Jessie
Του εχω θυμωσει παρα πολυ. Ηταν ο κολλητος του και δεν επρεπε να το κανει. Κανονικα δεν θα του μιλουσα και θα κοπανουσα τα παντα, αλλα πρεπει να συγκρατηθω, να δειξω πως ειμαι λιγακι με το μερος του. Μπαινουμε ξανα μεσα στο σπιτι και εκεινος ειναι ακομα με το εσωρουχο. Προσπαθω να μην κοιταξω εκει περα, αλλα ολως περιεργως πιανω τον εαυτο μου να κοιταζει εκει.
"Λοιπον, ειχα δυσκολη μερα, θελεις λοιπον να σου μαθω να φτιαχνεις αυτα τα μακαρονια,"Με ρωταει και του γνεφω χωρις να πω κατι αλλο.
Πιανει την κατσαρολα και βαζει μερα νερο.
"Επειτα βαζουμε λιγο αλατι και περιμενουμε να κοχλασει. Μα καλα, πως γινεται να μην ξερεις να κανεις μακαρονια; Ακομα και τα μωρα μπορουν να το κανουν αυτο!" Μου λεει και ντρεπομαι λιγακι αυτην την στιγμη. Βασικα,τα εκανε ολα η μητερα μου και εγω δεν ασχολειωμουν με την μαγειρικη. Αυτην η αναμνηση μου εφερε στο μυαλο την μητερα μου και τον Tyler και τωρα πιαθα πρεπει να θρυνω και τριτο ατομο, τον Niall. Για την Lydia δεν δινω δεκαρα. Εκεινη εφταιγε.
"Jessie, εισαι καλα αγαπη μου, κλαις."Μου λεει και μου σκουπιζει με το χερι του τα δακρυα που δεν ειχα καταλαβει πως ετρεχαν. Οταν θελει ειναι συναισθηματικος."Τιποτα, απλα θυμηθηκα κατι απο το παρελθον μου." Του λεω και εκεινος με κοιταζει αποδοκιμαστικα.
"Ελα τωρα! Μια χαρα περνας εδω περα,μαζι μου, να σου δειχνω να φτιαχνεις μακαρονια. Ισως μπορεσουμε αμα καλυφτουμε καλα να παμε μια βολτα στο κεντρο. Αρκει να μην μου το σκασεις, ενταξει;"Μου λεει και ενα χαμογελο σχηματιζεται στα χειλη μου. Λατρευα να πηγαινω στο κεντρο παλιοτερα. Ισως να ειναι μια ευκαιρια να φυγω; Πολυ πιθανο.
"Καλα περναω καποιες φορες. Και οχι δεν θα κανω τιποτα, το υποσχομαι." Του λεω και του χαμογελαω.
"Αυτο ειναι το κοριτσι μου!" Μου λεει και μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο.
"Λοιπον, τωρα τα στραγγιζουμε." Πηγαινω και του φερνω το στραγγιστιρι. Ανετα τον χτυπουσα με αυτο στο κεφαλι. Βαζει τα μακαρονια εκει και τωρα μου φαινονται πως ειναι ετοιμα.
"Καθισε και θα ετοιμασω τα αλλα εγω." Μου λεει και καθομαι στην ασπρη τραπεζαρια. Τι θεμα εχει με το ασπρο; Το κατω σπιτι ειναι ολο ασπρο;
"Harry, σου αρεσει το ασπρο;"Τον ρωταω καθως βαζει το φαγητο μας σε πιατα. Εκεινος καθετε απεναντι μου και μου δινει το φαγητο μου.
"Καλη ορεξη και απλα μου φαινεται πως ειναι ενα χρωμα που κρυβει πολλα απο πισω του." Μου απανταει και εγω τον κοιταζω παραξενα. Δεν ξερει τι λεει. Δεν βγαζει καν νοημα. Βαζω μια μπουκια στο στομα μου και απολαμβανω το φαγητο μου. Το ιδιο κανει και εκεινος.
"Το εκανες υπεροχο!" Του λεω καθως τρωω ενθουσιασμενα.
"Με ευχαριστει που σου αρεσει." Απανταει και συνεχιζει να τρωει ηρεμα το φαγητο του.
Πλενω τα πιατα και τα βαζω επειτα στην θεση τους. Εκεινος καθετε στον καναπε και χαζευει στην τηλεοραση. Εεχομαι και εγω διπλα μου και εκεινος με χωνει στην αγκαλια του χαιδευωντας τα μαλλια μου. Μου αρεσει να ξερω πως τουλαχιστον καποιος με νοιαζεται, παρολου που με νοιαζεται υπερβολικα. Βλεπουμε μια χαζο ταινια που δεν εχει νοημα, αλλα εκεινος φαινεται να την παρακολουθει.
Καθως εχει περασει πανω απο μια ωρα, προσπαθω να κρατησω ανοιχτα τα ματια μου, διοτι νυσταζω. Εκεινος με φερνει ακομα πιο κοντα του και νιωθω την ζεστη του δερματος του να περναει και στο δικο μου."Καληνυχτα πριγκιπισσα." Μου λεει και ενιωθα πως εχω ειμαι η πριγκιπισσα του σε ενα παγιδευμενο καστρο. Αλλα εκεινος ειναι που με κραταει.
____________________________
Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω πως δεν ειμαι στον καναπε. Ειμαι στο πανω μερος του σπιτιου, αλλα σε ενα δωματιο που δεν εχω ξαναμπει. Γενικως, δεν εχω εξερευνησει τοσο καλα αυτον τον οροφο του σπιτιου. Ο Harry δεν ξερω που ειναι, ισως κανει καμοια δουλεια παλι. Το δωματιο ειναι παρα πολυ μεγαλο για ενα μονο ατομο. Βλεπω πως εχω αλλαξει και ρουχα. Φοραω μια ασπρη νυχτυκια. Σηκωνομαι και πηγαινω προς την πορτα του σπιτιου, αλλα βλεπω πως ο Harry καθετε και βλεπει τηλεοραση.
"Καλημερα." Μου λεει.
"Καλημερα." Του απανταω και καθομαι στην τραπεζαρια.
"Σε πηρε ο υπνος χτες και σε πηγα στο κρεβατι μου για να κοιμηθεις." Μου λεει και του γνεφω. Μπορει αυτο το μεροςνα ειναι πιο ομορφο και συντηριμενο καλυτερα, αλλα προτιμω τον κατω οροφο.
"Θελω να κανω καποια πραγματα στον κατω οροφο. Μπορεις να με πας;"Τον ρωταω και εκεινος σηκωνεται.
"Ναι φυσικα." Μου απανταει και περιμενω λιγο στην ακρη για να βαλει τον κωδικο. Το μονο πραγμα που ειδα ειναι ενα e. Τιποτε αλλο. Δεν θα με βοηθησει και πολυ αυτο. Κατεβαινουμε κατω και πηγαινω στο δωματιο μου, αλλα εκεινος με σταματαει.
"Ναι εισαι ετοιμη σε λιγο." Μου λεει και του γνεφω καθως εκεινος ανεβαινει πανω χωρις εμενα. Πρεπει να βρω κατι να καταστροσω για να του ξεφυγω επιτελους. Ισως να το αφηνω για οτι βγει εκεινη την ωρα. Πηγαινω στο μπανιο και μπαινω στην μπανιερα. Το νερο ειναι πολυ ζεστο και μου αρεσει ιδιαιτερα. Κλεινω τα ματια μου και ξεκουραζομαι λιγο. Εχω πολυ χρονο ακομα για να ετοιμαστω.
"Jessie, εισαι καλα; Σε εψαχνα και δεν μπορεσα να σε βρω." Ακουγεται η φωνη του Harry πολυ κοντα μου. Ανοιγω τα ματια μου και τα μαγουλα μου ειναι σιγουρα κοκκινα απο την ντροπη.