IMKB:

315 15 6
                                    

SORRY, HINABOL KO LANG TO DAHIL SA ISANG READER NA SUPER NAG AABANG NATOUCH AKO KAYA GINAWAN KO NG PARAAN. SORRY TLGA KUNG MATAGAL SUPER BUSY SANA MAINTINDIHAN NIYO MAY PASOK AKO NGAYON PERO TALAGANG TRY KO NA MA POST TO.

-DEMETRIA SAMANTHA

--

Savannah's Side:

"A-ano? anong ibigsabihin mong magiging ako si kathryn?!"

"Oh god. What's happening? Are we on tv? Hah! Okay guys..you're busted ilabas niyo na yung mga camera niyo diyan.."

"Oo tama..tama nasa isang prank show ba kami? Cause this isn't funny."

Halos di ako makapaniwala sa mga nangyayare ngayon. Damn! Ano ba tong kalokohan na ito? Sa sobrang migraine na biglang tumusok sa aking ulo ay napa upo ako at wala pang isang pikit ng mata ay may sumalo na sa aking pulang couch.

"Hindi po ito prank show savannah and kathryn. This is a test actually."

"Huh! If this is real then why are you guys talking so modern? May anghel bang ganun magsalita?"

"Uhmm..Meron! Kami! Siguro kaya ganun dahil nahawa na kami sa mga makamundong bagay.Tulad na lang ng isang sanggol hindi ba't nakukuha nito ang linggwahe ng kanyang mga magulang ng hindi pinag aaralan? Natural na dumadaloy ito sa kanilang katawan dahil yun ang kanilang destiny."

"Uhh...no comment.." Walang saysay na sagot ni kathryn at padabog na napa-upo sa red couch kung san ako'y naka-upo din.

"Nababaliw na ata talaga ako..kasalanan to lahat ni wilhem eh! Bwisit!"

"Anong sabi mo wilhem?" takang tanong ni kathryn.

"Oo. yung kumag na yun siya ang dahilan why i'm having this stupid hallucinations!"

"Tingin ko this isnt hallucinations. Ugh! Stupid kathryn!" Inis niyang sinapo ang kanyang noo.

"Meron pa akong trabaho mamayang 5am. Nakaka-asar. If this is a prank please stop it now! Dahil kailangan ko pang matulog at magpahinga or else i'd be a zombie pag pumasok sa trabaho ko. May taping pa ako!" Sigaw nito looking at all directions.

Na para bang ina-antay niyang may lumabas na mga tao sa paligid namin. Wish ko din sana meron dahil masisiraan na ako ng bait!

"Wala ng oras savannah,Kathryn...kailangan may ma-iwan sa inyo..Sino ang babalik sa mundo ng mga tao?"

"WHAT?!" Halos sabay naming bulalas.

Napa-buga ng hangin ang kambal. "Matagal mo na itong hinihiling hindi ba savannah?"

"Ang ano?" Wala sa sarili kong tanong pabalik.

Magugustuhan mo rin ang

          

Hindi ako maka paniwalang nakikipag usap ako sa dalawang anghel 'daw' na mukang 8 o 10 years old at ang malupit doon ay hindi ako makapaniwalang malapit na nila akong mapaniwala. GETS MO?!

UGH!

"Hay nako diba halos mabingi na nga kami sa hiling mo dahil pa ulit ulit na ngayon na binibigyan ka na namin ng pagkakataon para mabuhay sa pagkatao ni kathryn aayaw ka naman? at ikaw kathryn ano ba diba ang sabi mo ayaw mo na sa buhay mo gusto mong mabuhay sa ibang pagkatao ano ba naguguluhan na kami sa iinyo!!!"

"Remedios kumalma ka muna."

"Wala na kayong magagawa kahit gustuhin niyo pang ibalik kayo sa normal ay hindi na maari dahil andito na kayo. At kahit gustuhin man namin kayong tulungan ay hindi namin iyon magagawa.

Dahil hindi na sapat ang aming kapangyarihan masyadong madaming lakas ang naubos namin sa pagkuha ng inyong mga kaluluwa mula sa inyong katawan.."

Napa nga-nga na lang ako sa sinabi niya. "Ano?! Pero..hi..hindi pwede yun..gusto kong bumalik sa katawan ko anong gagawin ko?!"

nagkatinginan ang kambal. "Kailangan mo munang magising sa katawan ni kathryn.." sabay nilang sabi.

O.O

"And by means of magising sa katawan ni kathryn..ngayon na. wala ng oras kapag hindi ka pa nagising sa katawan ni kathryn ngayon ay maaring ma-stuck na kayo dito forever."

"Eh ano pang hinihintay natin..game paano ba ano..tutumbling ba ako o pupukpukin ko yung ulo ko para ma knock-out ako?!"

"That..we'll take care of." Ngumiti silang dalawa.

Sasabihin ko na sana sakanila na umpisahan na kung anong dapat gawin para matapos na ito ng may ma-alala ako.. "Paano si kathryn?"

Tumingin sakin si kath... "I'll stay here." malungkot n ngumiti ito.

"Hindi ba pwedeng pareho kaming mabuhay? Hindi ba pwedeng siya naman ang sa katawan ko? atleast buhay kami pareho!"

Umiling si otto..ang lalaking bata. "Hindi maari. Masyado na kaming mahina at bukod doon masyado pa kaming bata para sa ganun kabigat na mahika.."

"Anak ng anghel naman oh! Bakit kasi inumpisahan niyo to eh begginner palang pala kayo?!"

tinuro ni remedios si otto. "Siya..siya ang may kasalanan!"

"Huh?! Anong ako?! Eh gusto ko lang naman tulungan si savannah dahil naawa na ako sakanya."

"Ako naawa ako kay kathryn kaya ginusto ko din..Sorry na savannah..kathryn.."

"Wala na tayong magagawa diyan kung totoo man to oh ano..Mabuti pa gawin niyo na ang dapat gawin..and please.." Hinwakan ni kathryn ang kamay ko.

I'm KATHRYN BERNARDO?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon