Isang Araw- Book One

II. 2 Clary-First anniv

Kaye: Happy anniversary chubs.

"Chubs" ang tawag niya sa akin. Short for chubby. Ang sama. Hindi kaya ako chubby, nagkataon lang na mas payat siya sa akin, kaya "Yats" naman tawag ko sa kanya, payat. Di ba dapat romantic ang tawagan. Ewan bakit naging ganito.

Clary: Happy anniversary Yats.

May inabot siyang papel sa akin. Nang binuksan ko ito, walang may nakasulat.

Clary: ahh. Alam kong hindi ako mahilig sa mga material na bagay pero isang pirasong papel talaga? At wala man lang nakasulat.

Tumawa siya ng malakas. Ang paborito kong tunog sa buong mundo maliban na lang kapag kumakanta siya.

Kaye: Ang ibig sabihin niyan ay, wala kang ibang gagawin, paplanohin o sasabihin man lang. Sumunod ka lang sa kung saan man ako pupunta at huwag na huwag kang bibitaw.

Clary: magsisimula na ba.?

Kaye: ssshhh...

I don't personally like surprises kasi ayoko kong naghihintay. Pero kapag si Kaye, kahit ano pa iyan, aantayin ko.

Ang una naming pinuntahan ay ang paborito kong coffeeshop na malapit sa resto. Sobrang mahilig ako sa kape kaya hindi pwedeng magsimula ang araw ko ng hindi ako nakakabili ng cappuccino dito.

Kaye: Alam mo bang una kitang nakilala dahil sa lugar na ito.?

Hindi naman kami unang nagkita dito ah.

Clary: paano nangyari iyon? Sa resto kita unang nakita.

           Siguradong sigurado ako. Paano mo ba makakalimutan ang unang pagkikita niyo ng first love mo? Unless....

Kaye: Sa resto mo ako unang nakita.
Ilang beses na kitang nakitang dumaan doon papunta dito. Hindi mo lang namamalayan.

At napaisip tuloy ako. Talaga? Bakit hindi ko namalayan iyon? O maalala. Sana lumingon man lang ako kahit minsan.

Clary: So, stalker kita?

Kaye: Admirer.

Clary: Admirer na pala ang tawag doon.

At kinilig naman akong malaman iyan. Kung ganito kagwapo ang stalker ko, hahayaan ko. Ni minsan, hindi niya nakwento sa akin iyan. Pagkatapos naming magcoffee, pumunta kami sa paborito kong bookstore. Hmmm.

Clary: Let me guess, nakita mo rin ako dito o sinundan?

Kaye: Nakita lang. Lagi kang pumupunta dito. Siguro kapag nalulungkot ka. Mahilig kang pumunta dito, iikot ikot hanggang sa mahanap mo ang librong gusto mo.

Clary: At nalaman mo lahat ng iyan, dahil nakita mo lang ako dito?

Kaye: Akala mo sinusundan kita? Hindi kaya. Meron ka bang gustong bilhin?

Actually mayroon. May isang librong kapag nakikita ko, si Kaye ang naalala ko.

Clary: heto.

Kaye: Me before you? Bakit iyan?

Dahil sa iyo. Hindi mo lang alam kung gaano kalungkot ang buhay ko bago kita nakilala. At dahil dyan, araw-araw akong nagpapasalamat.

Clary: Maganda raw ang story nito. Hindi ko pa nabasa ito eh.

Pagkatapos ay pumunta kami sa park, naupo kami doon at hinayaan niya lang akong magbasa ng ilang oras habang nakaupo lang siya sa tabi ko.

Kaye: pagkatapos mong basahin iyan, kwentohan mo ko ha.