Μία μέρα καθώς είχα γράψει περίπου τρεισήμισι σελίδες στο κασετοφωνακι μου έτσι όπως είχα γυρισμένη την πλάτη μου και προσπαθούσα να βγάλω μία όμορφη φωτογραφία
Άκουσα μία φωνή να μου λέει
-Ορεστη?
Αστραπιαία σκέφτηκα πριν γυρίσω
- δεν μπορεί να κάνω λάθος λες να είναι αυτή??
Και τότε την είδα μπροστά μου
Περίπου στο 1.77 ύψος υπέροχα μακριά μαλλιά μαύρα , μακριά ως την μέση της και δύο μάτια σαν τη θάλασσα καταγάλανα
-Δεν άλλαξες καθόλου από τότε σκέφτηκα μέσα μου!
Το μόνο που τη ρώτησα είναι
- καλά εσύ ?
-πως Εσύ εδώ ?
Αυτή σαν να διάβασε τη σκέψη μου
Και μου είπε
-έχω έρθει με τη σχολή για φεστιβάλ φωτογραφίας και ζωγραφικής
Εγώ είχα μείνει
ήθελα τόσα πολλά να της πω αλλά δεν ήξερα αν αισθάνεται ακόμα όσα ένιωθα για εκείνη τότε ???
Σε μία δόση με ξάφνιασε αφού με ρώτησε τι κάνω στη κρητή της είπα ότι ήρθα να γράψω το νέο μου βιβλίο
Τοτε μου χαμογέλασε και μου είπε γλυκά
- τι θα ελεγες ορεστη μου να κάνουμε παρέα όσο καιρό θα είμαστε στο νιση --μα καλά εσύ δεν μένεις στο ξενοδοχείο που ήρθες με τη σχολή σου??
Της Είπα
-Όχι απαραίτητα Απαντησε
-ο καθένας εχεις σαν project να ζωγραφίσει και να φωτογραφίσει τα πιο όμορφα τοπία του νησιού και αναλόγως θα βαθμολογηθεί
Τότε την είδα να με κοιτάει με δύο μάτια πονηρά και μου ψιθυρίζει "δεν ξέχασε όσα ζησαμε όσο θα μαι στο νησί θα τα ξανά ζήσουμε"
Τελικά με τα πολλά με τα λίγα μείναμε στο δωμάτιο που νοίκιασα με το μεγάλο παράθυρο που έβλεπε στο ηλιοβασίλεμα πιάτο όλη η θάλασσα της κρήτης
Συνεχίζεται
YOU ARE READING
Λογια Χαραγμενα Στην Άμμο
Historical FictionΜία όμορφη ιστορία αγάπης ο ορέστης είναι ένα νέο συγγραφέα πετυχημένος ζει μόνιμα στην αμερική και κάνει ταξίδια ανά τον κόσμο γράφοντας κάθε μέρα και από ένα διαφορετικό βιβλίο κάποια στιγμή αποφασίζει να γυρίσει στην ελλάδα αφού επισκεφθείτε τη μ...
