Ik ben de laatste tijd heel inactief op wattpad en sinds niemand dit meer leest ofz- dat ik dit boek ga sluiten en begin met een nieuw boek?
+ HET IS VAKANTIE en ik ga over (;
*****
"Plan A: we gaan weer opeens weg-"
"Nope, we worden toch 24/7 in de gaten gehouden." Zegt Ana.
"Kunnen we gewoon stoppen en opnieuw beginnen met onze normale levens. We kunnen niet doen-"
"Houdt je bek peter, tuurlijk kunnen we wat verzinnen. Er zitten een paar slimme koppen hier. Alles is mogelijk" onderbreekt Jackson.
"In de Efteling ja" zegt Mitch. "Waarom deden we het eigenlijk, alleen omdat we het even zat waren. We deden domme dingen en werden wakkergeschud door de realiteit. Tijd om dingen op te pikken"
"Je wordt maar steeds wijzer" zeg ik. De domme dingen uit Mitch zijn hoofd zijn nadat we zijn opgepakt verdwenen, niet helemaal, maar hij realiseert dat het leven serieus is. Hij doet..., volwassen-er.
"Dankje schat"zegt hij heel gay. Hij haalt zijn hand op als een t-rex.
"Jongens kom op! We kunnen niet zomaar stoppen!"schreeuwt Jackson.
"Houd jullie bekken anders krijgen jullie nog 200 uur"zegt de bewaker.
Jap, natuurlijk laat niemand ons gaan. We hebben van de rechter 200 uur taakstraf gekregen, waardoor we nu in het park zijn. Niet om rond te spelen, maar om afval op te rapen. Om het nog erger te maken is dat we oranje pakken aanhebben en in ons park zitten. Het park waar iedereen in onze wijk en school komt. Gênant? Zekers.
"JACKSON! HOUD JE BEK! HET IS KLAAR"schreeuw ik.
"ALS IK JULLIE NOG EEN KEER HOOR KRIJGEN JULLIE NOG 400 UUR EXTRA"schreeuwt de bewaker. Oke ik houd me stil.
* * *
"Is je hoofd wat schoner van binnen?"vraagt mijn vader als ik de auto binnenstap.
"Ja ja"mompel ik.
"Je moeder is nog steeds diep teleurgesteld weet je, ik ook. Hoe kon je dat doen? Zijn we niet genoeg?" Vraagt hij.
"Pap, please. Ik weet wat ik fout heb gedaan. Laat het" zucht ik. Ik staar vooruit naar de lange weg.
"Nee Venus! We hebben je goed opgevoed!-"
"Nee, Clarissa heeft ons goed opgevoed. Alles wat jullie deden was werken en ons meenemen naar bijeenkomsten van jullie werk. Dat was alles wat jullie deden." Zeg ik een diepe adem.
"Is dat echt zo? Zijn we zo slecht?"hij parkeert aan de zijkant van de weg en kijkt me met diepe ogen aan.
Ik knik en schuif mijn hand over mijn neus.
"Zijn we slechte ouders? We proberen het beste voor jullie te doen" hij legt zijn hand op m'n schouders. Leugens.
"Begin dan met zorgen" ik schuif zijn hand van me af en stap uit de auto.
"Venus! Kom terug." Roept hij me terug. Ik negeer hem en loop de andere kant op.
"Venus! Stap alsjeblieft in. We gaan naar huis en bespreken alles daar wel. Doe nou niet zo" smeekt mijn vader als hij heel langzaam naast me rijd.
"Pap, ik beloof dat ik vanavond thuis kom, maar laat me nu even alleen" zeg ik. Ik moet even alleen zijn.
"Venus-"
"Pap, alsjeblieft" smeek ik.
"Waar ga je dan naartoe?" Vraagt hij.
"Een vriend"
* * *
"Uhm, wat doe je hier?" Vraagt Jackson.
"Ik was het even zat van m'n vader en liep weg. Ik wist niet waar ik naartoe moest dus mijn voeten brachten me hier naartoe." Zeg ik. Ik wrijf mijn arm door de kou. De zon is al half onder en de donkere diepte zie je aan de andere kant van de zon.
"Dus je mag het wel zat zijn van je vader en niet van ons plan" hij leunt tegen de deur aan met een grijns.
"Alsjeblieft?" Vraag ik.
"Je wilt binnen komen? Waarom wil je binnen komen?"vraagt hij met een gemene lach.
"Oke, dan ga ik wel naar August. Hij is tenminste wel gastvrij" ik draai me om maar...
"Wacht..., kom maar naar binnen, maar raak niets aan." Zegt hij in een zucht. Niks aanraken? Ik ben geen bacterie.
"Nou, was dat zo moeilijk?" Ik draai me om en loop in zijn huis. Zijn huis is ongeveer zo groot als die van mij, maar toch een stuk ruimer. Het is heel strak en de muren zijn gevuld met schilderijen inplaats van foto's van families en vrienden. Ik hoor de deur dicht gaan.
"Uhm, wil je wat eten of drinken?"vraagt hij.
"Mm, nee Dankje" hij knikt en wrijft zijn handen over zijn jeans. "Wat wil je doen?"
Dit is grappig. Normaal zie ik Jackson nooit zo. Ik heb hem ook nooit zo voorgesteld. Normaal is hij zo luidruchtig en eigenwijs. Nu is hij meer zoals peter.
"Ik weet niet, je kan je kamer aan me laten zien." Zeg ik als een suggestie.
Ik wed dat zijn kamer onder de posters zit van pornosterren en bedorven eten.
"Tuurlijk, volg mij maar" hij krabt aan de achterkant van zijn nek. Ik volg hem als we de brede trappen en gangen doorlopen naar een deur waarvan er een deuk zit. Hij opent langzaam zijn deur en alles is het tegenovergestelde van wat ik zie. Natuurlijk zie ik wel een paar posters, alleen zijn het van auto's en zijn vrienden.
"WoW, dit is echt anders dan wat ik in mijn hoofd had" zeg ik, oh shit.
"Dat zegt iedereen" lacht hij. De muren zijn donkerblauw, zijn bed in het midden, een paar kasten en een bureau tegen de muren aan. Op een paar plekken dvd's van spelletjes en een paar kledingstukken. Echt een jongens kamer.
"Jackson, je hebt een meisje meegebracht zie ik" hoor ik een zware stem achter me.
"Het is niet wat het lijkt vader" zegt Jackson snel.
***VERGEET NIET TE STEMMEN EN REAGEREN***
Woorden: 956
JE LEEST
Psycho's { ONGOING }
Teen FictionWie wist dat 7 tieners de hele wereld zouden veroveren in éen knipoog? Niemand. Het zijn rebellen en masterminds. Die vindt je niet zo makkelijk in tienerlichamen. Je verwacht dat ze dingen gaan doen. Wrede dingen, dat doen ze ook. Ze komen opstakel...