Destroyed [ The Story of Soumaya ] - Part 1 & 2

25.

'Heb je niks meer van 'm gehoord?' 

'Nee Faouzi, ik heb niks van Bilal gehoord en hoef ook niks van hem te horen, oké?', ga zitten en werk verder', zeg ik geïrriteerd. 

Ik heb toch besloten, dat ik wil dat Faouzi nog bij mij op kantoor werkt, alleen gaat dat heel erg ten koste van ons werk dat af moet. 

We doen echt veel te weinig. 

'Echt jammer dat ik niet met je bradda mee kon, wollah had 'm nog wel wat stoten willen geven', jammert Faouzi. 'Je hebt een van z'n slaafjes al stoten gegeven, hou je bek gewoon over hem, is niet moeilijk toch?', zeg ik super geïrriteerd. 

'Je doet stoer he'  'Wat wilde je doen?', zeg ik in de hoop hem te irriteren. 'Ik wilde je tanden eruit slaan', mompelt hij zacht, waarna hij in zijn papieren duikt.

Missie voltooid.

Ik kijk op de klok en zie dat het al bijna half vier is. 'Ik mag bijna naar huis wow', zeg ik iets te enthousiast. 

Faouzi kijkt geïrriteerd op. Jaaaa, hij moet nog tot vijf uur. 'Leuk voor je' 'Niet jaloers zijn habibi' 'Oké' 

Ik ben te blij deze dagen. 

Nou, sinds mijn verloving twee weken geleden eigenlijk. Niks kan mijn blijdschap bederven, zelfs niet na twee weken.

Kun je nagaan hoe blij ik ben. 

'Doe niet zo boos, dat vind ik niet leuk', zeg ik net een klein kind. 'Ik ben niet boo-' 

De deur vliegt open. 

'Fakaaaa', zegt Marouane blij. 

Ow ja, helemaal vergeten, ik ga lekker winkelen met mijn schatje patatje. 

Ik ga gewoon automatisch stralen bij het zien van zijn gezicht. 

Gelukkig zijn die roden ogen en wallen wel minder geworden hoor, en met minder bedoel ik veeeeeeeeel minder. 

'Jij weer? Tfoe probeer je mij te fixen of zo, dat je elke keer naar me toekomt?', zegt Faouzi met een piepstem. 

'Sorry, ik heb geen tijd voor hoertjes, ik ben verloofd', zegt Marouane schouderophalend, terwijl hij naar me toe loopt. 

Hij geeft me een kus op m'n voorhoofd, en ploft vervolgens neer op de bank. 

'Op een dag gaat die bank nog kapot door jou geplof', merk ik op. 'Ja man, wollah vieze dikzak', mengt Faouzi. 'Stil, jij doet dat ook', zeg ik tegen Faouzi. 'Volgende keer beter bro', stookt Marouane.  

Faouzi pakt een blikje van zijn bureau en gooit het met volle kracht Marouane's richting op. 

Marouane ontwijkt hem, waardoor het blikje RedBull met volle kracht tegen het raam aankomt. 

Een kleine gil ontsnapt mijn mond. 

Ik kijk naar het raam, waar een kleine breuk inzit. 

Marouane pakt het blikje, dat op de bank terecht is gekomen, maakt het open, en neemt er een slok van. 

'Fayaaaaaa', zegt hij vervolgens, terwijl hij zijn hand heen en weer schudt.

Welkom in mijn leven, zelfs werken kan ik niet als een normaal mens doen, mijn god. 

Faouzi kijkt me stilletjes aan.

Ik schud mijn hoofd, dit lost hij maar zelf op hoor.

'Eigen schuld', zeg ik schouderophalend. 'Dikke bult', voegt Marouane er aan toe.