Hoofdstuk 7

418 27 1
                                    

Willemijn P.O.V.

Leuk die vip lounge hoor, maar het is echt niks voor kinderen. En daarom verveel ik me ook doowd. Leuk al die beroemde mensen maar wat heb je deraan als er niks leuks is om met ze te doen.... Ik zit dus nu op de bank een beetje voor me uit te staren. Harry loopt natuurlijk weer met de vrouwen hier te flirten en Niall is voor de zevende keer eten aan het halen. Liam probeert de hele tijd een gesprek met mij aan te knopen maar dat interesseert me niet echt. 'Dus.. vind je het een beetje leuk hier?' vraagt hij. 'mwah... Gaat wel.....' zeg ik verveeld. Liam zucht. Waarschijnlijk omdat ik me verveel ofz. Ik sta op en loop de kamer rond. Opeens zie ik links van me 2 grote gedaantes snel bewegen. Een grote en een kleine. Wacht... Die kleine heeft een muts op! Ik ren ze achterna maar ik zie ze niet meer. Opeens hoor ik wat raars. Geen slechte muziek of mensen die praten maar een soort geschreeuw. Door al het lawaai in de lounge kan ik niet zien waar het geschreeuw vandaan komt. Ik ren naar de muziekboxen en zet het geluid ietsje lager. En meteen wordt de muziek overstemt. 'WILLEMIJN!!' hoor ik iemand roepen vanuit de kamer die naast de lounge zit. Ik ren zo snel mogelijk naar de deur en ruk hem open. Ik zag Renée vastgebonden met touw op een stoel zitten. Ze keek me aan. Ze wil wat zeggen maar ik zie dat er iemand naar binnen komt. Ik verstop me snel achter een bank. Ik kan vanaf een hoekje alles zien. Ik zie dat er een enorme man binnen komt.... wacht.... HIJ is de bodyguard van JB!!!

'Zo dus jij dacht dat je van mij af was... toch kleine?' zegt hij grijnzend tegen Renée. 'Dus heb je mij gemist?' lacht hij. 'Wie zou jou lelijke rotkop nou missen?' zegt Renée chagrijnig. De bodyguards glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. 'Wat zei je daar?' zei hij. Renée: 'Dat je een lelijke rotko....' Nog voordat ze haar zin kon afmaken werd ze vol in haar gezicht geslagen. Ik schrik en verraad bijna mijn verstopplek. Ik kijk naar Renée. Ze bijt op haar lip en probeert om niet te schreeuwen. 'Dat dacht ik nou ook' zei de bodyguard. Hij lacht. 'Ik ga Justin halen, die moest jou nog een lesje leren' zegt hij. Renée's ogen worden groot. De bodyguard loopt grijnzend weg. Ik spring gelijk achter de bank vandaan en probeer de touwen waar Renée aan vastzit los te maken. 'Dat lukt je niet die zitten veel te goed vast...' Zegt Renée. Ze heeft nog gelijk ook. Ik kijk de kamer rond en zoek iets scherps. Ik zie op een tafel een fruitschaal met een mesje liggen. Ik grijp het mesje van de tafel en begin er als een malle op de touwen intehakken. 'Wow..wow.. doe rustig straks heb ik geen handen meer!' roept Renée. 'Ja..ja!' zeg ik terwijl ik de touwen losmaak. Het lukt!! Ik smijt het mesje weg en help Renée van de stoel af. Ze staat op en wrijft over haar wangen. 'Gaat het?' vraag ik. 'Jahoor..maar we moeten hier weg!' zegt ze. 'Idd... maar de jongens dan?' vraag ik. 'Dat komt later dit gaat om onze veiligheid!!' sist ze. 'ok ok volg mij!!' zeg ik en ren de deur uit. Ik probeer een zo snel mogelijke weg naar buiten te vinden. Een raam intrappen kan niet die zijn van kogelvrijglas speciaal voor de gasten. Dan maar door de deur met de journalisten..... Well shit... Ik ren naar de grote zaal toe en kijk waar de uitgang is. Ik zag de uitgang en trok Renée aan haar arm mee.

We stoppen bij de grote uitgang en kijken naar achter. Ik zie een stuk of 3 bodyguards lopen en ze zien ons. 'GRIJP ZE!' wordt er geschreeuwd. Ik en Renée rennen zo hard als we kunnen door. Maar als we net uit de deur zijn zien we dat we ingesloten zijn door wel 30 journalisten. Ze schreeuwen allemaal. Ik kijk naar Renée en zie een gemene glinstering in haar ogen.. Ze heeft een plan! '3..2...1.. RUN' schreeuwt ze en rent vol de menigte van journalisten in. Ik volg haar zo snel mogelijk. Samen beuken we de meeste mensen opzij. Op een geven moment zijn we uit de menigte. 'Waar heen!?' vraag ik. 'Volg mij!' zegt Renée. Ze rent naar een bos dat naast het gebouw staat. We rennen zo ver mogelijk het bos in totdat we niks meer horen dan de wind die door de bomen suist. We stoppen. Ik kijk rond en zie dat niemand ons gevolgt  is. 'Willemijn......wat nu?' vraagt Renée terwijl ze loopt te hijgen. 'Ik heb geen idee.....' zeg ik... 'Als we terug gaan krijgen we enorm last met de pers' voeg ik eraan toe. 'Dan terug naar huis!' zegt ze vastbesloten. 'Maar.... wat zullen de jongens dan van ons vinden!?' vraag ik boos. 'Ze moeten ons accepteren voor wat we zijn en meer kunnen we er niet aan doen...' zegt Renée. 'Het zal dan wel moeten, ergens anders kan niet... Denk je dat we gezocht worden?' vraag ik. 'Misschien wel, misschien niet we zullen het zien!' En met die woorden rent ze het bos weer in en rent opweg naar huis met ik erachteraan.

Renée P.O.V. (2 uur later)

Shit... Terug naar huis gaan duurde langer dan ik dacht... Ik en Willemijn rennen onze straat in. Nu staan we voor ons huis. 'WTF, Renée ze zijn al thuis!' sist Willemijn tegen mij. 'Fack dit gaat HEEL moeilijk worden...' zucht ik. Ze kijkt me aan. We lopen samen naar de voordeur en ik klik op de deurbel. Ik hoor mensen die de trap afstormen. Ik slik en hoor Willemijn  hetzelfde doen. De deur gaat open. Niall en Liam staan in de deuropening. Een moment stonden ze ons verbaast aan te kijken. 'WAAR waren jullie!?' zegt Liam overbezorgt. 'Vraag dat maar aan de heer Bieber..' zegt Willemijn. 'WAT heeft Justin hiermee te maken!?' vraagt Niall. 'Die asshole had me ontvoerd' zeg ik. 'En ik heb haar gered.' zegt Willemijn. 'WTF WAAROM!?' schreeuwt Liam boos. 'Roep de andere jongens en ik leg het uit' zeg ik kalm.

Vijf minuten later zitten we met z'n zevenen op de bank in de woonkamer. Offcourse heeft Louis mij vastgepakt en geknuffeld want die was overbezorgt. 'Laat me los...ik stik' kan ik nog net uitbrengen. Hij laat me los. Ik schud mijn hoofd en ik pak een laptop uit de kast. Ik start hem op en ga naar een nieuws site. Ik klik op een artikel genaamd: Aanslag op Justin Bieber. Ik laat de jongens een foto zien van toen ik, Troy en Willemijn met waterpistolen op JB schoten. 'Dus jullie zijn die 3 onbekende bandana gasten?' vraagt Zayn. 'Ja maar helaas denk ik dat we ontmaskerd zijn...' zucht Willemijn. 'Waarom deden jullie dat überhaupt?!' vraagt Harry. 'ehr....' zegt Willemijn. 'YOLO en we mochten hem niet' zeg ik. 'Dat is toch geen reden om dat te doen!' zegt Zayn. Ik en Willemijn kijken elkaar aan en beginnen voor het eerst sinds een paar uur weer te lachen. 'Wat valt er te lachen?' zeg Niall. 'Laat ik zeggen dat wij toen in het weeshuis niks anders deden dan mensen pranken...' zegt Willemijn. Louis schudt zijn hoofd. 'In ieder geval jullie moeten nu meteen naar bed het is al 3 uur s' nachts.'zegt hij. Willemijn en ik lopen zo snel mogelijk naar boven en springen onze bedden in. Eigenlijk willen we nu zo snel mogelijk slapen. Maar het lukt niet omdat ik denk aan al die journalisten...

HOLY F@ck jullie hadden de 10 votes binnen een dag! I LUV YOU GUYS!!! ok zo erg ook aweer niet maar nogsteeds een nieuw hoofdstuk bij 10 votes!!!. Dus VOTE COMMENT VOLG het kan allemaal!!!

BYE COOKIE&MILK

Adopted devils (1D fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu