A/N: I'm actually planning sa book 2 na different POVs ng characters para maiexpress ko yung way ng paglutas nila ng pagkawala ni Rainie haha. Expect too many thoughts from different persons.
P.S.: oh, and who missed Autumn? Malay niyo dito niyo siya mas makilala haha. Side character lang siya sa Atama Effect, e. Anyways, welcome to book2! (*⌒∇⌒*)
***
"Akane, hanggang kailan mo balak mag-stay diyan sa taas?! Malelate na naman tayo!!! You're a Student Council Officer for goodness' gracious!" Sigaw here, sigaw there.. Sigaw everywhere.Araw-araw kaming ganyan ni Ken. Walang araw ang lumipas na hindi kami ganyan.
"Heto na nga, o! Pababa na nga." I grabbed my backpack then went straight downstairs to see Ken waiting at the end of the staircase.
"Faster!" He scowled at me. I raised a brow at him at saka nagkunwaring slow motion ang galaw ko. Nagpapadyak siya, "Uh, I'm done! I'll wait you inside Miyu. Ikaw nalang ang wala!" Kumamot siya sa ulo saka nagtuloy-tuloy palabas.
"H-Hoy! Don't you dare leave me-arrghh!!"
So gentleman! Di man lang ako hintayin, e. Gosh.
Casual akong naglakad sa may living room palabas ng bahay nang may bigla akong naramdaman sa may kanan ko kung nasaan nandoon ang sofa at ang television set.
"May poging lumapit sakin kanina, Akemi. May sinabi siya pero hindi ko naintindihan!" Niyugyog ko ang balikat niya para lang makuha atensyon niya, "Matangkad, mestiso, brown ang buhok! Gooooosh. I'd die for his eyes! It's pitch black and so mesmerizing!"
"Huh? Bakit di mo maintindihan? Ano bang sinabi niya sayo?" Binaling niya ang tingin niya sa akin mula sa pagsulat ng assignments niya. And she really didn't react on how I assessed the man, ha. Haha!
Napakamot ako sa ulo, "E-Ewan. Hindi ko nga matandaan, e. 'Porque' lang yung natandaan kong word na sinabi niya."
She rested her elbow on the low-table and her chin on her fist, "hm..."
Napayakap ako sa sarili ko, "omg, kinikilabutan talaga ako! Para siyang alien, Akemi! Totoo nga, may alien na dito sa mundo!!"
She giggled kaya napatigil ako sa pag-hysterical, "You're so cute, Akane." She pinched my cheeks which made me pout.
"Ano na naman, girl?"
"Espanyol yung nakausap mo kanina!" She laughed. I can sense that my face crumpled.
"You're making fun of me na!" Maktol ko pero tawa pa din siya. Gosh. This girl... really.
I wiped my tears off my face then walked outside the house. Gosh. Memories are becoming more vivid from time to time.
Kaagad kong tinungo si Miyu na nasa labas na at naka-srart na ang makina.
"Lalakad nalang palabas, pakabagal pa din!" Reklamo ni Ken nang makapasok ako kay Miyu. I just made a face at hindi nalang siya pinansin.
Umupo ako sa usual spot ko kay Miyu kung saan katabi ko si Akemi.
Napatitig ako sa floor cushion na lagi niyang inuupuan at natulala.
"I envy your hair, Akane. Super cute!" Akemi exclaimed saka niya hinaplos haplos ang buhok ko.
I frowned while my eyes wells up, she panicked, "N-No! I... It-It wasn't my intention to say that!"
BINABASA MO ANG
Operation: Atama Search
FanfictionThe search for Akemi.. starts today. STARTED: APRIL 12, 2017 FINISHED: