Love me, My Enemy [My Campus Crush'Series]

Chapter 8

[Ley’s POV]

Nakakaasar!

Halos araw-araw ko na

Kasing nakikitang

Naglilipana sa campus yung

Xian na yun.

Kapag minamalas ka nga

Naman.

Buti na lang at hindi koi to

Nagging kaklase o kabatch

Dahil kung hindi

Ay baka nagging kaklase ko

Pa ito sa ibang subject.

Pero kahit di ko to

Maging kaklase ay lagi ko na lang

Itong nakikita

Lalo na ngayon.

May pakiramdam ako na

Lagi na lang itong nakasunod

Sakin san man ako pumunta.

Gaya ngayon.

Pero parang may iba.

Ngayon lang kasi nagkamali itong

Lumapit sakin.

“Hi!” narinig kong

Sabi nito.

Hindi koi to pinansin at

Nagpatuloy sa

Paglalakad.

“Hindi mob a ako papansinin?”

Hindi pa rin ako kumibo.

“Any violent reactions?”

Nakuha na nito ang atensyon ko.

Hinampas koi to sa braso.

“Wag ka ngang sunod ng

Sunod sa akin.”

I heard him chuckled.

Hmmmmm.

Bakit ang sarap sa pakiramdam

Ng tawa nito na yun.

“Anong itinatawa-tawa

Mo jan ha?”

“Wala naman.”

“Anong wala ka jan? ano yun retardate

Ka?”

“No.” then he chuckled again.

“Nakakainsulto ka na ah!”

Saktong pagsabi ko nun dito

Ay isang bungkos ng paborito

Kong yellow roses ang humarang sa

Mukha ko.

“Peace offering. Hindi

Ko naman kasi

Alam na broken-hearted ka

Ng gabing yun. Kng

Alam ko lang sana eh di

Sana mas naging hospitable ako

Sayo back then.” Sabi ni Xian

“Kahit kelan hindi ako makikipag-ayos

Sayong bakulaw ka! At saka ang pangit

Pangit ng peace offering mo!”

“Talaga?

Sayang naman tong