Althea
"Stop it, not funny Reggie." saway ko kay Reggie dahil tinutukso pa rin niya ako sa nangyari sa hospital. Hinimatay ako sa delivery room dahil hindi ko nakayanan ang pressure na makita si Jade na hirap na hirap at ang tuwang marinig ang iyak ng aming anak.
"AJ, sana nakita mo kung paano hinimatay ang Mama Althea mo haha. Sigurado hindi ka iiyak, tatawa ka!" kantiyaw niya pa sa akin.
"Reggie!" tawag ko at napahinto na siya, bumaling na lang sa mahimbing na natutulog na si AJ.
"Anthony John, ang tangos ng ilong mo, mana kay Tita Althea, ang ganda ng mga mata mo tulad ko, at ang kulay mo moreno parang si Ashley. Pero sana ang ugali mo mana kay Tita Jade huwag kay coffee beast." bulong niya sa huling sinabi pero narinig ko pa rin.
"Reggie, baby pa lang si AJ kung anuano ng tinuturo mo ha." saway ko pero tinawanan niya lang ako." And for your information, pareho lang tayo ng mata kaya sa akin nakuha ni AJ ang mga mata niya at hindi sa'yo."
"Whatever." taray niyang sagot.
"Sa harap pa talaga kayo ni AJ nagtatalo ha." rinig naming boses sa may pintuan. Si Jade. kagagaling niya lang sa kwarto ni Ashley, tulog na siguro ang bata kaya nakabalik na agad si Jade sa kuwarto namin. Three days na mula ng lumabas ng hospital si Jade at si baby AJ at namiss daw ni Ashley si Jade kaya nag lambing ang bata kung pwede daw si Jade ang magpatulog sa kanya.
"Now it's your turn to leave." baling ko kay Reggie na nakangisi.
"Yah, right. Goodnight coffee beast." sabay tayo niya at hindi hinintay ang sagot ko.
"Don't you dare call me that in front of my son or you'll lose your license." banta ko at nakita kong nagbago ang mukha niya habang naglalakad palapit kay Jade.
"Oh, you can't do that. Tita Jade won't let you." ngiting tagumpay niya sabay halik kay Jade."Goodnight Tita Jade, I love you."
"Goodnight too Reggie, you won't lose your license as long as you won't call your Tita Althea coffee beast, ok?" rinig kong bilin niya kay Reggie at nangiti ako. Kala mo ha. "Code name lang nating dalawa sa kanya yon pag tayo ang naguusap." kita kong kindat niya kay Reggie at haplos sa pisngi nito and I saw Reggie giggle. Akala ko pa naman.
"Kaya hindi na takot sa akin dahil inispoiled mo." reklamo ko kay Jade ng makaalis na si Reggie at nakalapit na siya sa amin ni AJ sa kama. I wasn't looking at her when I said those then I felt her finger in my chin and lift up my head to look at her then she leaned down and gave me a sweet kiss in my lips.
"I'm just trying to get along with her kaya nga nagiging open siya sa akin. You should learn to dance with her generation, Mk. Sungit mo kasi eh." she said while rubbing her thumb on my cheeks. "Buti hindi nagising si AJ sa bangayan niyo ni Reggie pero tingnan mo ang mukha niya parang ikaw, baby pa lang siya para ng kumakain ng ampalaya." kaya bigla akong napabalik ng tingin kay AJ at natawa naman bigla si Jade. "Haha see! kunot agad ang noo mo." mahina pero madiin niyang sabi at tawa. Tiningnan ko lang siya ng walang emosyon kaya biglang bawi ng tawa at ngumiti na lang. "Love you, Mk." and kissed me again, this time longer and I felt myself melting and responding back. I felt her smile in my lips.
"You're just happy to know you're my weakness noh?" bulong ko in between our kisses.
"Just proud that you're still into me despite my not so adorable figure and unattractive appearance." balik niyang bulong.
"Hey." hiwalay ko ng konti at titig sa kanya habang haplos ang pisngi niya. "Nothing's change, Mahal ko. Why feel insecure? I love your sexy body, yes and I love it even more kahit na you gained weight because that gorgeous body of yours carried and brought out a blessing, my little AJ." lambing ko and kissed her again. "Please Mahal ko. I won't get tired holding your body and feeling your warmth next to mine." paglalambing ko sa kanya habang unti unti kong siyang hinahalikan pababa sa leeg niya to her shoulder.
BINABASA MO ANG
Walang Dahilan
FanfictionSabi nila pag mahal mo ang isang tao...wala kang makitang dahilan. Basta ang alam ng puso mo mahal mo siya. My second story para sa sa mga pusong Rastro/Jathea bilang pasasalamat sa pag suporta niyo sa unang story ko. Hindi po ako professional writ...