Üniversite (+18)

Bölüm 33 - Yoksa?

Uzun bir ara vermiş bulundum biliyorum, lakin hayat işte, her zaman farklı sorunlar baş gösteriyor. Siz de bilirsiniz, bazen aile, okul, sosyal yaşam ve özel yaşam.. İlginize teşekkür ederim. 

Çok fazla zaman geçti, günler, haftalar, aylar.. Ama Tolga bir türlü benle barışmadı. Aslında Tolga'nın bu olayı bu kadar büyüteceğini zannetmemiştim. Ama ne yaptıysam fayda etmedi. Eylül'le ayrıldılar. Sonra tekrar barıştılar, ayrıldılar uzadı gitti. Son durumları nedir inanın ben de bilmiyorum. Çünkü Tolga'yı görmeyeli gerçekten uzun zaman oldu. 

Biz Mustafa ile eve çıktık, yurt hayatı artık bitmeliydi. Belki Tolga'da yanımızda olurdu. Ama hayat bizi buralara kadar getirdi. Şimdiki hayatımız daha düzenli ve daha normal. Mustafa ve kız arkadaşıyla çoğu zaman çift olarak takılıyoruz. Bazen Gamze bize gelir, bazen Ayşen. Bazen ikisi beraber gelir ve çay demlenir, muhabbet uzar gider, saatler su gibi akar, ömür geçer. 

Tabi arada Mustafa'yı evden kovduğum oluyor, hazır evimiz varken o da anlayış gösteriyor, bazen Ayşen'le yalnız kalıyoruz. Tabi bu durum karşılıklı. Ama Mustafa çok nadir benden böyle şeyler ister. 

Yeni dönemin başlamasına az kaldı. Biz Mustafa ile bir kaç gün erkenden gelip evi temizledik. Sağ olsun kız arkadaşı da bizi baya bir yükten kurtardı. Ama Mustafa'yı görmeniz lazım, o kadar mahçup oluyordu ki, "hayatım sen dinlen artık, bak çok yoruldun, gerisini biz hallederiz" gibisinden cümleler kurup kızarıyordu. Ben durumdan gayet memnundum, belki bir gün sürecek işi bir kaç saatte halletmiştik. Daha sonra yalnız kalsınlar diye ben dolaşmaya çıktım, Ayşen henüz gelmemişti. tabiki büyük biz özlemle onu bekliyordum. 

Sürekli oturduğumuz bir park vardı, oraya gittim. Böyle şeyler yapmayı severim, onunla bir yerde nefes aldıysam bile o yer benim için özel oluyordu. Hava çok sıcaktı, büfeden su aldım yanıma ve banka oturdum. Bir süre sonra telefonum çaldı. 

"Alo."

"Benim sevgilim ne yapıyormuş?" Ayşen anlaşılan kontrol amaçlı aramıştı. 

"Ne yapsın, geldi sevgilin ama bir de baktı ki, eşi burada yok. Onu bekliyor parkımızda, özlüyor birazcıkta. Ama sevgili öyle hain, öyle acımasız çıktı ki gelemedi bir türlü." dedim.

"Ama anca hazırlığım bitti ki, hem birazdan yola çıkacağım, çok da uzakta değilim biliyorsun. Bir kaç saate oradayım canım." dedi ve sonra ekledi,

"Bu arada, Tolga ile görüştün mü hiç? Yok mu hiç ses soluk?"

"Yok canım, Tolga sanırım komple beni hayatından çıkardı. Elimden geleni yaptım, sen de biliyorsun. Yazın da bir kaç kez ulaşmaya çalıştım ama yok. Belki okulda denk geliriz artık bilemiyorum." dedim. 

Bir kaç saat daha aylaklık ettim, sonra otogara gittim sevdiğimi karşılamaya. Belki biraz uzun bir sarılmanın ardından yola koyulduk. Ayşen de arkadaşlarıyla kalıyordu, valizini bıraktık ve sonra bizim eve doğru yürümeye başladık. Evi özellikle Ayşen'e yakın olacak şekilde tutmayı tercih ettim. 

"Mustafa ne alemde?" diye sordu.

"İşte bütün gün temizlik yaptık, sonra Gamze de yardım etti. En son evdelerdi saatler önce."

"Canım arasa mıydık önceden?" diye sordu.

"Yani uygunsuz bir pozisyonda yakalamayız sanırım, gerçekten saatler geçti."

Anahtarı kilide soktum ve kapıyı açtım, ses soluk yoktu, sanırım çıkmışlardı. Mustafa'nın odasının kapısı kapalıydı. Sonradan fark ettim ki ayakkabıları buradaydı. Ama evde çıt çıkmıyordu.