Aile kavramını Fairy Tail'den, Asla pes etmemeyi One piece'den, Dostluk bağlarını Naruto'dan, Hiçkimsenin göründüğü gibi olmadığını Akame ga kill'den, Şemsiyeyle koşmamak gerektiğini Another'dan, Hırslarımıza yenik düşmemeyi Death Note'dan öğrenen b...
Normal de yeni bölüm yayınlamayacaktım ama bu gün(yani dün) çok özel bir gün(dü) o yüzden yayınlayacağım. ^^ Bir de bu seriyi sevmeye başladım belki yaz sonuna kadar devam ederim yayınlamaya bilemiyorum.
Pockyim bittiği için kantine gittim. Tabi ki bizim kantin Pocky satmadığı için Stix almak zorunda kaldım. Okul açılalı bir hafta olmuştu ve ben bu bir haftada pek seri bitirememiştim. Çünkü evde ders çalıştığım için animelerimi geceleri ve okulda izleyebiliyordum.
Aslında okuldaki insanlardan nefret etmiyorum ama çok itici geliyorlar artık tabi bir iki kişi hariç. Koridordaki insanlara bakış tarzım:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ewet bazıları hariç herkes gözümde böyle..
Yukarı sınıfa çıkarken yine o kızı gördüm. saçında bir tutam kızıllık olduğunu fark ettim. Arkadaşlarıyla yanımdan geçerken konuşuyorlardı.
"Kızım bırak şunları ya Gerçek değil birşey değil neresinden hoşlanıyorsun."
"Bak varya sen bir başlama bu seriye ceketinin arkasına 'I like Piko-Chan' yazarım. Ona göre.."
Gülmemek için kendimi zor tuttum. Ama kızın arkadaşı suratına mal mal bakıyordu. Yanlarından geçip sınıfa girdim. Sıkıcı derslerden sonra nihayet sıra beden dersine gelmişti. Beden dersini seviyordum çünkü voleybol oynarken kendimi Daichi-san gibi hissediyorum. Altıma siyah şortumu ve üzerime Saitaman'ın tişörtünü giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınıfa su almaya çıkmıştım ki biri bana laf attı "Tişörtün güzelmiş" dönüp baktığımda kırmızılı laçivert saçlı kızı gördüm. Gülüyordu. Anladı galiba.. Önemli değil çünkü bu okulda animeleri bilen insanlar var. Bu da onlardan biri. Yada en azından One Punch Man'i biliyordur. Teşekkür edip önüme döndüm.(Normalde cevap vermem)
Eve geldiğimde teyzem evdeydi. "Ben geldim, yemek hazır mı?"
"Bir günde yemek hazır mı diye sormasan da yemekleri sen yapsan."
"He teyze bende çok güzel yemek yaparım ya. Hatta dur ben sana yarın bir Patlıcan Oturtma yapıyım. Parmaklarını yersin, açlıktan." Teyzemle atışırken bir yandan da mutfağa gidip buz dolabına yöneldim. Obaa! dolapta Viski ve Votka vardı. "Teyze dolapta içki var! Teyze neden dolapta içki var?!"
"Neden olmasın. Burası bekar evi Anıl." Haklı. Tsunade gibi kadın vallaha.
Yemekten sonra odama gidip biraz ders çalıştım. Gece erkenden yattım. ** Sabah erken kalkıp direk okula gittim. Aslında baya erken gitmişim binanın kapısı kapalıydı. Kapının yanındaki banklardan alçak olanına oturdum. 5-6dk sonra bleach mangası okuyan Attack on Titan çeketli kızıllı(okız) gelip yanıma oturdu. Mangasını bitirip çantasına koydu. Boş boş bakındıktan sonra çantasını karıştırdı. Aradığını bulamadı heralde çantayı kapatıp yere bıraktı. Susup telefonunu karıştırmaya başldı.
{Bir süre sonra yine bahçeye boş boş bakıp; "Kurutana kadar animelerden bahsedebileceğim, beraber tüm gün her dakika animelerden konuşabileceğim, beni gerçekten anlayan birini bulmak bu kadar mı zor!? Bu Dünya da animelere kalpten bağlı olan animelerde yaşayan biri daha yok mu?.. Galiba bir tek ben varım."dedi. ŞOK!
Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Birinin benimle aynı düşünceleri paylaştığını duyuyorum ve canlı olarak. Acaba gerçekten yaşıyor muyum?
Kıza döndüm. Gözlerim parlıyordu. Ellerini tutup "Evlen Benimle!"dedim.}
"-ar mısın?... Hey!" Önümde şıklatılan bir iki parmak gördüğümde kendime keldim. "Şey.. Kulaklığını benimle paylaşır mısın diye soracaktım ama..?"
"Aow üzgünüm dalmışım. Al. Ama baştan söyliyim sevmeyebilirsin." Kulaklığıımın bir ucunu uzattım..
