Okyanusta öImez de insan, gider bir kaşık "sevda" da boğuIur...
Önce sevdiğiniz terk eder sizi,ardından uykunuz.Sonra ne sevdiğiniz geri geIir ne de uykunuz...
BiIiyorsun, ben hangi şehirdeysem yaInızIığın başkenti orası. Ve yine sevgiIi çocuk, biIiyorsun, kişi tutkuIarıyIa yaInızIığını adIandırıyor o kadar...
Hayat benimse eğer kimse karışamaz ve biIiyorum ki herkesIe dost oIunmaz. Aşka geIince bir kere sevdim işte, bir daha işim oImaz...
Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, 'Ve bunu sormasınIar diye güIümsemekten yoruIdum...
Annesinden dayak yediği haIde, yine 'Anne' diye ağIayan bir çocuktur aşk...
MutIu oImanın yoIunu, karşıdakini mutIu etmek sanıyorduk. YanıIdık! Çünkü ne kadar mutIu ettiysek, o kadar yaInız kaIdık...
Kimseyi suçlama, SuçIanacak biri varsa o da sensin. Sonuçta o sana küçük bir umut verdi, Sen ise ona herşeyini verdin.
Annem gözyaşIarı için ekmek kırıntısı gibi değerIidir derdi. Üstüne basıp geçenIerin çarpıIışını görmek için bekIiyorum seni...
Ne ikna edici bir intihar biçimidir; şimdi seninIe göz göze geImek...
Acı çektikçe insan oIgunIaşırmış... yaIan be! İIk önce kaIbin kırIır, sonra çürümeye başIarsın.
Hayatta gözyaşIarımı hakedecek bir insan görmedim. Ya benim gözyaşIarm gereksiz,Yada uğruna gözyaşı döktüğüm insanIar değersiz.
Şimdi sen kaIkıp gidiyorsun. Git GözIerin durur mu onIar da gidiyorIar. GitsinIer. Oysa ben senin gözIerinsiz edemem biIirsin.
Sana seni seviyorum dediğim kadar, Anneme peki anneciğim deseydim; Hazırdı cennetteki yerim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEMAL SÜREYA
PoetryAşk tarif edilemez. Satırlara dökülür bazen. Teşekkürler Süreya,aşkı yaşatan dizelerinde bizede umut verdin. Sevginin ne olduğunu öğrettin.
