Leerling van De Dood [OUD]

45. Eindelijk de auto in

'Hallo,' zei Aleron vrolijk door het open raampje. 'Daar zijn we dan.'

'Sorry dat het zo lang duurde jongens,' zei Rea oprecht en gebaarde dat we bij haar op de achterbank konden zitten.

'Maar die man bij de auto's deed veel te moeilijk,' zei Jil en zuchtte. 'Mensen ook altijd.'

'Zit iedereen?' vroeg Aleron.

'Ja,' zei ik en probeerde me comfortabel in het midden te maken dat niet echt lukte. 'En waarom moest ik in het midden?' Rea en Killian lachten.

'Omdat we gewoon heel veel van je houden,' zei Killian plagerig.

'Inderdaad en dit is onze manier om het aan je te laten zien,' voegde Rea eraan toe. Ik rolde met mijn ogen.

'Fijn jongens, heel fijn.'

'Je zit hier naast een meisje hoor.' Ik zuchtte.

'Ook goed.'

'Uitgekibbeld?' vroeg Aleron en had de auto gestart.

'Zo goed als,' zei ik en Aleron lachte.

'Dat is dan fijn, want ik ga nu uitleggen wat er gaat gebeuren.' Aleron keek even om en richtte daarna zijn blik weer op de weg. 'De missie die we gaan uitvoeren is gevaarlijk. Gevaarlijker dan elke andere missie die jullie ooit gehad hebben. Ja, Killian zelfs voor jou is het gevaarlijk en voor mij zelfs ook...' Aleron leek over zijn woorden na te denken.

'We, jullie meester en ik, hebben een melding gekregen vanuit de Tussenwereld. In mijn gebied, Ohio, lijkt er een scheur te zitten in een van de schaduwpoorten die de demonen niet dicht krijgen. En omdat ik nog geen leerlingen heb was ik genoodzaakt mijn oude meester om hulp te vragen. Daarom gaan jullie mee. Duidelijk tot nu toe?'

'De missie is een scheur dichten?' vroeg Rea.

'Eerder de oorzaak vinden, of niet?' zei Killian.

'Goed zo Killian,' zei Aleron met een kleine lach. 'Inderdaad, we moeten de oorzaak vinden en die vernietigen voordat de Tussenwereld verder openscheurt en een wordt met deze wereld.'

'Is dat niet wat de demonen altijd al wilden?' vroeg ik, Jil schudde heftig haar hoofd.

'Nee,' zei ze. 'Het klopt dat we het leuk vinden de mensheid te terroriseren, maar het samensmelten van twee werelden betekent niks positiefs voor ons. Als dat gebeurt gaat alle macht naar de engelen toe en zijn we onze energiebron kwijt en daarmee verdoemd mens te worden...'

'O,' zei ik. 'Dat is inderdaad niet helemaal de bedoeling...'

'Maar laat me verder gaan met het uitleggen van de missie,' zei Aleron. 'We hebben nu een langere reistijd en komen daardoor eigenlijk in tijdnood. Ik kan niet een hele week blijven rijden, ik heb ook mijn limieten. We wisselen om de dag. Twee voorin, waarvan de een aan het stuur en de ander die een oogje in het zeil houd. De rest slaapt achterin en zo wisselen we door totdat we er zijn. Ik rij de laatste dag, dat jullie dat weten. O, ja en wie rijd mag de muziek uitkiezen.'

'Oeh, dat maakt het interessant,' zei ik en Aleron lachte.

'Inderdaad. Kom jij er dan zo naast zitten?'

'Zeker, want hier wordt ik geplet!' Iedereen lachte.

'Voor nu kies ik de muziek uit. Jullie komen niet van Michael Jackson af,' zei Aleron en beval Jil zijn telefoon aan de auto aan te sluiten. Ze deed het zonder hem tegen te spreken en even later klonk Black or White door de speakers heen.

'Je hebt me niet meer nodig?' vroeg Jil aan Aleron, hij knikte.

'Je kan gaan.'

'Goed,' zei ze en raakte het kleine zilverkleurige metaal in haar oorschelp aan. Aleron deed hetzelfde en Jil verdween.

'Nou, Nickolas. Je mag er naast komen zitten.' Ik wurmde me van de achterbank naar de nu lege stoel toe.

'Ik hoop niet dat er net politie achter ons zit,' zei ik lachend.

'Zo wel laat ik ze vergeten dat ze jouw capriolen hebben gezien.'

'Thanks man,' zei ik en we gingen de snelweg op.

We lachten, we praatten, we speelden spelletjes en soms waren we stil en luisterde we naar de muziek. Eenmaal in de avond werd het volume iets omlaag gedraaid. Rea lag met half gesloten ogen tegen het raam aan en keek waarschijnlijk naar buiten. Killian viel zo nu en dan weg, maar werd soms weer met een schok wakker. De momenten dat dat gebeurde zag ik weer een gebroken uitdrukking op zijn gezicht dat me pijn deed. Ik vroeg me af wat de aanleiding was voor zijn instorten. Dat hij de laatste tijd instabiel was wist ik al, maar wat de druppel was geweest? Ik zuchtte en keek naar de lichtjes langs de weg en dommelde ook een beetje weg.

De volgende ochtend begon met een stop. Aleron nam met mij door hoe ik auto moest rijden, want ik moest toegeven dat ik dat niet al te goed meer wist. Het was al weer een tijdje geleden dat ik zo'n ding had aangeraakt.

'Gaat lukken?' vroeg hij als laatst.

'Tuurlijk, maak je maar geen zorgen!' zei ik enthousiast en ging achter het stuur zitten. Rea kwam naast me.

'Eigenlijk zou Killian eerst gaan, maar hij slaapt nog. Dus ja...' Ik knikte begrijpelijk en startte de motor weer. Het eerste deel van de reis, moest ik toegeven, ging niet al te goed. Aleron keek over mijn schouder mee en wees steeds aan wat ik fout deed. En dat was veel. Gelukkig had ik het tegen het vallen van de avond door en Aleron kon gerust slapen. Killian sliep wonder boven wonder nog steeds.

'Ik ben echt blij dat ik hem niet heb wakker gemaakt,' zei Rea met gedempte stem om de achterbank niet wakker te maken. 'Hij had het zo te zien echt nodig.' Ik knikte en het was stil, ik had de muziek even uitgezet. 'Weet jij wat er met hem aan de hand is?' Ik keek even opzij en keek toen weer naar de weg.

'Ik weet dat hij het moeilijk heeft gehad de laatste tijd,' zei ik.

'Met die ene missie, toch?' Ik knikte.

'Niet alleen die, meerdere.'

'Ow.'

'Ik wil je wel meer vertellen, maar ik denk niet dat dat voor mij te vertellen is...'

'Ik moet het aan hem vragen zeker?' Ik knikte en Rea zuchtte.

De volgende ochtend brak aan.

'Is hij nou nog niet wakker?' vroeg Aleron terwijl hij in Killians wang prikte.

'Zo te zien niet.' Aleron zuchtte.

'Dan laat ik hem vandaag nog slapen, maar morgen...' Ik knikte begrijpelijk en keek naar mijn vriend die niet echt bepaald vredig lag te slapen.

'Ik maak me zorgen,' zei ik uiteindelijk.

'Wij allemaal.'

-----------------------------
Alvast een fijne jaarwisseling!

En ik heb het afgeschreven! Dit verhaal 😅
Het einde moet nog iets bewerkt worden, maar elke week zal het weer geupdatet worden 😄

🎆 Zie jullie in het nieuwe jaar! 🎆 Groedels!