The Lost Princess (VOLTOOID!)

Hoofdstuk 23

Dit hoofdstuk gaat helemaal over Marit! Daarom doe ik dit hoofdstuk in de ik-vorm. Geen Lars, Kiki, Floortje, Noortje of Milou er tussen door! Veel leesplezier!

Ik galoppeer door het bos. Waar zal ik heen gaan? Ik kijk om me heen. Nu pas valt me op dat ik op Lynn zit, het paard van Milou. Zucht. Diepe zucht. Ik heb geen werkelijk geen idee waar ik heen zal gaan. Mijn telefoon trilt. Die zit dus blijkbaar nog in mijn zak. Ook als ik transformeer dus blijkbaar. Lars belt staat er op het scherm. Ik stop hem weer in mijn zak zonder op te nemen. Stik maar.

Ik stap door het bos heen. Volgens mij is mijn telefoon al tien keer afgegaan. Waarom doen ze zoveel moeite? Ik neem toch niet op. Lynn schiet terug door geritsel tussen de struiken. Er schiet een hert het pad op. Hoelaat is het eigenlijk? Ik trek mijn telefoon weer uit mijn zak. Weer word ik gebeld. Ik klik hem weg en kijk hoelaat het is. Tien over half negen. Waar moet ik eigenlijk slapen? Dat kan toch moeilijk in het bos? Zal ik terug gaan? Gelijk schudt ik mijn hoofd. Ik ga Point pakken, hoe kan ik dat vergeten! Ik zucht. Dat wordt dus echt in het bos slapen. Ik kijk rond voor een beetje normaal plekje. Even verderop moet een open plek zijn. Ik spoor Lynn aan tot galop en galoppeer naar de plaats waar de open plek moet zijn.

Ik had gelijk. Er is inderdaad een open plek. Met een beekje! Ik stijg af en ga tegen een boom zitten. Ik heb spijt. Waarin ben ik weg gegaan? Opeens facepalm ik mezelf. Ik ben vergeten dwars door het bos te gaan! Nu kunnen ze mijn sporen zien! Oepsie... Weer trilt mijn telefoon. Ik trek hem uit mijn zak. 34 oproepen staat er op het scherm. Welke idioot haalt het in zijn hoofd om 34 keer te bellen! Een keer door Milou, een keer door Kiki, een keer door Floortje, een keer door Noortje en 30 keer door Lars. What the... Ik slik een scheldwoord in. Waarom gaat hij mij zovaak bellen? Ik bedoel tien keer is nog te doen maar 30 keer bellen is wel heel overdreven. Misschien zit er iets niet goed in zijn hoofd. Ik grinnik en schud mijn hoofd. Doe normaal Marit! Ik staar naar het beekje. Langzaam dommel ik in een droomloze slaap weg.

~

Geschrokken schrik ik wakker. Waar ben ik? Gelijk facepalm ik mezelf. In het bos, duhu. Ik was weg gelopen. Hoelaat is het? Ik pak mijn telefoon uit het gras. 5 over 6. Nu pas heb ik door dat ik geen eten bij me heb. Shit. Hoe ga ik dit doen? Ik loop naar Lynn die in het gras ligt. Tot mijn grote verbazing ligt er een complete maaltijd achter Lynn. Hoe komt dat daar? Ik haal mijn schouders op. Wat boeit dat ook eigenlijk. Ik ga zitten en geef Lynn wat brood. Ik smeer gelijk wat brood voor vanmiddag en vanavond. Als ik heb ontbeten spring ik op Lynn en stap het bos weer in. Niet vergeten dwars door het bos tegaan! Ik zucht. Dit is lastiger dan dat ik dacht.

Weer wordt ik gebeld. Ze zijn dus nu officieel voor gek verklaard. Ik wed dat het Lars is. Ik pak mijn telefoon en kijk wie er belt. Ik zei het! Lars belt staat er op het scherm. Ik twijfel. Zal ik op nemen? Hij doet super veel moeite voor mij. Mijn duim gaat naar het groene telefoontje. Zal ik? Ik druk er op. Er is nu geen weg meer terug. 

'Met Marit.' 'Marit! Eindelijk heb ik je te pakken!' Hij klinkt opgelucht. Ik moet hard zijn. 'Klopt. Waarom doe je zoveel moeite? Ik bedoel je hebt me met deze keer erbij 31 meer gebeld!' Op de achtergrond hoort ze zachtjes gelach van Kiki. Ze hoort gewoon dat Lars grijnst. 'Doet er nu niet toe.' antwoordt hij. Ik haal mijn wenkbrauwen op. Natuurlijk doet dat er wel toe! Anders vraag ik het toch niet? 'Waar ben je?' vraagt hij. 'DAT doet er niet toe. Ik ga Point pakken. Dat is het enige.' 'Wie is Point?' vraagt Lars. 'Mijn... Mijn...' Tja, wat moet ik hier nu op antwoorden? Opeens ben ik heel direct. 'Mijn stalker.' Ik hoor hoe mijn stem trilt als ik het woord stalker zeg. 'Je stalker.' Lars klinkt niet heel erg verbaast. 'Je... Je wist het?' 'Ja,'  geeft Lars toe. 'Ik weet nog dat je zei dat de wond bij Tessa expres was gedaan. Toen ging er een lampje bij mij branden. Ik dacht dat je een stalker had. Je hebt het dus nu bevestigt.' Ik ben verbaast. 'Oh...' 'Maar waar ben je? Dan komen we naar je toe!' Lars klinkt dwingend. Zal ik zeggen waar ik ben? Nee! Hard zijn! 'Ik ben in het bos. Maar maak je geen zorgen. Ik bel als ik in de problemen zit. Ik ga eerst Point pakken. Maak je niet ongerust.' Dan druk ik op het rode knopje. Geen denken aan dat ik terug ga. 

Weer stap ik door het bos heen. Verveelt kijk ik rond. Wat kan ik gaan doen? Keihard en asociaal rond racen schiet er gelijk door mijn hoofd. Ik grinnik. Waarom niet? Ik spoor Lynn aan tot en wilde galop. Ik moet wel mijn evenwicht bewaren, want ik zit zonder zadel. Opeens schiet de val van gisteren door mijn hoofd en het valt me opeens op dat Lynn steeds harder gaat galopperen. Dit moet snel ophouden want anders val ik er weer af. Te laat. Met een harde klap val ik op de grond neer. Een felle pijn schiet door mij door mijn rug naar mijn hoofd. Au! Geschrokken blijf ik liggen. Kan ik alles nog bewegen? Lynn staat geschrokken naast me. Gelukkig blijven de meeste paarden staan als je valt. Mijn arm doet pijn. Voorzichtig ga ik zitten. Au. Voorzichtig ga ik tegen een boom aan zitten. Volgende keer misschien ietsje minder asociaal. 

Ik heb hoofdpijn. Dat komt vast door de val. Ik knijp mijn ogen dicht en zie tot mijn grote verbazing mijn ouders en zusje staan. 'Vatoria. Waarom ga je weg?' Waarschijnlijk weten ze al lang van Tessa. Toch vertel ik hen wat er gebeurt is. Tot mijn grote verbazing begint Elana te huilen. Haar moeder slaat een arm om Elana heen, haar vader kijkt haar begripvol aan. 'Jullie... Jullie wisten het niet?' Haar vader schudt haar hoofd. 'Nee. Ik ben de afgelopen dagen heel erg ziek geweest. Daarom had je ook geen contact met ons. Als we dit geweten hadden, hadden we je gewaarschuwd.' 'Vatoria?' Het is Elana.  Ik glimlach naar haar. 'Wat is er?' 'Ik... Ik...' Ik zie aan haar dat ze het moeilijk heeft. 'Ik... Mijn pony was ook gewond. Hij is toen dood gegaan.' De tranen lopen over Elana's wangen. 'Hij was heel lief. Ik wil niet dat Tessa ook dood gaat. Alleen jij kan haar redden. Ga je alsjeblieft terug?' Elana kijkt haar smekend aan. Opeens beginnen ze te verdwijnen. 'Pap? Mam? Elana? Waar gaan jullie heen?' Ik krijg geen antwoord meer. Opeens is alles weer normaal. 

Wat zal ik doen? Terug gaan? En Point dan? schiet er door mijn hoofd. Alleen jij kan haar redden. Alleen ik kan haar redden. Point pak ik wel als er kans is om hem of haar te pakken. Eerst Tessa redden. Ik ga voorzichtig staan. Een flinke pijnscheut gaat door mijn arm heen. Doorzetten zeg ik tegen mezelf en bijt op mijn lip. Voorzichtig klim ik op Lynn en pakt dan voorzichtig mijn telefoon. 'Lars? Ik kom terug. Ik ben over twee uur bij jullie.'

Nieuw hoofdstuk! Hopelijk vinden jullie hem leuk. Vote? Comment? En tips zijn welkom! Maar dat wisten jullie natuurlijk al🤗

X en unicorngreetz Evamoos