BEN SANA DELİYİM

4. BÖLÜM

Bilmezdim bu derdin, seni yolundan, 
Beni solumdan, edeceğini. 
Bilmezdim en sessiz yanımdan,  yağmuruna kan terleyeceğimi. 

Bilmezdim çok yanlarımın, az yanımla, yetineceğini. Uzaklarımın, yakınlığım, yakınlığımın uzaklara gönül vereceğini.
Bilmezdiimm....

"Eylül kapat şu müziğiii.."

"Hadi ama artık uyanmalısın ball.."
Sırıtan bir surat ifadesiyle söylenmişti.

"Dalga mı geçiyorsun senn?"

"Tamam tamam hadi kalkta gidelim."

"Bugün okula gelmeyi düşünmüyorum.."

"Hadi yaa ne yapacaksın."

"Bilmem"

"Sana asla yalvarmayacağım ball.."

Elimdeki o yumuşacık yastığı firlatmıştım. Geri uyuyacaktım ama ben. Şimdi yastığı almak için mi kalkacaktım?.

"Eylüüll.."

"Okula gelmeye mi karar verdin yoksa?"

"Hayır yastığımı verirmisin?"

Bugun içimde çok sinsi bir Asel var. Yataktan kalıp üstümü hemen değiştirmeliyim. Dün gece çok hain planlar düzenlemiştim. Bak bakalım benimle uğraşmak neymiş Aras bey?

"Teyzecimm çıkıyorum öptümm"

Eylül de gittiğine göre planımın artık gerçekleştirme aşamasına başlamalıyım ilk yapacağım şey asla izini kaybetme. Binanın dışarısında Aras'ı bekliyordum. Beklenilen kişi sonunda gelmişti. Beni asla görmemesi lazımdı. Onu takip edecektim. Minik minik adımlarla arkasından gittim. Yanında annesi vardı. İkiside farklı yollara ayrılınca Aras'ın izinden devam ettim. Beyfendi kulaklığıda takmış burada imdat diye bağırsam beni kurtarmaya gelmezdi. Metro istasyonuna gelmiştik. Okul biraz uzaktı. Şuan bulunmuş olduğum pozisyon hiç iyi degil.. Metro beklerken iki sevgilinin arasına girmiştim. Sohbet muhabbet dalmışken metro gelmiş Aras çoktan binmişti. Benimde koşup metronun içine girmemle kapıların kapanması bir oldu. Elinde kitap vardı ve dikkatlice gözünü ayırmadan kitabını okuyordu. Telefonunu eline alıp mesajlaşmaya başladı yanına otursam beni fark eder mi acaba? Oturmuştum yanına. Beni asla fark etmemesi lazımdı. Kitabına döndü ve aynı şekil dikkatlice okuyordu kitabını. Hangi kitabı okuduğunu merak edip göz atmış olabilirim. Ayyy sevksiz çocuk. Polis kitabı okuyordu.

"Okuduysan sayfayı değiştiriyim?"

Duraksamış birden bu lafı bat diye bana söylemişti.

"Ne ? Ben dışarı bakıyordum. Güzel tesadüf tekrardan merhaba."

"Merhaba" demişti ama o kafa kitaptan kaldırılmamıştı. Bende hemen çantamı alıp indim metrodan. Bu çocuk benden de beter çıktı be. Oysa ki beni fark etmemesi için saçımı öne atmıştım. Nasılda umursamaz bir tavır gösterdi bana.

" Asell "

" Merhaba Akil. Bende okula gidiyordum. "

" Eylül'le gitmiyormusunuz?"

"Yok benim bir işim vardı."

Dün gece saatlerce düşünüp yaptığım plan boşa çıktı. Üstüne ikinci defa rezil oldum çocuğa. Şu bir kaç günü geriye alabilirmiyiz ya. Ah asel ahh..

" Metro da mı karşılaştınız? "

Eylül'ün kafası karışmıştı. Banada garip garip bakıyordu.

" Evet .. Gençler ben kaçtım görüşürüz. "

"Görüşürüz Akil."

"Metro ne alaka?"
Eylül bu olan duruma anlam veremezdi tabi. Neyse ona canlandırarak anatırım şuan yeri ve zamanı değil.

"Asel Aras burda okuyormuşş "

Eylül'ün bunu demesiyle Aras'ın karşıdan gelmesi ve benim ağzım açık bir şekilde Aras'a bakıyor olmam.

"Ağzını kapa ağzınııı .. Kızım belli etmesenee"

Baya bi 2 dakika bakışmış olabiliriz. Ve sadece benim değil bir kaç kızında ona bakıyor olması. Şuan elime birşey alsam tutmayacak gibi. Hala inanıyor değilim . Bugünlük bu kadar yeter yarına geçebilir miyiz lütfen?
Aras ve Akil selamlaşmıştı. Dünkü bağlantı buradan geliyor o zaman.
Eylül bana bakarak "Bende şuan ögrendim." demişti. Hala gözlerimi alamıyorum. Şaşırıyorum. Her yerden çıkıyor belki de oda bana göre öyle düşünüyor bu kız her yerden çıkıyor diye. Eylül'ün dediği gibi birbirimizi mi buluyoruz yoksa?