"He givin' me the good shit that make me not quit.
The good shit
Oh he give it to me
Everyday everyday everyday
He give it to me
Ever--"
Ano ba yan?! Ganda ganda ng soundtrip ko eh. Nakaka-imbyerna kayo huh! Teka.
Bakit ba tumigil?
Binukas ko ang mata ko dahil kanina nasa sasakyan lang ako. But now.
Where the hell am I?
I can see a big chandelier ang ganda. Siguro pwede ng isabit si Sia dito.
Bigla namang may tumunog na music. A very slow and very full of emotions. A song that, changed the castle into, CRYSTALS?
WHAT THE HELL! THE CASTLE IS SHIMMERING! ANG WALLS AY GAWA NA SA CRYSTALS! THE CHANDELIER IS EVEN SHINIER THAN BEFORE!
Naramdaman kong may nakatitig sakin.
It creeped me out until I saw her. Ang takot biglang napalitan ng saya galit at lungkot
"M-mom?" My mom. My mom is here?
"Yes Krystaline" her voice. Just like the last time i saw her. Soft. Smooth and very hypnotizing.
"What are you doing here? I thought you were dead? You left me right? Right? You left!" Hindi ko na napigilan my heart,it's beating so fast. My tears they were rolling down.
"No, I didn't die. I'm here all along!" What?
"What? How? I saw you die!"
Flashback
"Dear, today is the day."
"What mommy? What do you mean?"sabi ng batang babaeng halata ang gulo sa mukha
"The Civil, baby. They'll attack us." Gulong gulo na ang utak ng bata dahil sa dami ng nalalaman
"I don't know wh- *gasped*" bago pa niya matapos ang sasabihin. Nabato na ng shuriken ang kanyang ina.
Patuloy na umiiyak ang bata habang nakatingin sa mommy niya.
"Mommyyy wake upp!! Pleasee!" Sabi ng bata na ngayon ay umiiyak sa harap ng nanay niya
May naramdaman siyang ibang prisensya na paparating. Nagulat ang bata ng biglang hinablot siya ng 3 lalaki na naka-black. Alam ng bata na sila ang pumatay sa mommy niya kaya nag-pumiglas ito pero di nagawa sinipa niya ang soft part ng mga lalaki para makaalis siya sa pagkakahawak nito. Tagumpay siya. Tinignan niya ng masama ang mga lalaki ng biglang tinapon nila ang dead body ng ama niya sa tabi ng ina niya galit na galit na ito at umiiyak na ngunit hindi tubig ang nilabas niyang luha. Kundi, kristal
"Sa tingin mo madadala kami ng mga mata mo? Hindi." Sabi ng isang lalake
Tiningnan lamang siya ng bata ng biglang yumanig ang lupa. Nabalutan ng kristal ang bata na galit na galit na.
Bigla niyang itinuro ang lalaking nagsalita ng biglang may lumabas na kristal sa kamay nito at ang sumunod ay di inaasahan. Ang dalawa pa ay namatay pagkat umikot sa kanila ang kristal na lumabas sa bata. At sa galit niya sa lahat ng mga lalake . Tinaas niya ang kanyang mga kamay at my lumabas na puting magandang diyamante na hugis snowflake. Biglang sumabog ang lugar at lahat naging puti.Nawalan ng malay ang bata at paggising niya ay marami ng taong nakapaligid sa kanya
"Isa ka ring aswang!" Ng papalapit na sila sa kanya ay bigla itong nawala. At dun niya natuklasan kung anong kapangyarihan niya. Nasa gitna na siya ngayon ng gubat at walang alam kung saan pupunta ng makakita siya ng bahay. Kinalimutan niya ang lahat at naghanap ng matitirhan hanggang umabot siya sa isang bahay na tago.
