım ve bugün hemen ekledim yorumlarınızı eksik etmeyin sizleri seviyorum bu bölüm tüm directioner lara gelsin içimden geldi.multimedia da jasmine in giydiği elbise var :)
Sesin geldiği yere bakıp rahatladım kevin dı gelen ben onu iteklerken görmüş olmalıki gelip esteban a bir yumruk geçirdi.
"seni adi piç arkadaşız hepimiz senin kullanacağın kızlardan değil o onun sevgilisi var duymasını istermisin ? " diye bağırdı kevin ın kolundan tuttum ve çekeledim estebanı affetmeyecektim hiç kevin ı kenara çektim
"gösteririm ben ona " diyordu
"kevin senden birşey rica edebilirmiyim " dedim gözlerim dolmuştu.
"zayn e söyleme diyeceksin demi jas ama sana söylüyüm bu aranızda bir duvar gibi kalır gider " dedi
"lütfen.." dedim
"tamam kendin söyle o zaman şimdi toparlan herkesi buldum birtek zayn kaldı " dedi onu başımla onayladım gözümden gelen yaşı sildim
"teşekkür ederim " dedim
"önemli değil sen hep bizim barbie mizsin " dedi ona zorla gülümsedim eminim gözlerim kızarmıştır maskeyi elime aldım ve diğerlerinin yanına gittim zayn ordaydı yanıma gelip gözlerimden aktığını yeni farkettiğim yaşları sildi.
"jas iyi misin bir şey mi oldu ? " dedi ona sıkıca sarıldım suçluydum çünkü esteban a güvenmemliydim ama şimdi zayn e de söyleyemezdim.
"kevin seni bulamadığını söyleyince korktum " dedim hıçkıraklarımdan konuşabildiğim kadar saçlarımı okşayarak beni sakinleştirmeye çalıştı.güldüğünü hissedebiliyordum nerden bulmuştum ben bu yalanı yakında yalanlar kraliçesi seçilecektim
"bak burdayım ve seni bekliyorum çünkü baban aradı ve restorana gitmemiz gerektiğini söyledi " dedi hava kararmıştı telefonuma baktım kapanmıştı sanırım şarjı bitti.herkese veda edip zaynle el ele tutuştuk ve eve doğru yürümeye başladık her dakika ona ihanet ettiğim düşüncesi beni öldürüyordu.ona yalan söylemek istemiyordum çünkü kevin ın dediği gibi bu aramızda bir duvar gibi olacaktı onu seviyordum ve bunun olmasını istemiyordum.ne zaman söylemeye kalksam bana güvendiğini söylüyordu resmen içine doğmuş gibi.onu hayal kırıklığına uğratmak yada küsmrk istemiyordum biz ne zaman küssek helak oluyordum ondan uzak durmak zordu çünkü ama eğer söylersemde bana kızacak neden daha önce söylemediğimi soracaktı korktum mu diyecektim bilmiyorum kafam gerçekten karışıktı kapıyı açıp içeri girdik ve odamıza çıktık evet odamıza babam ne kadar huzursuz olsada annem sağolsun onu ikna edebiliyordu.dolabımdan yeşil üstü çiçeklerle kaplı straplez süper mini dar elbisemi çıkarttım ve giydim açık pembe topuklularımıda ayağıma geçirip saçlarımı açık bıraktım ve maşayla hafif şekiller verdim pembe ruj sürüp kipriklerimi kıvırdıktan sonra son olarak kalem çekip işimi bitirdim ve parfümümü üstüme boca ettim.elbisemle aynı desene sahip el cantamın içine gerekli eşyaları koyup tamamen hazır oldum zayn e baktığımda beni izliyordu çoktan giyinmişti ve huzursuzluğumu farketmiş olacakki
"bir sorun mu var jas ? " dedi yanıma gelip belime kolllarını sardı. o bana bu şekilde masum bakarken ben ona yalan söyleyemezdim gerçekleri açıklamalıydım en fazla küserdi ve çocuklardan yardım alarak barışmamızı sağlardım umarım.
"zayn sana bir şey söylemeliyim" dedim ciddi bir ses tonuyla
"ciddi galiba " dedi başımla onayladım onu ağzını açıp gözlerini kocaman yaptı
"yoksa...yoksa sen hamilemisin ? " dedi karnıma dokunurken
"saçmalama tabiki hamile değilim. başka bir şey " dedim içi rahatlamışçasına nefes verirken beni dinlemeye başladı.
