She Who Was Loved By The Boy Nextdoor (Aldub Fanfiction)

Red Whine

Maine's POV
"Kung peace na tayo, yung libre ko?" Ang sabi ni Alden. "Ay, grabe siya oh." Ang sabi ko. "Eh promise mo yun eh." Ang sabi ni Alden. "Sige na nga." Ang sabi ko. "Drinks lang!" Ang sabi ko. "Okay po." Ang sabi ni Alden. Pumunta kami sa harap ng bar at naghanap kami ng maiinom. "Good evening, Ma'am, Sir, what would you have today?" Ang sabi nung barista. "Red whine na lang." Ang sabi ni Alden. "Isang bote lang, kuya ah." Ang sabi ko. "Yes Ma'am. Five hundred pesos po." Ang sabi niya. "Jusmiyo ang mahal." Ang sabi ko nang inabot yung pera sa wallet ko. "Gusto mo ako na lang?" Ang tanong ni Alden. "Ay, wag na. Ako nga lilibre diba?" Ang sabi ko. "Okay, ikaw nagsabi nan." Ang sabi ni Alden nang natatawa. "Baliw!" Ang sabi ko. Inabot ko na yung pera sa barista at umupo kami sa table na nahanap ni Alden. "Love, salamat sa paglibre ah." Ang sabi ni Alden. "Wala yun. Ang dami mo kayang nalibreng isaw sa akin." Ang sabi ko. "Napansin mo ba?" Ang tanong ni Alden nang bigla. "Ang alin?" Ang sabi ko. "Tuwing nabili tayo ng isaw, may nangyayari. Tamo, nung una tayong bumili, naamin ko na na crush kita. Nung pangalawa naman, nagkasakit ako. Tapos nung pangatlo, naging tayo. Tas nung pang-apat, ito, nag-bar tayo, mag- rered whine." Ang sabi ni Alden. "Kahit naman noong di pa tayo nabili ng isaw, madami nang nangyari. Eh di sana, hindi tayo nagkakilala kasi hindi tayo bumili ng isaw nung bagong lipat ako dito." Ang  sabi ko. "Sa ba-" ang sabi ni Alden nang nakasabayan niya yung waiter. "Ma'am, Sir, your red whine po." Ang sabi ng waiter. Nabasa ko yung labi ni Alden. "Kuya naman eh." Ang pagbasa ko sa labi ni Alden. Napatawa ako. "Salamat po Kuya." Ang sabi ko habang binubuhos ni Kuya yung red whine sa mga whine glass namin ni Alden. "Iwan ko na po ito dito." Ang sabi ni Kuya nang iniwan yung bote ng red whine sa table namin. "Sige po." Ang sabi ni Alden. "First time ko mag-red whine." Ang sabi ko. "Ako din eh." Ang sabi ni Alden. "Cheers?" Ang sabi ni Alden. "Teka, saan?" Ang sabi ko. "Cheers sa atin?" Ang sabi ni Alden. "Cheers sa atin." Ang sabi ko at nag-cheers kami. Sabay kaming uminom at nasarapan ako sa whine. "Sarap ah." Ang sabi ko. "Kaya nga eh." Ang sabi ni Alden. Mabilisan kong naubos yung whine tapos bumuhos pa ulit ako. "Uhaw ka?" Ang sabi ni Alden. "Oo eh. Ang sarap." Ang sabi ko tapos nagtawanan kaming dalawa. "Ate Maine, Kuya Alden!" Ang narinig kong sigaw ng emcee. Hinanap ko siya sa stage pero wala siya dun. "Andito ako." Ang sabi niya tapos nakita ko siya sa likod ko. Napatawa kaming tatlo. "Ako nga pala si Marlou." Ang sabi nung emcee. "Ah! Ikaw pala kapitbahay namin." Ang sabi ko. " 'Tol, wala ka namang sinasabi. Kaya pala kita namumukhaan." Ang sabi ni Alden. Natawa ako sa kanya. "Oo nga. Ako nga ang kapitbahay niyo. Gusto niyo inom tayo?" Ang tanong niya nang pinakita niya ang bote ng beer. "Ay, hindi kami umiinom. Hanggang whine lang kami eh. Sorry 'tol ah." Ang sabi ni Alden. "Isang bote lang naman oh. Libre ko na." Ang sabi ni Marlou. "Ano, game?" Ang sabi ni Alden. "Sige, isang bote lang." Ang sabi ko. Kinakabahan ako nang onti kasi baka mamaya mapagalitan ako ni Dad. Bumuhos si Marlou ng tatlong baso ng beer. Bago uminom, nag-cheers kami. Wala namang pinagdiwang. Hahaha. Bago uminom, huminga akong malalim tapos humigop ako ng kaunti. Nalabas ko yung dila ko sa pait. Nakita kong ganun din yung ginawa ni Alden. Kinuha ko yung red whine at ininom ko ito. "Walang ganyanan, dapat derederetso." Ang sabi ni Marlou. "Game?" Ang tanong ni Alden. "Game!" Ang sigaw ko.
Alden's POV
Pagkatapos ni Maine sumigaw ng game, sabay-sabay naming inubos yung beer. "Bleh! Pwede na bang uminom ng red whine?" Ang sigaw ni Maine. Kinilig ako sa pait. Natawa din si Maine. "Sinigang lang ang peg?" Ang tawa ni Maine nang uminom pa ulit. Tumawa din ako. "Oh, kayong dalawa, iwan ko na kayong dalawa dyan ah, mag-eemcee pa ako." Ang sabi ni Marlou. "Okay! Kaya namin ditooo!" Ang sigaw ni Maine tapos uminom ulit. Napatawa ako. "Love, hehe, lasing ka na ba?" Ang sabi ko nang natatawa. "Huy, hindi ah. Kayang kaya ko 'to!" Ang sabi ni Maine nang kinuha pa niya yung bote ng beer tapos ininuman niya ito. Kinabahan ako nang onti. Ang bilis niya malasing! "L- love, lasing ka na, tama na muna." Ang sabi ko. "Hindi, kaya ko ito!" Ang sabi ni Maine nang uminom pa. "Tama na." Ang sabi ko nang binaba ko yung iniinom niya tapos binuhat ko siya para matigil niya yung pag-iinom. Baka mamaya kasi, magalit si Tito sa akin. "Balik mo ako dun! Uhaw pa ako!" Ang sigaw ni Maine nang lumabas na kami sa bar at hinahampas niya yung balikat ko. Okay lang naman, di naman malakas. "Love, tama na." Ang sabi ko. "Okaay po, laaablablab!" Ang sabi ni Maine nang natulog siya sa mga braso ko. "Jusko, ang bilis nitong malasing!" Ang sabi ko. Pumasok ako sa bahay ko kasi hindi ko naman kayang pumasok sa bahay nina Maine. Wala naman akong susi eh. "A-anong sikreto?! Alam mo naman na ayoko sa mga taong namimigay ng tiwala tapos kukunin ulit!" Ang sigaw ni Maine bigla. Nabigla nga ako na muntikan ko na siyang mabagsak. Kinabahan ako. Kasi may isa pang sikreto. Yung nabasa ko sa liham. Yung aksidente. D-di bale, malapit ko na ding masabi. Kailangan ko lang makausap si Mama. Pinatong ko si Maine sa couch namin. Hinaplos ko yung buhok niya. "Maine, Maine ng buhay ko. Patawarin mo ako dahil dito sa sikretong 'to. Malapit na din eh. Basta alamin mo, may tiwala pa din ako sa'yo." Ang sabi ko sa mahimbing na natutulog na Maine.