The Other Side Of Me: Gemeni Twin Lovers 내 다른면

Chapter 8: Hypnotized

Chapter 8

Hypnotized

Dylan’s POV

Ako lang mag isang nag lakad sa pathway at inayos ko muna yung buhok ko at saka yung malaking salamin ko sa aking mga mata asan nanaman kaya nag susuot ang lalaking iyon.

“Dylan can we talk” sabi nung babae na nasa harapan ko ngayon. Maka beast mode talaga ang mukha niya Tss! Hindi ko nalang siya pinansin at dumeretso ng lakad pero hinawakan niya ang braso ko. Nilingun ko naman siya ng walang emosyon sa mga mata ko at tinitigan lang siya.

“Now what?” sabi ko sa kanya ng nakatitig at walang emosyon ang aking mga mata.

“Dylan patawarin muko sana maintindihan muko” sabi niya ng nag mamakaawa sa akin. Tsss bakit pa ba siya mag eexplain may kami pa ba Tsk bobo lang such a petty.

“Maintindihan? Ano bang maiintindihan ko huh? Na iniwan muko na wala man lang isang salita huh?” sabi ko sa kanya ng may diin bawat salita at may nalilisik na mata.

“Look Dy, I'm so sorry of what I did to you” sabi pa niya.

“Haha! patawarin? Hindi ganun kadali Andrea na ang sakit at kirot na tinapon mo sakin you know what ? I feel abandoned of what you did to me!” asik ko sa kanya.

“Dylan napilitan lang naman ako sorry.. Please I'm sorry Dy.. Mahal parin kita”

“Napilitan ? Haha! Napilitan ka lang ba talaga? Gustong-gusto mo nga ehh! Nung tinawagan kita na mag didinner tayo, tayong dalawa lang tapos makikita ko kayong dalawa sa lalaking iyon?! Na mag kasama at mag kayakap?! How could you Andrea! How could you!” asik ko sa kanya ng naiinis bumabalik lang ang sakit na ginawa niya sakin natapakan yung ego ko matagal na niya pala akung niloloko. ‘This bit ch!’

Umiyak siya sa harapan ko. Umiyak siya dahil sa ginawa niya sakin 1 year ago were over wala na nga kami diba umaasa pa siguro siya na may babalikan pa siya sakin. Haha happy siya ano siya siniswerte?! May mga estudyante ng nakatingin sa aming dalawa.

Nag tataka siguro kung bakit ko pinaiyak ang babaeng transferyng model na ito Tsk! I don't care were over wala na akong pakialam sa kanya kahit na umiyak pa siya ng dugo tatalikod na sana ako pero may humawak sa manggas ng polo ko.

“You nerdy boy! Bakit mo pinaiyak ang maganda sa balat ng lupa huh?!” asik niya sakin ay putek baka mapatay kita ngayon sumali ba naman siya madami nga namang nag kakagusto kay Andrea dito sa school ko uupakan na sana niya ako.

“You’ll punch me? Make sure that you’ll  not regret it huh? Or else I will kick you out of this school don't mess with me” sabi ko ng walang ka emo-emosyon sa boses ko at naka poker face lang sa kanya nagulat naman siya dahil sa sinabi ko.

“Who do you think you are huh?!” asik niya sakin habang hawak niya parin ang manggas ng polo ko pero nag smirk lang ako sa kanya madami ng mga estudyanting nakapalibut sa amin such a gossips.

“Sumakit tuloy ang mata ko dahil sa pag mumukha mo” kinuha ko ng dahan-dahan ang eye glass ko at tinaasan siya ng kilay namutla naman siya agad at umawang ang bibig niya. ‘Now what? Amaze to see me huh?’ panunuya ko sa kanya habang nag evil smile ako sa kanya kaya bago pa makita ng mga ibang estudyante dito kung sino talaga ako sinuot ko ulit yung malaking salamin ko sa aking mga mata agad naman niyang pinakawalan ang manggas ng polo ko.

Yung mga tao naman ay nag tataka kung ano ang nang yayari sa aming dalawa the nerdy at ang isang hambog na kumalabit ng manggas sa polo ko napakurap naman yung lalaki ng paulit-ulit sa akin.