«Είσαι πανέμορφη» ακούστηκε η φωνή του κ. Τομ καθώς κοιτούσα πως έδειχνε το φόρεμα πάνω μου «μου θυμίζεις κάποια, κάνε μια στροφή»
Το φόρεμα είχε κολλητό ντεκολτέ αλλά χρειαζόμουν ακόμη βοήθεια με τα κορδόνια τα οποία κρεμόντουσαν από το κορσέ που θα έκαναν να σφήξει η μέση μου και η περιφέρεια μου.
Ακούμπησα με τα δυο μου χέρια το μπεζ φόρεμα και το σήκωσα λίγο από τις γωνίες ώστε να μπορέσω να κάνω την κίνηση μου πιο εύκολη αν και τα παπούτσια με ενοχλούσαν επιδή ήταν σφιχτά.
«Ναι. Σίγουρα μου θυμίζεις κάποια» ακούστηκε αδύναμος ενώ ανασήκωσε λίγο το σώμα του για να κοιτάξει καλύτερα.
«Ποια;» πήγα και έκατσα δίπλα του, στο κρεβάτι, για να μην τον βάζω σε κόπο να σηκώνετε.
«Δεν έχει σημασία» μου χαμογέλασε «Λοιπόν...θες βοήθεια με αυτό το πράγμα» είπε πιάνοντας τα σχινιά που κρεμόντουσαν από το κορσέ.
«Ναι, αν μπορείτε»
Γύρισα την πλάτη μου κι εκείνος άρχισε να τα σφύγγει όσο πιο δυνατά μπορεί.
«Θα πας να βρεις τον Ναϊαλ;»
«Ναι» απάντησα αμήχανα «δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του»
«Είναι καλό παιδί Πέλυ. Καλά να περάσετε.» άφησε τα χέρια του που παρεπιπτόντως έτρεμαν και ήμουν έτοιμη αλλά το ηλιοβασίλεμα δεν έλεγε να εμφανιστεί.
«Κάτι ακόμα» μου είπε και έβαλε το ένα χέρι του κάτω από το κρεβάτι πιάνοντας με το άλλο την μέση του.
Έβγαλε ένα παλιό κουτί που φαινόταν να το είχε φτιάξει ολομόναχος. Το άνοιξε και έβγαλε από μέσα μια παλιά αλλά εντυπωσιακή τιάρα. Τον πλησίασα χωρίς να πω λέξη και του γύρισα την πλάτη μου, η τιάρα γατζώθηκε στα μαλλιά μου και γύρισα το κεφάλι μου κοιτώντας τον κ. Τομ.
«Ευχαριστώ» του έδωσα ένα σύντομο φιλί στο μέτωπο και βγήκα έξω για να παρακολουθήσω το ηλιοβασίλεμα που δεν αργούσε.
Δείχνω γελοία. Πως θα με δει ο Ναϊαλ έτσι; Στο κάτω κάτω αυτός το διάλεξε, εγώ τι φταίω; Αλλά άμα το μετάνιωσε; Καλύτερα να μην πάω. Τι; Με κάλεσε ο Ναϊαλ Χόραν και δεν θα πάω; Φυσικά και θα πάω.
Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά τα πράγματα είχε ήδη πέσει η νύχτα. Δεν ήξερα αν έπρεπε να βιαστώ ή όχι, πάντως άρχισα να περπατάω με κανονικό ρυθμό.
Διέκρινα από μακρία ένα σπίτι παρόμοιο με του κ. Τομ. Αρχικά μπερδεύτηκα και δεν κατάλαβα που βρίσκομαι. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η φιγούρα του Ναϊαλ ξεπρόβαλε από το ξύλινο σπίτι και υποκλίθηκε όταν πλησίαζα.
YOU ARE READING
To νησί των εραστών
RomanceΌταν δύο έφηβα παιδιά ναυαγούν σε ένα τροπικό νησί, αναγκάζονται να μάθουν σε έναν άλλο τρόπο ζωής για να επιβιώσουν. Όταν ο γέρος που τους έμαθε τα βασικά για να μπορέσουν να ζήσουν πεθαίνει, μεγαλώνουν μόνα τους έχοντας μόνο ο ένας τον άλλο και τη...
