ŞİZOFREN SEVGİLİM(Düzenleniyor..)

19. Bölüm

~Hatırlatma~

Ayşenur: Ya Alperen ben gerçekten özür dilerim uyuyakalmışım

Alperen: Uyuduğunu biliyorum. Aradım açmadın mesaj attım cevap yazmadın. Bende senin odanın camına tırmandım. Baktım havluyla uyuyordun. Kıyamadım uyandırmaya. Bir ara hareketlenince uyanırsın sandım ama meğerse sen yatağa iyice yerleşiyormuşsun. Neyse canım olan oldu.

Ayşenur: Sen şuan neredesin?

Alperen: Hiç tahmin edemeyeceğin bir yerdeyim Ayşenur

Ayşenur: Neredesin?

Alperen: ...

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

" Neredesin?"

" Sen bir üstünü giyin. Ben seni 15 dakika sonra arayacağım. Hadi görüşürüz."

" Alperen neredesin?"

Dııııııt

Arama sonlandırıldı

Ah, bu çocuk beni öldürüyor. Neredeydi şimdi. Neyse ben en iyisi saçımı kurutup üstümü giyineyim.

Saçlarımı kuruttuktan sonra kıyafet dolabımın kapağını açıp içinden eşofman ve uzun kollu bir body alıp giydim. Hasta olmasam iyi olacak. Kaç saat boyunca öyle ıslak ıslak uyumuşum.

"HAPŞUUUUĞĞAAAGGDBSHXHEJDBDJCNSKXJDNX "

Kahretsin. Kesin hasta olacağım. Ben bir mutfağa inip ıhlamur içsem çok güzel olacak. Odamın kapısını açıp merdivenlerden inerken aşağıdan annemin babamın ve başka bir erkeğin sesini duydum. Oturma odasından geliyordu. Ama ben oradan geçmeyeceğim için görmezler herhalde. Salona doğru yaklaşırken ses biraz daha tanıdık gelmeye başladı. Girip baksam mı ki? Yok yok. Ben mutfağa gidip ıhlamur içeyim.

Mutfağa girdiğimde Ümmü Gülsüm abla kahve pişiriyordu. Ay neredeydi bu ıhlamur? Çekmeceleri karıştırırken Ümmü Gülsüm abla bana soran gözlerle bakıyordu.

" Ihlamur nerede?"

" Hayırdır sen öyle kolay kolay ıhlamur içmezdin? Şifayı kaptın dimi? Ah be guzum. Dur ben yaparım. Şu kahve pişsin. Misafir geldi."

" Kimmiş?"

" Sizin şirketin yeni ortağımıymış şirket büyüyecekmiymiş? Öyle birşeyler söylediler. Yani ben öyle duydum."

" Ayşenuuuur kızım içeri gelir misin?"

" Tamam annee. Gülsüm abla ben gidip üstüme düzgün birşeyler giyeyim. Ihlamur işi yattı. Sana kolay gelsin."

" Sağol kızım."

Odama çıkıp sportif, gri renkte ve dizimin bir karış üstünde tunik giydim. Altına ise kot pantolon giyip şalımı yaptım ve aşağı indim. Annem ve babam aynı kanepede oturuyor tanımadığım ama misafir olduğunu bildiğim 3 kişi bana arkası dönük olan kanepede oturuyor olduğu için yüzlerini göremiyordum.

" Gel kızım. Misafirlerimize hoşgeldin de."

Babam öyle söyleyince kapıda durmaktan vazgeçip içeri yürüdüm. Bir anda içerideki herkes bana baktı. Bende gördüğüm yüz karşısında şok oldum. Her ne kadar belli etmemeye çalıştıysam da olmadı tabii. Misafirlerin yanına gidip hepsinin elini tek tek sıktım.

" Hepiniz hoşgeldiniz"

" Hoşbulduk canım. Ben Asya memnun oldum."

" Ben Kerim. Yeni ortağınız biz olacağız."