Benim Budo'm

Yardım çığlıkları

Ertesi sabah uyandığımda Taro bana sarılıyordu. Onu da uyandırdım ve birlikte okula gittik.

Budo yanıma geldi.

Budo: Klüp odası harika olmuş! Bakman lazım.

O an Taro'ya baktım. Taro bunu onayladı ve Budo ile koridorda yürümeye başladık.

Budo: Um... Şey .. Hani sana çıkma teklifi etmişti ya..... Eh işte kabul ettin mi?

Ayano: Ah şey ben.. Evet kabul ettim.

Yazar'dannnnn

Budo dışına vurmadan kalbi parçalanmıştı. Çok üzülmüştü. Uzun bir sessizlik oluştu. Budo bu sessizliği bozdu.

Budo: Öpüştünüz mü?

Diye sordu genç çocuk. İçi parçalansa bile gülerek söyledi bunu.

Ayano utanmıştı.

Ayano: H-hayır! Öpüşmedi-k!

Budo rahatladı.

Ayano neden böyle bir soru sorduğunu anlamamıştı.
Derken klübe geldiler.

Ayano: Harika olmuş değil mi?

Budo: En güzeli ise burada senin ile ant-

Budo: E-evet h-arika olmuşş!

Henüz kimse gelmemişti. Ayano halıya takılıp yere düştü. Hem de Budo'nun üzerine!
Budo çok utanmıştı. Fakat bir yandan da hoşuna gitmişti.

Ayano kalkmaya çalıştı fakat kalkamadı. Ayağı çok acıyordu.

Budo: Bir sorun mu var? Ve ayrıca üstümden kalkacak mısın?

Ayano: A-ayağım! Çok acıyor!

Budo Ayano'yu nazikçe üzerinden kaldırdı. Ve kucağına alıp revire götürdü.

Ayano Budo'ya karşı bir şeyler hissediyor gibiydi. Bu hisler her bir arttığında Taro'ya olan kıvılcımları yavaş yavaş sönüyordu

Okuldan izin isteyip evine gitti Ayano. Yatağına uzandı. Ve derin bir uykuya daldı Ayano'muz.

Ayano'dan

Akşam vakti uyandım. Birden kapı çaldı. Kapıya kadar zor gittim. Kapıyı açtığımda karşımda Taro vardı.

Taro: Ayağın biraz acıyormuş iyi misin?

Ayano: Ah şey evet. Biraz acıyor. İçeri gelsene.

İçeri geldi ve koltuğa oturdu.

Taro: Budo. Neden onun ile çok fazla takılıyorsun?

Ayano: Hmm... Belli bir sebebi yok. Bir sorun mu var Senpai?

Taro: Artık onun ile o kadar çok vakit geçiriyorsun ki kıskanmaya başlayacağım Ayano!

Ayano: Ü-üzgünüm Taro. İstersen senin ile çok daha fazla vakit geçirebilirim.

Bunu nedense hiç istemiyordum. Ama neden? Budo hayatıma girdiğinden beri birşeylerin garip ilerlediğini anladım.

Mesela dersleri iyi dinleyemiyorum, Taro'dan uzaklaşmaya başladım. Hatta Budo hayatıma girdiğinden beri Taro için cinayet bile işlemiyordum.

Taro: Ayano? Beni duyuyor musunn?

Ayano: Üzgünüm aklımda başka bir şey vardı. Neyse yemek hazırlamamı ister misin?

Taro: Hayır, hayır. Ben yaparım. Hatta bu gece sende kalsam daha iyi.

Ayano: Tamam.

Ertesi Sabah

Okula gittim. Sabah uyandığımda ayağım acımıyordu.

Ve nedense artık Taro'yu istemiyordum. Ama NEDEN!? Bu çok saçma! Bunu en yakın arkadaşım olan Budo'ya mı söylesem? Yoksa Kokona'ya mı?

En doğrusu Budo olacaktır. Çünkü yalancı değil, sözünde duruyor ve dürüst biri. Kokona ise yalan üstüne yalannnn!

Okulda Budo'yu aradım. Onu çatı katında tek başında bahçeyi izlerken buldum.

Ayano: G-günaydın Budo.

Budo: Ah günaydın Yan-Chan!

Ayano: Ben ... Sana söyleyeceğim bir şey var.

Budo: Evet?

Ayano: Bak ben Taro ile ilk başlarda mutluydum. Fakat nedense onu istememeye başladım. Yardım et. Lütfen!

Budo: Hı?

Tabi öyle aniden saçma bir şey söylersem çocuk şaşıracak!

Ayano: Yardı-

Budo: Tamam merak etme. Sana yardım edeceğim!

Budo bana öyle güzel bir tebessüm ile bakıyordu ki.... Yine saçmalıyorsun! O senin Senpai'n değil!