Forbidden - Draco Malfoy

54

Ik slofte de gangen door naar de kas waar we Herbology zouden hebben. Niet het ergste vak, op zich, maar toch had ik er weinig zin in. Toch was deze les wel iets waar ik naar uit keek. En dat kwam allemaal omdat Draco weer terug was. Na al die tijd, volgde hij eindelijk de lessen weer. Ik had hem niks durven vragen over zijn afwezigheid, ik wist donders goed dat ik dan toch geen reactie zou terugkrijgen.
Met gemixte gevoelens liep ik het lokaal binnen. Ik hoorde een aantal leerlingen lachen en anderen gezellig kletsen; iedereen was blij dat het bijna vakantie was. Ik hoorde ook zeker bij die groep, wat miste ik mijn ouders!
Snel liep ik naar mijn plek. De plek naast mij was al een tijdje leeg, en ik wist niet hoe lang het nog zou duren voordat Celine eindelijk weer op die plek zou zitten. Ze was altijd rond dezelfde tijd als Draco weg, maar nu hij weer terug was, was zij er nog steeds niet. Ik wist niet meer wie of wat ik moest geloven. Ik had voor mezelf besloten om maar gewoon af te wachten, en om te proberen me niet te veel zorgen te maken. Niet dat dat zou lukken, maar ik had het me toch voor genomen.
Opeens stapte professor Snape naar binnen. 'De les gaat niet door', was het enige dat hij zei. Hij draaide zich om en liep met een flinke pas weer weg. Iedereen keek elkaar aan met een vreemde blik. Wat zou er met professor Sprout zijn?

'Ik kan je verzekeren dat er niks aan de hand is met professor Sprout', zei Dumbledore, met die eeuwige twinkeling in zijn ogen. Ik zuchtte. 'Kijk, professor,' zei ik, 'Eerst verdwijnen Celine en Draco spoorloos. Zonder iets te zeggen. Opeens waren ze weg.' Dumbledore knikte. Ik vervolgde mijn verhaal. 'Nu is Draco terug, en hij heeft nog steeds niks verteld. Celine is nog steeds weg. En nu opeens is professor Sprout er ook niet', zei ik half gefrustreerd. Dumbledore knikte weer. 'Wat betreft Draco en Celine, ze gaan door een moeilijke periode', zei hij. Een moeilijke periode?! Amehoela! Ík ga pas door een moeilijk periode, mijn beste vriendin en een andere vriend verdwijnen opeens! Dat had ik tegen Dumbledore willen zeggen. Maar ik deed het niet.
'Amiya. De beste raad die ik je kan geven, is dat je maar gewoon moet afwachten. Het komt goed.'

De wind waaide mijn haar door de war. Het kon me niet zo veel schelen. Niks kon me eigenlijk meer schelen. Alles ging slecht. Letterlijk alles. Mijn leven was een puinhoop. En ik wist niet hoe ik het weer op orde kon krijgen. Mijn hoofd was een warboel, een grote wisselgang tussen goede en minder goede gedachten. Ik was ten einde raad. Ik knielde neer, raakte lichtjes het water aan met mijn vingertoppen. Zuchtend liet ik me op mijn rug in het gras vallen. Ik was er echt klaar mee. Met alles.

Celine staat voor me. Draco staat naast haar. Ze staan hand in hand. 'Celine...' zeg ik verbijsterd. Draco is verdwenen. Er vallen bommen naar beneden. Ze vallen tussen ons in, maar raken ons niet. We blijven naar elkaar kijken. Opeens verdwijnen de stenen onder haar voeten. Ze zakt door de grond. Ik doe niks. Ik kijk hoe ze langzaam door de grond wegzakt, en opgeslokt wordt door een diep gat. Ze blijft me aanstaren tot ze helemaal verdwenen is. De bommen zijn weg. Celine is weg.

Heey peeps,

Sorry voor het korte hoofdstukje, ik heb het een beetje druk :(
Ik hoop in ieder geval dat jullie het een leuk hoofdstukje vonden! Volgende hoofdstuk wordt langer, I solemny swear ;)

Dit hoofdstuk wordt opgedragen aan een van mijn trouwste lezers @JianiOverkamp. I love you ! ♡

QOTC: Verzin een shipnaam voor twee personages uit dit boek. Geef je fantasie de ruimte! Laat het weten in de reacties ⬇

xslytherinqueen ♡