Πριν Από Την Αρχη

Κεφάλαιο 11 : Η Αριανα και η Προφητεία

Καθόμασταν στον μαλακό καναπέ δίπλα στο τζάκι , στο γραφείο του διεύθυντή.
Η πορφύρη φλόγα σε συνδυασμό με το γουργουρίτο του Φοξ που καθόταν στην κούνια του και λαγοκοιμοταν έφτιαχναν την τέλεια ατμόσφαιρα.
Άλμπους : τη σκέφτεσαι Κάθριν ;
Κάθριν : τίποτα το συγκεκριμένο απλά απολαμβάνω την ησυχία.
Με πλησίασε και μου έπιασε το χέρι καθώς τα χιλοι μας ενώθηκαν.
Δύο εβδομάδες είχαν περάσει από τοτε που ο Άλμπους βγήκε από το αναροτιριο .
Δυο εβδομάδες από τοτε που το όνειρο μου είχε γίνει πραγματικότητα.
Κρατούσαμε βέβαια κρυφή την σχέση μας λόγο το ότι είμαστε διαφορετικοί αλλά κατά τα άλλα όλα πηγενουν όπως το είχα φανταστεί.
Ατελιωτη περίπατοι στο κάστρο και μακροσκελείς συζητήσεις για την μαγεία , το τάγμα και γενικά για την ζωή μου .
Μόνο ένα πράγμα δεν είχα καταφέρει να μάθω ακόμα για αυτον: που ήταν οι υπόλοιποι οικογένεια του ή εάν είχε καποια. Ποτέ δεν μου είχε αναφέρει την ύπαρξη κάποιου πολύ κοντινού προσώπου και όποτε τον ρωτουσα εκείνος άλλαζε ξαφνικά το θέμα .
Απομακρύνθηκα λαχανιασμένη και χάθηκα στο απέραντο γαλάζιο τον ματιών του.
Κάθριν : Τι γνώμη έχεις για τους βρικόλακες ;
Φάνηκε να παραξενεύεται από την ερώτηση μου αλλά τελικα απάντησε με σοβαρό ύφος.
Άλμπους : Τους εμπιστεύομαι , όχι όλους , κάποιους , για αυτο είναι και μελοι του τάγματος .
Κάθριν : έχουμε βρυκόλακες στο τάγμα ;
Άλμπους: Ναι
Κάθριν: και γιατί τους κρατάς κρυφούς Άλμπους ;
Αναστέναξε θεατρινιστηκα και χαμογέλασε .
Άλμπους : Δεν γλίτωνω ετσι.
Κάθριν : Όχι ....
Άλμπους : εντάξει θα σου πω .... Πριν 20 χρόνια ήρθε μια βρικόλακας με ένα αγοράκι και μια κοπέλα πείσεις βρικόλακες...
Κάθριν: μικρό αγοράκι βρικόλακας; Πρώτη φορά το ακούω .
Άλμπους : Η Σάσα ήξερε ότι κάποια στιγμή θα την έπιαναν οι Βολτουρι και θα την σκότωναν και αυτήν και τον μικρό Δημήτρη Έτσι ήρθε σε εμανα και εμπιστεύτηκε την κόρη της την Εμιλι .
Κάθριν : Και τώρα που είναι ;
Άλμπους : Ο φόβος της Σασας έγινε πραγματικότητα πριν λίγο καιρό , οι Βολτουρι τους καταδίκασαν σε θάνατο και αυτήν και το παιδί. Η Εμιλι όμως είναι ασφαλής στο δάσος ακόμα και σήμερα.
Κάθριν: σκότωσαν ένα παιδί ;
Άλμπους : Υπάρχει λόγος που δεν έχεις ακούσει για αυτά τα παιδιά Κάθριν, όταν κάποιος ενήλικας βρικόλακας αλλάζει ένα παιδί δένεται μαζί του. Η αναπτύξει τον παιδιών σταματάει στην ηλικία που αλλάζουν και είναι ανεξέλεγκτα για αυτό και τα καταστρέφουν όπως και τους δημιουργούς τους .
Κάθριν : Και η Εμιλι δεν κινδυνεύει ;
Αλμπους: προς το παρών όχι αλλά εάν την ανακαλύψουν θα έχει σοβαρό πρόβλημα και εγώ δεν θα μπορώ να την προστατέψω.
Κάθριν : Δεν έχει άλλοι οικογένεια ;
Άλμπους : Όχι δεν έχει από όσο ξέρω.
Σιωπή έπεσε για λίγο και κανένας δεν μιλούσε ήξερα όμως πως κάτι βαθύτερο κρυβόταν πίσω από όλο αυτό .
Άλμπους : Γιατί με ρώτησες για αυτούς ;
Κάθριν : έχω μια φίλη βρικόλακα αλλά δεν είναι οπως την Σάσα.
Άλμπους : Είναι βρικόλακες της νύχτας ;
Κάθριν : Ναι
Άλμπους : παράξενο για αυτούς να σε δεχτουνε , ως συνήθως είναι κληστη κοινωνία.
Κάθριν : απλά φοβούνται τους ανθρώπους λίγο των διωγμών , όμως πιστεύω ότι έχουμε πολλά κοινά μεταξη μας .
Άλμπους : Και εγώ το πιστεύω , αλλά για τον λόγο αυτό δεν θα τους εμπηστευωμουν κιόλας .
Κάθριν : έχεις γνωρίσει κανεναν σαν την Ανασταζία ;
Άλμπους : Ναι έχω μια πολύ καλή φιλή από της Ελλάδα που όμως μένει στο Τέξας εδώ και πολλά χρόνια , είναι καθηγήτρια λογοτεχνίας σε ένα από τα σχολειά.
Κάθριν : πώς την γνώρισες ;
Άλμπους : με έβγαλε από μια πολύ δύσκολη κατάσταση που μπλεχτηκα με τους ομοίους της
Κάθριν : πώς τα κατάφερες έτσι;
Γέλασε και ήρθε ποιο κοντά μου αλλά αυτή την φορά αντί να με φιλήσει με πείρε αγκαλιά .
Άλμπους : Όταν ήμουν νέος ήθελα να γυρίσω τον κοσμο μαζί με έναν πολύ καλό μου φίλο, αλλά λόγο της Αριανας διακοψαμε το ταξίδι στην μέση. Λίγο πριν γυρίσω στο σπίτι ο Γκρέγκορι μπλέχτηκε σε έναν καβγά μαζί με έναν στρατιώτη από αυτούς και μας πήγαν στο ανώτατο συμβούλιο τους , και η Πενθέσιαλια μας βοήθησε να ξεμπλέξουμε , από τότε κρατάμε επαφές με αλληλογραφία.
Κάθριν: μάλιστα .... Μάλλον τραβάς τους μπελάδες.
Γέλασε και με έσφιξε ακόμα ποιο γερά στην αγκαλιά του.
Κάθριν : Ποια είναι η Αριανα;
Μετάνιωσα κατευθείαν για την ερώτηση που έκανα αλλά δεν μπορούσα να την πάρω πίσω.
Ο Άλμπους σοβαρεψε ξαφνικά και φενωταν πώς πάλευε με τον εαυτό του για να μου απάντηση η όχι .
Τελικά κάρφωσε τα μάτια του στην φωτιά και μου απάντησε .
Άλμπους : Ήταν η μικρή μου αδερφή .
Δεν ήξερα τη να πω,δεν ήθελα να τραβήξω άλλο το σκινι αλλά από την άλλη ήταν η πρώτη φορά που μου μιλούσε ανοιχτά για την οικογένεια του, οπότε δεν έχασα την ευκαιρία.
Κάθριν : Ήταν ;
Αλμπους: πέθανε όταν ήταν μικρή.
Κάθριν : λυπάμαι πολύ.
Πλησίασα και τον πήρα αγκαλιά χωρίς να πω τίποτα , ενστικτωδώς ήξερα ότι για κάποιο λόγο ένιωθε ενοχές όμως αρκετά τον είχα πίεση για σήμερα .
Ένας μεγάλος γδουπος ακουστικέ ξαφνικά και η πόρτα του γραφείου άνοιξε απότομα κάνοντας μας να αναπηδισουμε τρομαγμένοι. Ένας άντρας με μαύρα λαδομένα μαλλιά και σκούρα μάτια στάθηκε μπροστά μας λαχανιασμένος.
Σνειπ : Κ. Διευθυντά σας ζητάει η Σίβυλλα Τρελονι .
Άλμπους : είναι εδώ ;
Σνειπ: όχι βρίσκετε στην γουρουνοκαιφαλι και σας περιμένει , λέει πως θέλει να σας μιλήσει για ένα θέμα υψίστης σημασίας που αφορά το τάγμα .
Άλμπους : Καλώς, πήγενε Σεβερους και θα το τακτοποιήσω εγώ το θέμα .
Όταν ο Σεβερους βγήκε από το γραφείο , ο Άλμπους αρχησε να ετοιμάζετε βιαστικά χωρίς να πει λεξη και λίγες στημες αργότερα μπήκε μέσα ή Μινερβα .
Μινερβα: Γεια σου Κάθριν . Κ.διευθυντά ο κ.Σνειπ μου είπε ότι με χρειαζόμαστε.
Άλμπους : Ναι κ.Μαγκοναγαλ θα κάνουμε μια επίσκεψη στην γουρουνοκαιφαλι.
Μινερβα: τέτοια ώρα ;
Άλμπους: φοβάμαι πως ναι . Κάθριν πήγενε σε παρακαλώ θα τα πούμε αργότερα .
Έκανα μια μικρη υπόκλιση και κάπως σαστισμένη βγήκα από το δωμάτιο με προορισμό την μεγάλη αυλή .
Όταν ο κρύος απογευματινός αέρας με χτύπησε ανατρίχιασα ολόκληρη και χωρίς να ξέρω που πηγαίνω χάθηκα στους σκοτηνους διαδρόμους μέχρι που έφτασα στην μαύρη λίμνη .
Τα νερά της ηταν ήσυχα και κατάμαυρα όπως πάντα ενώ από πάνω καθρεφτίζονταν η γεμάτη φθινοπωρινή πανσέληνος.
Έσκυψα κοντά στο νερο και αντίκρισα το είδωλο μου καθώς σκεφτόμουνα τι θα μπορούσε να  είχε συμβεί τέτοια ώρα και ένα κύμα ζήλιας με διαπέρασε . Χωρίς να διστάσω ούτε λεπτω ακούμπησα το μυτερό νύχι μου επάνω στην ατάραχοι επηφανια του νερού και άρχισα να σχημάτιζω τον ρουνο που χρηαζομουνα. Το νερό πήρε μια γαλάζια λάμψη και λίγες στιγμές αργώτερα ειχα μια πλήρη εικόνα του Άλμπους και τις Μινερβας που μπαίνανε στην μικρή παλιά ταβέρνα στο Χογκσμιτ .