Wel ik had al verteld dat dit zou gaan over dingen waar ik bang voor ben en tips hoe er mee om te gaan. Dus zal mijn eerste hoofdstuk een opsomming zijn met de dingen die ik eng vind. De angstlijst noem ik hem. :p
ik heb hoogtevrees en ben bang in het donker dat zijn de twee meest algemene. Met hoogtevrees bedoel ik al zenuwachtig als ik op een stoel ga staan.
En bang in het donker heeft geen beschrijving nodig denk ik. Ook kan ik geen horrorfilms kijken zonder de nacht daarna mijn bed te checken op monsters. ik kan niet voor grote groepen spreken. Je hebt me ook zo op de kast als je mij vraagt een vreemde iets te vragen. Ik zou zweren dat ik 3 centimeter krimp elke keer als ik dat moet doen, dus iets vragen in een winkel geeft al een probleem.
Wel je leest het al denk ik een echte angsthaas of scaredy squirl. Nu weet ik nog niet eens zeker of ik geen angst ben vergeten eigenlijk, behalve een angsthaas ben ik ook een gecertificeerd warhoofd. Vroeg mijn broertje heey Mila heb je de oven al aangezet. denk ik dom te zijn geweest daarom het antwoordt nee sorry vergeten, Dus hij gaat in de keuken de oven aanzetten. Als hij hem wil aanzetten brand het lichtje al dus roept hij je bedoelt dat je hem vergeten bent uit te zetten. Er is dus een mogelijkheid dat ik plotseling nog een angst erbij zet die ik ben vergeten. Dat probeerde ik op mijn eigen manier te zeggen door een voorbeeld.
O ja ik ben ook bang voor jou de lezer in het specifiek doodsbang voor wat je over dit verhaal gaat zeggen. Daarom zal ik hier ook maar faalangst bij zetten. Vooral vanwege de hartkloppingen en trillende vingers terwijl ik dat schrijf. Het gaat niet te ver te zeggen dat mijn hart letterlijk zichzelf een weg uit mijn lichaam probeert te kloppen. En rekenen als er iets waarmee je mijn uur kan verpesten, is het mij vragen om uit rekenen wat de wortel is van 15 of zoiets. Of is niemand bekent met de nachtmerrie dat je wordt aangevallen door gemene vieren? Ik wel en ze zijn heel puntig.
En nu schrijf ik dit dus zodat er misschien iemand denkt, heey ik ben nog geen ramp als je die Mila hier hoort. Nu moet ik zeggen dat het niet erg is om zoals ik bijna overal bang voor te zijn. Het is niet moeilijk om een adrenalinekick te krijgen en je te voelen alsof je zojuist drie monsters hebt verslagen. Als je zo'n idee al hebt wanneer je de trap op rent in het donker. Dus wel het is opeens veel makkelijker om je dapper te voelen als je eraan denkt dat elk klein stapje er 1 is.
Nog 1 ding voor ik dit hoofdstuk afsluit.
1 stap vooruit en twee terug is geen achteruitgang maar een cha-cha.
