[1] "Never play with the feelings of others because you may win the game but the risk is that you will surely lose the person for a lifetime."
~ Shakespeare
Sadly, a campus heartthrob just can't understand this quote. He plays, he fools, he cheats...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Mitch's PoV
TING
Tumunog na yung oven namin. Agad akong tumakbo dala-dala yung pot holder at maingat na inilabas sa oven yung apple pie na inihanda namin ni Kuya Alex.
"Ihanda mo na yung mga pinggan at baso. Malapit na silang dumating. And... I need to fetch Maxine." Sabi ni Kuya Alex habang nag-aayos ng relo niya at bumababa ng hagdan. Syempre umoo ako at lumabas na siya ng pinto. Pero nung isasara na niya yung pinto, binuksan niya ulit ito at sinilip ako.
"Mitch.." He called.
"Hm?" I responded. He sighed.
"Don't forget Mae." Habilin niya at tuluyan nang umalis. I looked down... My sister-like cousin is still in despair and guilt. I pity her. Kung ako siguro nasa sitwasyon niya, hindi ko na alam kung anong nangyari sakin. Therefore, I should do my best to make her feel better. Pero mukhang matagalang proseso to. I frowned.
Naglagay ako ng isang pirasong apple pie at isang baso ng softdrinks sa tray at umakyat sa second floor. I knocked on Mae's door.
TOK TOK TOK
"Mae? Mae buksan mo yung pinto. May dala akong apple pie at soft drinks. Mag-merienda ka na." Sabi ko habang naghihintay na pagbuksan niya ko ng pinto.
"Bababa ako mamaya. Ibaba mo na lang."Sagot niya galing sa loob ng kwarto. Wala akong nagawa kundi bumaba para takpan yung pagkaing inihanda namin, at hintayin silang lahat sa sala. Hindi naman gaano nagtagal, isa-isa na silang nagdatingan. Unang dumating si Daniel.
"Daniel!" I greeted him with a smile. He smiled then hugged me. How I miss him.
"I missed you." Sabi ni Daniel sakin as he hugged me tighter.
"I missed you more." I returned his hug. Bumitaw na kami, pumasok sa bahay, at umupo sa sofa.
