Geçmiş ve İntikam

İlk kitabım ve umarım beğenirsiniz.

Bölüm 1

Her şeyin Başlangıcı

21 Ekim 1989

Kaptan Mary'nin mekanındaydılar.Nezih ama canlı bir mekandı burası.Halkın her kesiminden insan vardı.Küçük ama lüks görünen bir kafe olduğundan Ottowa'nın en çok tutulan sayılı kafelerindendi.

"Büyük miktarda para taşınıyormuş 3 güne Kanada Bankasına."

"Nasıl bir plan izlemeyi düşünüyorsun?"

"Güvenilir bankacı aranıyormuş.Seni işe sokmayı düşünüyordum ne de olsa güvenilirsin." derken kıkır kıkır gülüyordu Jason.

"Çok komiksin birtanem ama mantıklı bir fikir ancak bankacı aradıklarını nereden biliyorsun?"

"Gece hepsini öğreniceksin.Hadi yemeğini ye!"

Emily, Jason'un yüzündeki ciddiyeti görünce bir an zorlukla yutkundu ve tabağına döndü.İkisi de profesyonel hırsızlardı.Amerika kıtasının aranan en tehlikeli ikilisiydiler ve evliydiler.Birbirlerine körkütük aşıktılar.Beraber büyümüştüler ve verdikleri sözü tutup evlendiler.

Onlar sessizce yemeklerini yerken kafenin mutfağında da sorunlar başlamıştı bile.Aşçı kadın kokuyu almış ve bayılma derecesine gelmişti.Gaz kaçağı vardı.Ocaktan büyük miktarda gaz kaçıyordu.Ve küçük bir kıvılcım bütün binayı yok etmeye yeterdi.Mutfağa giren uşak Luke ne olduğunu anlamadan kadına ters ters baktı:

"Neler oluyor" dedi ve paketini çıkartıp ağzına yavaşça bir sigara çekti içinden.

Kadın bayılma derecesine gelmiş bir halle sigarayı görünce telaşa gelip çocuğun kollarını tutup zorlukla konuşmaya çalıştı:

"Kaçırıyor..O-oocak...Ocak kaçırıyor..." dediği sırada Luke çakmağını çıkartmak için kadının ellerinden kurtuldu ve eli sol cebine gitti.

Cebinden gümüşimsi gri bir çakmak çıkardı ve sigarasına yaklaştırdı.Kadın hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.Oraya buraya vuruyor, tencereleri deviriyor, zorlukla da olsa Tanrısına dua ediyordu.

Luke olanlar bir şey anlamamış şekilde iş ortasında kaçamak bir keyif sigara içmek umuduyla çakmağı çaktığı an, önce tiz bir ses çıktı.Ardından tüm mutfağı kaplayan alevler bütün her yeri sarmaya başladı.Jason kulağına gelen sesleri analiz edip bir sonuca varmaya çalışırken birden insanların ayaklanıp kapıya hücum etmeye başladıklarını farketti.Önlerindeki masayı tutup kenara fırlattıktan sonra Emily'i kolundan tutup var gücüyle sürükleyerek kapıya koştu.

Geç kalmıştı.Kapıda daha önce görmediği kadar büyük bir kalabalık vardı ve yangın yavaş yavaş duvarları ve masalarıi tahtalarıda içine katarak onlara doğru ilerliyordu.Kafe sahibi Domi-asıl adı Dominic ama insanlar Domi diyor-polisi aramaya çalışıyordu.

Jason Emily'i kapı önünde bırakıp Domi aramak için etrafına bakınmaya başladı.Sağına döndüğünde Domi'yi telefonla uğraşırken gördü.Hışımla yanına koşarak adamı yakalarından tutup havaya kaldırdı:

"Güvenliğin bu kadar mıydı senin şerefsiz herif??"

"Olay bizle alakalı değildi, şuan tartışmanın sırası değil buradan çıkmalıyız."

"Polisi aradın mı seni sersem yardım çağırdın mı"

"2 dakikaya burda olucaklarını söylediler itfaiyede yanlarında."

"Başka bir yol bulup çıkmalıyız burdan yoksa ölüp gidicez."

"Tek kapı tek çıkış var.Dua edelim tam zamanında yetişsinler."

Yangın duvarlarda ağır ağır ilerliyor,önüne geleni yutuyordu.Duaları kabul olmuştu polis zamanında yetişti.Hemen teçhizat kurulup söndürme işlemine başlandı.Bu sırada Jason etrafına bakınıyor ve çılgına dönmüştü.Emily'i göremiyordu:

"Emily!!Emiilyy!!!Emilyyyyy!!!"

Ses yok,cevap yok.Herkes dışarı çıkartılıyordu ama Emily ortalıkta yoktu.Jason çıldırıcaktı.İtfaiyecelere direniyor,Emily olmadan o binadan çıkmayacağını söylüyor, işlerini zorlatırıyordu.

Bir ara bir adam Jason kafasına ağır bir cisimle vurup bayılttı.Baygın herifi 2 kişi hemen dışarı çıkardılar.Ancak Emily hala içerde bir yerlerdeydi.Bayılmıştı ve masanın arka tarafında yere yığılmıştı.Gözükmesi imkansızdı.

İtfaiyecilerin tüm bağırışlarına karşın cevap gelmeyince, o cehennem sıcağında kaçarak dışarı attılar kendilerini.Su ile söndürme işe yaramıyordu.Bina gitgide büyüyen alevlere kurban gidicekti.Ve Emily'i de içeride hayatının sonunun gelişini baygın bir şekilde bekliyordu.