Wink and smile / Acid fanfiction\

~26~

^liv^

We stappen de stink trein uit en ik loop naar de toiletten. Even ril ik. Ik slik m'n brok in mn keel weg en bekijk mezelf in de spiegel. Ik zie er niet al te best uit.
Ik draag een grijze trui met een zwarte broek. Ik heb de allergrootste wallen en echt een uitbarsting van pukkels.
Stres en vermoeidheid kan je het noemen. Ik fatsoeneer m'n warrige haar en loop de wc's weer uit.

'Hoelaat gaat de bus?' Vraag ik aan Brandon die naar een meisje aan het kijken is. Sukkel.
'Over.. 5 minuten. Kut.' Hij schrikt op en we beginnen te rennen want we zijn aan de andere kant van het station.
'Bus naar blankenberge.. 5 minuten vertraging.' Roept de mevrouw om en ik lach een beetje van haar accent.
We stoppen met rennen en met 1 hand leunt Brandon op m'n schouder.
'Lets walk.' Zegt hij en kijkt me vermoeit aan. Ik knik en lach.

Ik leg m'n hoofd op Brandons schouder hij kijkt naast zich en glimlacht.
'Hoelang moeten we rijden.?' Vraagt ik.
'Een uur, ja kan even slapen als je wilt.' Zegt m'n broer lief en ik knik en sluit m'n oogjes. Even rust.
'We zijn er.' Zegt Brandon zacht dit m'n haar. Ik open m'n ogen en wrijf in m'n ogen als we voor het grote witte gebouw wat ze een ziekenhuis noemen staan. We lopen naar binnen en ik zie bij de balie een jongen staan in een joggingsbroek en een wit T-shirt met een v hals. Hij draait z'n hoofd naar me toe en hij ziet er vermoeid en ziek uit.
Ik versnel m'n pas en begin uiteindelijk te rennen. Nathan besluit ook te rennen. Als we dichtgenoeg bij elkaar zijn trek hij me in een stevige knuffel.
De sterke armen waar ik me ooit veilig in voelde zijn nu zwak om mij heen gewikkeld. Ik kijk hem aan en ik besluit hem te kussen. De mevrouw achter de balie kijkt ons schattig maar ook zielig aan.

'Liv het spijt me.' Zegt hij en kijkt naar de grond. 'Nathan je kan er niks aan doen.' 'Nee ik bedoel dat ik er niet voor je kon zijn en het spijt me echt.' Bij de laatste woorden kijkt hij me verlegen aan. 'Het geeft niks Nathan.' Zeg ik en blosjes ontstaan op m'n wangen.
Hij kijkt me aan met een glimlach.
'Wat?' Zeg ik nep boos.
'Je bent mooi.' Zegt hij en kijkt me aan.
''Eewwh.' Hoor ik van achter mij vandaan komen. Nathan kijkt stoer op en ik zie Brandon ons aankijken met z'n armen over elkaar geslagen.
'Sorry?' Zegt Nathan arrogant.
Ik loop naar Brandon toe en raak z'n arm aan. Ik zie dat bij Nathan de jaloezie toeslaat. 'Dit is Brandon m'n broer.' Hij laat z'n schouders vallen en schud z'n hand. 'Nathan.' Zegt hij stil.
'He, het spijt me voor je man.' Zegt Brandon en geeft hem een schouderklopje. Hij knikt en we lopen aar de lift want waarom zou je de trap nemen als je met de lift kan.

________________________________

Goeiemorgen!!!!

Het gaat echt al een stuk beter ik had even een dipje maargoed ik had een aantal dagen lekker uitgerust en nu is alles weer top dus ik ga weer proberen regelmatig te uploaden..

Ik ga vandaag lekker niks doen dus morgen komt er sws een nieuw hoofdstuk.

VERGEET NIET COMMENT ACHTER TE LATEN, VOTEN EN MIJ NATUURLIJK VOLGEN!!💟