How To Love: Chapter 7

22 1 0
                                    

Chapter 7

"Why is he like that"

It's monday again.

Grabe. Tinatamad ako pumasok...

PERO SIYEMPRE JOKE LANG YUN :">

Sino ba naman ang tatamarin pumasok kung pagpasok mo sa school, buo na agad ang araw mo? Syrempe, dahil yan kay Matteo my love <3

Hihihi. Kilig to the maxxxx!!! Hahahahaha. mainggit kayoooo~~~

Super sweet niya talaga.

Grabe. Sana siya ang first and last ko. 

Sana forever na kami :">

Excited ba ako? Hahahaha. Ganun talaga! Maiintindihan niyo din ako kapag nagmahal kayo. Hahaha!

Nandito ako ngayon sa canteen. Nagugutom kasi ako.

Habang kumakain ako, naalala ko yung nangyari nung Chistmas and new year! :">

(A/N: Pagpasensyahan na po kung ang  bilis ng panahon Hahahahaha. Gusto ko na kasi makarating sa part na..... shhh hahahahhaa. Basta yun. Anyways, enjoy reading kung may nagbabasa man! xD)

So ayun. Nung Christmas eve, nagpunta siya sa bahay. Not as my boyfriend but just my classmate/bestfriend na lalaki. Yesszz. Strict nga po kasi ang parents ko. Hahaha!

Habang nagkkwentuhan kasi, bigla niyang inintertwined yung mga kamay namin sa ILALIM NG TABLE. :""> Sino ba naman ang di kikiligin di'ba?

Tapos parang pinaglalaruan niya pa kamay ko :"> And i find it sweeeet! <3

Nung New Year naman, pinagpaalam niya ako sa parents ko magmall with other friends, kahit ang totoo, magddate kami! Hahahahaha.

Nanuod lang kami ng Pagpag.

Grabe! Super ganda plus nakakagulat.

Medyo parang di lang ako makagetover. Hahaha kasi naman! Nakakatakot yung itsura nung lalaki. Haha.

February na.

And malapit na din ang birhday niya.

Ilang araw ko na rin pinagisipan kung...

Kung...

Sa kanya ko ba ibibigay ang first kiss ko...

Kasi ilang beses niya na natry na muntikan na akong halikan sa lips..

Pero iniiwas ko. Kaya sa huli, magssorry siya. Syempre nagguilty naman ako.. Kasi parang napapahiya siya.

Pero masyado kasi mabilis di'ba? Tsaka bata pa kami. Like prang iba naman gagawin namin -_______- Hahahaha.

"Boo!"

"Ay palaka!"  Shhttttt! Natapon yung oreo cupcake ko!!! T3T Huhuhuhu. Sino ba naman ang taong nanggulat ng ganito?!

Di niya ba alam na buhay ko ang pagkaing ito?! T3T

"A-alam mo bang.. Importante yang pagkain na yan sa'kin? *sniff* Tapos matatapon at masasayang dahil sa panggugulat mo?!" Nakayuko kong sabi sa kung sino mang nanggulat sa'kin.

Naiiyak ako!!! Huhuhuhu. Ang sarap pa naman!!! T3T

"S-sorry baby!" 

Sh-shtt. Kilala ko kung kaninong boses yun ah! O________O

Pagtingin ko sa gilid ko...

"Babe. Sorry. Di ko sinasadya. Ibibili na lang kita ng bago. Mas mahal mo nga pala yan kesa sa akin. Sorry!!!"

S-si Matteo.

Magagalit ba ako o magagalit? JOKE :(

Nanghhinayang ako. OO.

Pero sige. Papatawarin ko siya sa ngayon. Di naman niya sinasadya e. Haha :((((

"No! Okay lang. Medyo busog na naman ako." Pagsisinungaling ko kasi ang totoo, GUTOM PA AKO! :3 "Tara na. Punta na tayong classroom."

"Sorry talaga. Tara :)"

Habang naglalakad kami parang ang lungkot niya tapos may hinahanap.

"Babe. Ba't ang lungkot mo? Tapos may hinahanap ka? Okay ka lang ba?" tanong ko sa kanya.

"Wala to Babe. Medyo di lang nakatulog ng maayos. I love you." sabay yakap niya sakin

O-kay? Ang weird niya.

"Mahal din kita. Weird mo. Hahaha."

"Sorry naman. Hahaha. E mahal kita e! :3"

Sabi ko sianyo sweet e :">

--

1 month has passed. AGAIN.

Hahahaha. Ang bilis ba? Sisihin niyo si author! Hahahahaha.

Pero 1 moth passed.

AND SOMETHING HAS CHANGED.

He got weirder..

He's been cold then be like the oh-so-sweet boyfriend again.

Since nung bday niya ganyan na siya.

Nung matapos ang araw na...

Ibigay ko sa kanya yung first ko..

FIRST KISS KO.

He's so happy that time.

He hugged me pa nga e. Tapos he thanked me for everything.

Tapos he said sorry for everything. Di ko alam kung bakit pero that time.. Bigla akong kinabahan. Bakit ganun? Tapos may binulong siyang di ko naintindihan. Tapos nagsmile siya..

Palagi ko na rin sila napapansin na magkausap ni Daphney. Ano bang meron?

Pinagseselos niya ba ako?

Kasi kung oo, effective yun.. Selos na selos na ako.

One time naabutan ko pa nga na magkayakap sila. Pero di ko pinansin kasi baka may problem lang naman si Daphney.

Pero as days passes by, napapansin ko din yung mga ngiti ni Matteo..

Yung mga ngiti niya na abot mata kapag si Daphney ang kasama.

Pero kapag ako, simpleng ngiti lang.

Para bang normal na magkaibigan lang kami.

Parang di niya ako GF.

Masakit oo. Pero tinitiis ko kasi nga mahal ko siya.

Hanggang sa nagiging cold siya. Ang bilis niya na palagi magalit.

Kapag sinasabi kong manunuod ako ng practice niya sa intrams, nagagalit siya. Pero nakikita kong kay Daphney siya sumasabay umuwi.

I know it. Kasi iniintay ko siang matapos magpractice.

I love him. I'll do anything for him.

But.. Why is he like that?

Does he know that i'm hurt?

That he's hurting me?

---

Okay. Time check: 12:52 am. Dapat sa phone lang ako maguupdate e... Pero nasira si charger :((((((((((((((((((( Hay nako. Sayang pera. Hahaha.

Anyways, may nagbabasa ba nito? Haha drama e noh xD Ganun talaga.

Birthday gift niyo na sakin sa 16 ang vote and comment niyo please. Gusto ko lang malaman kung may nagbabasa ba talaga nito. Pero may balak naman akong tapusin to e :) Sige yun lang. Goodnight!

1.12.14

How To LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon