(SUZANE/LIGAYA POV)
Nagising na ako hinahanap ko si Rance, hindi ko alam kung bakit pero nararamdaman ko may mali, hindi maganda ang akin kutob. Minabuti ko bumagon at hanapin si rance hindi mabuti iwan ang problema hindi pa naayus.
"Manong Isko si Rance po?" tanong ko sa driver ni Rance naglilinis ng sasakyan.
"Hinatid ko na po sa airport kasama na po si Lea" hindi na ako nasalita pa at nag mamadali ako pumunta sa kwarto ni Lea, agad ko binukas ang kanya cabinet at maglumo lamang ako ng wala ako nakita gamit roon
Hindi pwede to, nagmamadali ako kunin ang akin cellphone
ring... ring... ring..
Rance pls answer this damn phone pls..
ring.. ring.. ring..
Ngunit wala parin sumasagot kaya naman nagadali ako sumakay sa akin sasakyan at halos paliparin ko na ang akin sasakyan. Hindi na ko na rin magawa pang mag palit ng damit sa sobrang taranta ko. ayoko iwan ako muli. ayoko maiwan, sawa na ako mag isa hindi ko nakakayanin malawa pa sila.
Sh** Sh** hindi ko maiwan hindi mapamura , heavy traffic. bumper to bumper kaya naman itinabi ko muna ang akin sasakyan at tatakbo na lang
Ayyy.. sobrang tanga mo ligaya. hindi ko maisip na natumba pa ako. ngunit kahit may sugat ang akin tuhod ay wala to. ang mahalaga ay maabuta ko sila
"Miss bawal ka pumasok" harang sakin ng guard.
"Kuya may pipigilan ako umalis" pagmamakaawa
"Sorry ma'am pero bawal po talaga"
"Kuya mag mamakaawa po ako pls. naman po" halos lumuhod na ako sa awa
Ngunit hindi parin ako pinayagan.
"Pls po. Mag tatanong lang ako sa front desk tapos aalis na ako" maiiyak iyak na ako, Hindi sila pwede umalis
"Sige po" at tunawag siya ng kasama para makisabay sakin.
"Miss may naka check in na ba Rance Dela Cruz" tanong ko sa front dest
"Sorry ma'am pero hindi po kami nahbibigay ng information sa mga pasahero namin."
"Sige naman oh! iiwan ako ng asawa at isasama niya anak ko.kaya miss pls.." pagmamakaawa ko pa
"Sorry talaga ma'am pero marami na din gumawa ninya"walang hiya ano ba tingi niya sakin ha!. nagloloko dito
"Miss pwede mag hanap dito?. pls isabay mo na sakin ang security"
Pinayagan na ako.Kaya naman nag paikot ikot muna ako . nagbabakasaling nandito pa sila.At kung saan saan na ako dumadating
"Daddy yun pink gusto ko" narinig ko tinig ng isang bata
Si Lea yun alam ko, nakatalikod sila at bumibiloli
"Rance!!" sigaw ko sabay takbo palapit
"Mommy" kumawala siya sa pakahawak kay rance sabay takbo sakin. agad ko na siya niyakap ng mahigpit
"Lea lets go" utos ni Rance
"Rance pag usapan natin to. wag mo ilayo sakin ang anak ko" pagmamakaawa habang umiiyak
"Sana inisip mo yan bago ka gumawa ng hagbang para pabagsakin ako. dahil hindi lang ang companya ang nilagay mo sa panganip pati anak mo" madiin niya sabi sakin galit na galit siya alam ko yun
"Rance pls. nagmamakaawa ako" luluhod na sana ako
"Don't you ever let your knee touch the ground" madiin niya sabi "hindi ko alam ano ang gagawin ko pero ang alam ko kailagan ka namin iwan dahil sa mga pinag gagawa mo"
"Pero babalik naman kayo diba" Oo babalik sila babalikan nila ako pag maayus na ang lahat. magbabakasyon lang sila. mag papalamig sa mga problema dito.
"I dont know" malungkot niya paliwag.
Sa punto ito. narealize ko wala na din saysay pag sabihin ko pa ang lahat. sa huli naman ako ang gumawa ng hagbang para ilagay sila sa panganip.
"Mag hihintay ako" handa ako mag hintay ng matagal ngunit hilampasan lang nila ako
Iniwan na nila ako
5-31-16
vote
comment
follow
vienne
BINABASA MO ANG
Ligaya Revenge
General FictionLigaya Monterverde-Dela Cruz salungat sa kanyang pangalan ang kanyang kapalaran. isang siya butihin may bahay at isang dakilang ina. Paano kung isang araw. mawala na lang sa kanya ang lahat pati na ang kanyang sariling anak. ****** "Rence tama na...
