Ms.Mataray Meets Mr.Snob

Chapter 15

Happy 6k! <3

--Twinkle.


*********************




CHAPTER 15




Nagtuloy tuloy na akong pumasok sa room. Ano ba'tong inaasta ko? Hay. Hayaan na nga. Pagkapasok ko sa room, wala pang tao. Napaaga ako. Teka hindi nga pala ako dito! Doon pala ako sa kabilang section. Bakit dito ako dinala nang paa ko? Asar na paa to.

-_-


Lumabas na ako nang room, pumunta ako sa room na naka assign saakin. Which is room pala nila Taray. Hmm. Wala siya dito? Ugh. Why I steel keep looking for her? Shiz! What's the matter with you Kahlil?

Inilapag ko yung bag ko sa'may teacher's desk, at naupo. Napapansin kong Paunti-unting dumarating ang mga studyanteng nasa section na ito. Mukhang andito na silang lahat. Well except for Nicole. Ah andito din pala yung Sarah. Yung babaeng basta basta nalang pumunta sa bahay ko.

-_-

Tumayo ako sa harap at pinaliwanag ang dapat nilang gawin. Nang matapos akong magsalita, agad naman silang nagsikilos at naghagilap at kumuha nang mga gagamitin na pang decorate dito sa room nila.

Kakaiba rin ang trip nang principal na'to eh. It supposed to'be na room namin, na section ko ang I-decorate, hindi ang room nang iba. Nagsikilos na ang mga studyanteng nasa section na'to, lumabas muna ako nang room. Tignan ko'lang kung ano nang kalagayan nang room namin.

Pansin ko naman na busying busy silang lahat. Nahagip nang tingin ko si Nicole. Medyo nagulat ako dahil lumapit sa'kanya si Stephen. Sh*t. Ano bang kailangan ng baklang yan kay Nicole?! Tss. Kailangan mawala na sa landas yang hinayupak na'yan!

May nakita akong babae na naglalakad papunta sa direksyon ko nang makatapat niya na ang kinatatayuan ko eh hinarang ko ang kaliwang kamay ko para maharang ang dinadaanan niya.

"Excuse me miss." Nakangiting sabi ko dito.

"Yes?" Sagot nito.

"Puwede favor?"

"Sure. Ano ba'yun?" Yes! Dinala ko siya sa'may gilid (para walag makarinig) para sabihin kung anong dapat niyang gawin. Um-oo naman ito, at agad nagpunta na doon.



---------




NICOLE'S POV.




"Sige, diyan mo nalang ilagay yang menu. Put it right there." Nagulat at na distract ako kasi biglang may humawak sa balikat ko kaya agad akong napaharap dito.


-____O?!

What now?!


"Nicole, can we talk? Matinong usapan lang." Seryosong sabi niya. At kailan ka'pa matinong nakipagusap saakin?! tsk! Hindi agad ako makapagsalita at nakatingin lang sa'kanya. Pano ba naman kasi, magtatanong siya out of the blue! Pero teka Pagbibigyan ko'ba? Ano bang sasabihin niya? Mamaya kung anu-ano na namang kasinungalingan ang sasabihin niyan.

"Please?"

"Sig---"

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko kasi may lumapit saaking babae. Hindi ko siya kilala, pero nataandaan ko taga Vedosora siya. Nabaling ang atensyon ko dito.

"Ms. VM, pu-pwede mo'ba akong samahan sa library?" Pero maguusap pa kami netong lalaking to eh.

"Ano kasi...."

"Sige na. Importante kasi, please Nicole?" Ugh.

Wala akong choice. Sinamahan ko ito hanggan sa library. Ano ba kasing gagawin niya dito? Wala namang klase ngayon. Masyado na siyang matalino, hindi naman siya mukhang nerd, anung trip nito?!


"Teka nga. Ano ba kasing gagawin na'tin dito? Kita mong may kausap ako kanina, bigla kang sumisingit. Importanteng importante bayan ha?!" Iritang sabi ko dito habang kasalukuyan kaming naglalakad papasok sa library, nang walang katao tao. Sino nga naman bang pupunta dito nang gantong may occation sa school. Eh wala naman'yong relate sa café na ginagawa namin eh.


Wala naman siyang masabing dahilan sa itinanung ko sa'kanya. Pinagloloko ata ako nito eh. "Ano na? Ano ba kasing gagawin mo dito?!" Nakakapuno nang pasensya! Edi sana naguusap na kami ni Stephen ngayon, yung curiosity ko hindi ako pinatatahimik!



Dinala niya ako sa isa sa mga lamesa doon, at naupo kami. Bakit nga ba pumapayag nalang ako basta?! Wala pa'rin itong imik. Hindi naman siya kumukuha nang libro o ano, nagkakaklikot lang ito sa selpon niya. Makaalis na nga! Sayang lang ang ora------



O_____O?!



ANUN GINAGAWA NANG ISANG YAN DITO?! B-BAT... B-BAT ANDITO YAN?!


"Sorry Ms Nicole. Napagutusan lang." Sabay ngiti saakin nang babae na sinamahan ko at naka peace sign pa. So y-you m-m-mean siya.... may pakana nito?!

Dali dali na itong lumakad papalabas nang library, at tuluyan na'tong nawala sa paningin ko. Ako at 'siya' nalang ang naiwan dito. Gusto kong tumakbo ulit paalis, malayo sa'kanya. Pero hindi ko magawa nababato ako sa puwesto ko ngayon. Ayoko nang lalapit ulit sa'kanya! Naalala ko na naman y-yung... y-y-un-ggg.... k-kiss!

/(>\\\\<)\


AWKWARD.



Ang bawat lakad nito papalapit saakin ay siya namang atras ko sa bawat hakbang niya papalapit saakin, hanggang sa....napasandal na pala ako sa pader. Wala na akong ma-atrasan!



He lean to'me and wipe something in my face, like it has a dirt or something, that make me shocked. A-Anung ginagawa niya?! He looked at me directly. Ang lapit namin sa isa't-isa! "May dumi ka sa mukha." sabay layo nito at bigay distance saaming dalawa.

"Ah." Yun lang ang tanging nasagot ko. Bakit parang na-dissapoint ako?

Aalis na sa'na ako sa puwesto na'yun nang ilagay niya ang dalawa niyang kamay sa'may pagitan ko. He lean to'me closer, to the point na ramdam kona ang hininga nito! shet super lapet niya! Hindi ako tumitingin sa'kanya, iniiwas ko ang mukha ko dito. Mamaya kasi halikan na naman ako nito! Bakit ka'ba ganyan Kahlil?!

Sa sobrang lapit namin sa isa't isa, kahit hindi ako nakatingin sa'kanya, kitang kita ko nang malinaw pa sa sikat nang araw ang mukha niya, he is so handsome lalong lalo na kapag malapitan. Ano ba'tong iniisip ko?! Argh! Erase erase! erase! I shook my head. Kung ano anong iniisip mo Angela!

"Are you trying to avoid me?!" Hindi ko siya masagot, ramdam na ramdam ko ang hininga niya. Bakit ba siya ganyan?! Nakaka ano eh!

"O-Of course n-not!" Pinilit kong sumagot nang natural Pero tae lang! Bakit ako na nauutal?!

"Ayokong nakikipagusap ka sa baklang hinayupak nayon. Naiintindihan mo?!..." Pagbabanta nito.


"Bakit naman kita susundin?!" At saan pa ako nakakuha nang lakas nang loob sabihin sa'kanya yun?! Siguro dahil na'din sa kaba.

Pero parang wala itong narining sa mga sinasabi ko. Mas lalo ni'tong nilapit ang mukha niya saakin kaya napapikit nalang ako. Jongina! Mukhang hahalikan niya na naman ako! "........ayokong nilalapitan ka niya. Kapag pupunta siya sa'yo, lumayo ka...." Napamulat ako. (akala ko naman hahalikan niya ako.) Nagpatuloy lang pala ito sa sinasabi niya.


Tinulak ko ito. "At sino ka para diktahan ako kung ano ang mga dapat at hindi ko dapat na gagawin?! Ano ba kita?! Wala naman na siyang ginagawang masama ah?! Kakausapin niya lang ako! At ano naman sayo kung mag kasama kami HA?!"


"Ayokong makita na magkasama kayong dalawa.....




Nagseselos ako."


(O//////O)



***************
Vote kung nagustuhan niyo :) Comment if you want to tell something about this chapter ^__^
Thanks for reading this chapter!

Nagseselos daw si Mr.Snob?! Bakit?! Dahil ba may gusto na siya kay Nicole?! Naguguluhan tuloy si Ms.Mataray!


--Twinkle.