Yüzümdeki saçı uzaklaştırdı ve kulağımın arkasına tıktı. "Bana ihanet etme. Sana Karanbey olmak istemiyorum." Etmeyecektim. Bana güvenmemesi anlayabiliyordum, ben bile hayatım boyunca ilk kez kendime güvenebiliyordum. Bunca zaman amacım ailemi bulma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bölüm - PLAN
KARANBEY
"Yatır buraya." Namık'ı dinleyip evin altındaki ufak hastane gibi düzenlenmiş odadaki yataklardan birine yatırdım. Kucağımda bilincini kaybettiği zamandan beri kendine gelmemişti. "Bir kez silah ateşledi." Gözleri kapalı olan kadında gezdirdim bakışlarımı. Sarı saçları yatağa dağılmıştı ve bilincini kaybetmeden önce yüzünde oluşan o huzur hala silinmemişti.
Namık onun sırtına bakarken kaşları çatıldı. "Bilgi lazım Karanbey. Kan grubu ne?"
"Bilmiyorum." Namık başını kaldırdı. "Herhangi bir ilaca alerjisi var mı? Acil kurşunu çıkartmalıyım."
"Bilmiyorum." dedim bir kez daha. Tamamen doğruldu. "Kim bu? Bir kadına da zarar vermeye başladın." Yüzündeki yargılayıcı bakışa yumruk geçirmek istiyordum. Kaşlarımı çatıp ona adımladığımda Faruk benim önüme geçip durdurdu.
"Sorgulama. İşini yap!" Faruk omzuma vurup gerilememi sağladığında kalbimin uzun zaman sonra ilk kez endişeyle çarpmasından nefret ettim. Aptal kadın. Beni korumak ona mı kalmıştı? Birkaç gün önce boğazına bıçak yaslamıştım, görmemiş miydi ölümün en yakın arkadaşım olduğunu.
"Aptal." Ona bakıp homurdandığımda Namık dolaplardan çıkarttığı gazlı bezi yatağın kenarındaki komodine bıraktı. Şırıngalardan birini ufak bir tüpe batırıp ilacı içine çekti, Kübra'nın kolunu sıyırıp açtığında iğnenin ucunu yaklaştırdı.
"Patron?" Douglas içeri girdiğinde arkasında Melih'i gördüm. Öfkeden köpürür halde içeri girerken Namık'ın elindeki şırıngayı engellemek için onun bileğini tuttu. "Ona her ilacı veremezsin. Bünyesi kaldırmaz." Bu da ne demekti?
"İşime karışma. Onu kurtaracağım." Namık sertçe bileğini ondan kurtardı. "Bekle Namık." Elindeki şırıngayı Kübra'nın koluna yaklaştırdığında Melih'in bana adımlayıp durdurmam için baktığını gördüm.
"Ona ne verdiler bilmiyorum. Ama her ilaç iyi gelmiyor. Onu öldüreceksiniz." Bunu söylerken ki endişesi yalan değildi. Elini cebine atıp çıkarttığı kağıdı uzattı. "Ağrı kesiciler ona iyi gelmiyor. Bu ilaçlar dışında ne kullanırsa fenalaşıyor. Onu baygın tutacak bir ilaç o listede mutlaka vardır. Doktoru başka bir ülkede, acil bir durumda gelemez. Kötüleşirse ne olacağını bilemezsiniz, kontrol edemezsiniz." Nefes almadan konuştuğunda kağıdı tutan elinin titrediğini gördüm.
