Geen Vakantie (Silverstar2003)

16 Myra

Mijn mond is nog steeds dichtgeplakt door die irritante Graniolio, wel jammer, want nu moet die irritanto met de koningin praten, ach heel misschien lukt het hem om ons niet meteen in de kerker te laten gooien! De boze koningin kijkt naar ons. "Dus jullie wouden mij vermoorden? Dat gaat niet lukken hoor, want hier eindigt jullie avontuur! 2 aartsvijanden samen opgehangen, dat is toch wel een mooi einde? Ik vind van wel." Zegt de koningin, ze wil ons laten ophangen. "Ik kan je wel helpen met je kwade plannen! De Vierkanthoofden moeten bijvoorbeeld sterven, en deze irritante prinses zit toch alleen maar tegen! Dus ik zou zeggen, hang haar op en dan help ik je!" Zegt Graniolio. Hij gaat haar toch niet echt helpen? Dat kan niet! "Dat klinkt wel als een leuk plan! En trouwens, we hebben de ouders van de prinses ook gevonden, dan vermoorden we ze gewoon allemaal in 1 keer!" Zegt de koningin. "Ja! Dus het plan is, we hangen de prinses en haar ouders op en dan help ik jou met je kwade plannen, nadat we ook de Vierkanthoofden hebben vermoord." "Nee, eerst mijn plannen dan de Vierkanthoofden." "Oké, maar wanneer gaan we de irritante prinses ophangen?" "Nu, leuk hè?" De wachters duwen me naar de galg. Ik probeer me los te trekken maar dat lukt niet. Ik kijk op de grond en ik zie een scherf van het zwarte gesteente liggen. Zonder dat iemand het ziet pak ik het op. Als ik er bijna ben haal ik naar een van de wachters uit en ik steek de scherf in zijn oog. Snel ren ik weg, maar ik word gestopt door een groot monster. Het monster spuugt een groene klodder spul, maar ik ontwijk het. Het monster spuugt nog meer en ik word er een beetje door omringt. "Nou, wat wordt het? Laat je je dood gaan door het vreselijke vergif van het monster, wat trouwens een hele slome dood is, of laat je je ophangen samen met je familie? Als je je laat ophangen krijgen jullie trouwens een mooie begrafenis in Stilre, dat dan is overgenomen door ons." Zegt de koningin. Ik wil wel reageren maar mijn mond is nog steeds dichtgeplakt, door die stomme Graniolio. "Dus je wil worden vermoord door het monster? Want ik hoor namelijk geen reactie!" Het monster wil net gaan aanvallen maar er komt opeens een pijl in een van zijn ogen, en daarna ook in het andere. Het monster valt neer. Ik ren snel weg en zie dat Graniolio ook een pijl op de koningin afschiet. Maar de pijl wordt tegengehouden door een paarsig schild dat opeens voor haar is. "Wachters, grijp ze!" Roept ze, maar de wachters reageren niet want het gif is namelijk op hun gekomen en ze zijn allemaal dood. De koningin pakt een speer waar een paarse steen aan vast zit. "Als je hierdoor geraakt wordt, ben je voor altijd mijn slaaf!" Roept ze en ze gooit de speer. De speer mist maar ontploft en er komt een paars gas uit. "Wegwezen!" Roept Graniolio en we rennen beiden een kant op, maar niet dezelfde.
Ik kan gelukkig nog op tijd de stad uitkomen denk ik, want de hele stad wordt helemaal paars van het gas, daarom had de koningin natuurlijk zoveel wachters. Ik neem nog een laatste sprintje en word net niet gegrepen door het gas. Blijkbaar kan het gas de stad niet uit. Ik hoop dat Graniolio ook ergens is, en niet nog in de stad. Tijdens het lopen zie ik een dolk gemaakt van het zwarte gesteente die waarschijnlijk van iemand die is geweest die nu in de stad is. Ik pak de dolk. Er staan ingegraveerde letters op. 'De donkere moordenaar' staat erop. Was de dolk misschien van een moordenaar geweest die ook de koningin wou vermoorden? Dat zou goed kunnen, want dit is echt een dictator.
Ik loop nog een tijdje en dan zie ik Graniolio. "Daar had ik ons goed gered hè? Alsof ik ooit met haar zou samenwerken!" Zegt hij. Ik heb nog steeds dat plakspul op mijn mond dus ik kan niet reageren, maar hij zegt nog meer: "We pakken de koningin wel als dat gas een beetje weg is, want zo kunnen we haar natuurlijk niet doden. Ik laat het plakspul nog even zitten, want zo ben je namelijk wat aardiger." Als hij klaar is met praten hoor ik opeens een schreeuw. "Daar zijn ze!" Roept iemand. Ik draai me om. Een heel leger staat achter ons.