Last Game

110. Princess

"Hé, word wakker." Fluistert er een meisje. Ik open mijn ogen en kijk wild om me heen. Een vreselijk knap meisje zit aan de rand van mijn bed. "Waar ben ik?" Vraag ik wantrouwig. Het meisje kijkt me glimlachend aan. "Je bent in het paleis van mijn broer, de koning." Antwoordt het meisje. Broer?! "Hij is niet je... vader?" Vraag ik verbaasd. Ze schudt lachend haar hoofd. "Waar zijn mijn vrienden?" Ik kijk richting de deur. Makkelijk open te breken, denk ik. "De koning houdt hen waarschijnlijk gevangen in de kerkers. Ik moest voor je zorgen tot je wakker werd." Zegt ze, terwijl ze naar de deur kijkt. "Ben je soms de prinses van Bai Lan State?" Vraag ik aarzelend. Ze knikt en komt snel overeind. "De voormalige prince consort komt je binnenkort redden." Fluister ik zachtjes. De prinses kijkt me met grote ogen aan. "Hij leeft nog?" Vraagt ze met een gebroken stem. Ik knik. "Kun je proberen te vluchten?" Fluister ik. Ze schudt haar hoofd. "De koning heeft mijn krachten voor een tijdje uitgeschakeld, dus ik kan het paleis niet uit zonder gepakt te worden." Legt ze uit. Oh, dat gaat een beetje moeilijker dan gedacht... Opeens vliegt de deur open. We schrikken ons dood en kijken naar de koning. "Je kunt gaan." Sist hij kwaad. De prinses knikt en rent snel langs hem naar buiten. "Hoe vind je je kamer?" Vraagt de koning, terwijl hij naast me komt zitten. "Saai." Antwoord ik kortaf. De koning pakt mijn hand vast en drukt er een kus op. "Wil je anders bij mij komen slapen?" Knipoogt hij. Creep. "Nee, dank je. Je weet dat er een hele leger tegen je is hè?" Ik kijk hem uitdagend aan. "Dus? Ik ben nog steeds machtiger dan hen." Zegt hij nonchalant. ''Mijn hart behoort al aan iemand anders toe, wat je ook doet. Het gaat je niet lukken." Zeg ik zachtjes. De koning lijkt zijn blik over mijn lichaam glijden. "Je hart misschien, maar je lichaam niet." Hij drukt me achterover in mijn bed en houdt mijn handen stevig vast. Oh, nee! Hij gaat me toch niet verkrachten?! "Je bent echt gestoord eng!" Roep ik als hij me probeert te kussen. Ik trap hem zo hard als ik kan in zijn ballen. Jezus, die heeft een kleine. Met mijn handen duw ik hem van de bed en maak een enorme ijsblok. De koning steekt zijn hand uit om het tegen te houden. "Ga dood!" Vloekend maak ik nog meer ijsblokken en laat het op hem vallen. De prinses van Bai Lan State rent de kamer in. "Seraphina, je moet hem niet doodmaken!" Waarschuwt ze. "Waarom niet?" Vraag ik geërgerd. "Ik moet zijn handtekening hebben, zodat ik de troon kan overnemen." Antwoordt ze snel. Ik gooi nog een ijsblok op zijn hoofd. "Hou hem bewusteloos." Beveel ik. Ze knikt en haalt touw tevoorschijn. En die koning moet machtig zijn? Laat me niet lachen 😒 "De kerkers zijn hieronder. Je hoeft alleen maar de linkergang in te rennen en een trap naar beneden te lopen." Zegt ze. "Dank je!" Ik ren snel de gang in en kijk om me heen. "Trap, trap, trap..." Ik zie een donkere gat in de muur. Trap? Voorzichtig zet ik een stap in de gat. "Hallo?" Roep ik. Ik hoor een echo van mezelf verderop. "Ja, klinkt als een trap naar de onderwereld." Mompel ik, terwijl ik de trap afren. Ik leg mijn hand op een traptrede en bevries het. "Seraphina?" Hoor ik Aviana zachtjes roepen. "Aviana!" Ik ren naar haar toe. Iedereen zit vastgebonden aan stevige, dikke, ijzeren kettingen. "Kijk of alles goed gaat met Blaise. Hij heeft ons allemaal gered van een verschrikkelijke pijn." Zegt ze dringend. "Waar is hij?" Vraag ik paniekerig als ik hem niet zie. "In een cel helemaal achterin. De koning heeft hem ernstig gemarteld." Antwoordt ze met een trillende stem. Ik ren langs alle lege cellen naar achter. "Blaise?" Roep ik zachtjes. Ik zie iemand vastgeketend aan de muur hangen. 😨 "Blaise!" Ik bevries het slot en probeer het open te duwen. Meteen schiet er een flinke pijnscheut door mijn schouder. Dat was het proberen niet waard 🤤 Ik zet een stap naar achter en probeer het nog een keer. "Seraphina." Fluistert Blaise met een pijnlijke stem. "Wacht even, ik krijg dit verdomde deur niet open." Ik duw nog een keer tegen de deur. "Je schouder! Stop ermee!" Roept hij geschokt. "Misschien moet je beter naar jezelf kijken." Mompel ik lachend. Ik kijk om me heen en zie een sleutelbos op de grond liggen. ... Snel pak ik het op en probeer een willekeurige sleutel. "Shit, zoveel sleutels." Mopper ik als het de verkeerde sleutel is. "Seraphina, je moet hier weg. Die koning is gestoord en-" Ik kap hem af. "En wilt me verkrachten. Ja daar kwam ik zojuist achter." Glimlach ik fijntjes. "Die klootzak." Gromt Blaise. Opeens vliegt de deur open. Gelukt! Snel ren ik naar Blaise toe en leg mijn hand op zijn wangen. "Je bloed." Fluister ik geschokt. "Het doet geen pijn meer." Zegt hij geruststellend. Ik bevries de boeien en trek het kapot. Blaise trekt me meteen in zijn armen. "Als die koning dood is, gaan wij terug naar aarde en trouwen we op onze achttiende oké?" Fluistert hij in mijn oor. Ik krijg meteen tranen in mijn ogen en kijk hem lachend aan. "Je moet daar nu nog niet aan denken." Fluister ik. "Ik kan aan niks anders meer denken. Al dit gedoe, ik ben het zat. Ik wil gewoon een romantische en leuke leven lijden met jullie allemaal." Fluistert hij verdrietig. Ik leg mijn hand op zijn wang. "Ik ook." Ik kus hem zachtjes op zijn lippen. Langzaam groeien zijn wonden dicht. "Ik hou zoveel van je." Fluistert hij, terwijl hij me tegen de muur aan drukt. "Ik hou veel meer van jou." Lach ik. Ergens verderop hoor ik een paar mensen express hoesten. "Ja, ja hou ook van jullie. Maak ons nou los!" Roept Aviana ongeduldig. "Weer verpest iemand onze moment!" Roept Blaise woedend. Ik leg een vinger op zijn lippen. "Als we volgende keer weer alleen zijn, mag je het met me doen." Glimlach ik. "Maar al te graag." Hij drukt nog een kus op mijn lippen en loopt richting de anderen. "Het spijt me als ik 'per ongeluk' jullie handen bevries." Waarschuwt Blaise met een duivels blik. "S-seraphina, doe jij het alsjeblieft?" Aviana kijkt me angstig aan. "Awh, maar ik bevries 100% jullie hele lichaam." Lach ik. "Ze zijn een duivelse koppeltje." Mompelt Ophelia. Blaise bevries hun boeien en trekt het los. "Waar is de koning eigenlijk?" Vraagt Rhea verbaasd. "Voordat hij me kon verkrachten heb ik hem in zijn... ballen geschopt... meer dan vijf enorme ijsblokken op hem gegooid en daarna heeft de prinses van Bai Lan State hem vastgebonden, dus hij is nog steeds in mijn kamer denk ik." Antwoord ik nadenkend. "Hoe groot waren de ijsblokken?" Vraagt Saira trillend. Ik teken een kubus van 30x30x30 cm. "Die is dood. Wanneer is zijn begrafenis?" Lacht Elora. Opeens hoor ik een explosie boven ons. "Wat was dat?" Vraagt Aria geschrokken.