Chapter 0

11 2 0
                                    

A/N: Haha Chapter 0 eh? Walang basagan ng trip. Di pa kasi 'to yung chapter 1 eh. xD Parang Intro. Tsk. May prologue na may intro pa? Wala eh. Weird si owtor. xD Oh well, basahin nyo nalang. :)) 

~

Long road,

Of premature decisions leaving me

Cold, with only good intentions

But it's you who takes my pain away

You know it's you who keeps me wide awake

You know it's you...it's you

Sa buhay, di dapat nagdedesisyon ng padalos-dalos. We should think kung sino yung maaapektuhan. Kahit pa sabihing mabuti ang intension kung bakit mo gagawin yun, ang tanong, makakabuti nga ba iyon? Maaaring maraming masaktan. Pero paano kung ang dahilan ng sakit na aking nararamdaman ay sya ring dahilan upang mapawi ito at mapalitan ng saya?

This is our time to run away

It's our time we don't have to stay here

'Cause all the things that I never knew

That I wanted, are here with you

This is our time, to forget the past

It's our time we can make it last

'Cause all the things that I never knew

That I wanted, are here with you

Hindi lahat ng problema matatakbuhan natin. Hindi madaling kalimutan ang mga nangyari sa nakaraan. Masyado na bang negative thinker? No. I’m not. I’m just being realistic dahil hindi lahat ng bagay na gusto mo makukuha mo. Katulad ko, ikaw lang naman ang gusto kong mahalin pero hindi pwede kasi may mga hadlang.

Long day,

Stopping me from saying what I want to say

I wish I could do better

But it's you who knows just what I mean

You know it's you who sees what can't be seen

You know it's you...it's you 

Marami akong gustong sabihin sayo. Marami akong gustong ishare sayo. Yung mga nangyayari sakin araw-araw. Yung mga nararamdaman ko. Madami talaga. Tulad ng Thank You, Sorry at higit sa lahat I Love You. Sana kasi magawa ko diba? I wish I could do better. Pero nararamdaman mo naman diba? Alam mo namang mahal kita diba?

This is the day we give our own lives away

And we won't do what they say anymore

We won't walk but we'll run

Until all freedom we've won

And we will know what this fight was for

Sabi nila ang problema di yan tinatakbuhan. Nilalabanan yan. And that’s what we’re doing. Fighting. Kahit na parang talo din naman kami. Kasi kahit anong gawin namin, whether we run or fight, we will never have the time we’ve been wanting for so long.

Minsan na kong nasaktan. Minsan ng umiyak nang dahil sa pag-ibig. Minsan na kong nagalit nang dahil din dun. Pero di maikakaila na nang dahil sa pag-ibig, sumaya ang buhay ko kahit hindi iyon permanente. Hindi kasi pwedeng lagi nalag masaya kasi Happiness sometimes is not for everyone for as someone smiles, there will be another someone weeping for those smiles. In order to have balance in this world, one must suffer as one is happy. (from Voiceless) kung may masaya, mayroon ding malungkot dyan sa isang tabi. At masakit isipin na, ako, ay isa sa mga kailangan magsacrifice para sa ikasasaya ng iba.

Ako, si Stella Myks S. Jackson. At ito ang storya ng buhay pag-ibig ko.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 08, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Our Time (On Hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon