Woorden: 1900
Datum: 20-7-17Pas op! Bevat wat onprettig content
Ik sis en mijn tanden zijn zichtbaar, scherpe stekels waar het bloed vanaf druipt. Ik buig naar voren en de touwen trekken strak om mijn polsen en snijden in mijn huid. De man haast zich uit mijn buurt en het dikke hete kaarsvet rolt langs mijn nek. Het stolt en ik rol mijn nek, waardoor het barst en kraakt en traag van mijn ontblootte huid valt. De korrels landen op mijn gescheurde kledingstukken die rondom mijn voeten liggen gedrapeerd. Ik had die dag zijn winkel moeten binnenstappen en zijn leven hebben vernietigd, hij verdient mijn vriendelijkheid niet. In mijn ondergoed en flarden jurk sta ik voor de menigte die mij bekogelt en dingen toeroept. De oude vrouw Amelie draait haar hoofd schuin als ze mij ziet en ik sla mijn blik neer. Ze wijst met haar knokige vinger in mijn richting. 'Laf wezen, u zal mij nooit meer iets aandoen!' Ik voel de kraal van haar dromenvanger in mijn rug branden bij haar woorden. 'Het spijt mij,' zeg ik en de angels van tanden schrapen langs mijn lip.
Mijn armen gespen zich nog verder in als ik voorover buig tussen de twee palen, ik trek aan het draad en hoop dat de palen naar elkaar toe zullen slaan. Alleen dan kan ik loskomen. Noah geeft me een zet en ik val om, mijn armen schieten bijna uit hun kommen. Mijn hart smakt tegen mijn ribben en ze persen zich bijna door mijn huid heen. Mijn longen doen hun functie geen eer aan en ik kan geen lucht krijgen. Ik word overeind getrokken en de vinger van Noah gaat langs de vele bolletjes die net onderhuidse piercings zijn. Ik slip weer naar voren en hang hopeloos naar voren. Hij loopt onder het touw door en komt voor mij staan, hij trekt mij aan mijn haren overeind en een handvol blijft achter tussen zijn vingers.
'Jammer dat je zo mooi bent,' zegt hij en de menigte grauwt en spuwt haast verterend gif in de vorm van woorden naar mij toe. 'Misschien, als je handen weg zijn, dat je wel mijn tweede vrouw kan worden of zo,' grapt hij en de betonschaar zwaait hij voor mijn gezicht langs. Ik hijg en de horten en stoten schrapen langs mijn rauwe keel. Ik staar over de hoofden heen en een vrouw volledig in goud en de andere opsmuk maakt een kus mondje en wuift naar me. Niet haar weer... Ik voel het mes langs mijn onderarm schrapen en opnieuw wordt de blauwe ader doorgesneden. Ze laten mij leegbloeden als slachtvee, puur om me te verzwakken, dood zal ik er toch niet van gaan. De pijn is onbeschrijfelijk en mijn gezicht staat vol afgunst als de proberen de bolletjes onder mijn huid weg te krabben.
'Wees gewaarschuwd,' sis ik naar ze en de twee oudere mannen deinzen terug en laten mijn losse vleesflarden met rust. De kralen van de dromenvangers konden ze even tussen hun vingers door laten rollen, voor ze weer door mijn lichaam als een magneet werden aangetrokken. 'Iedereen! Wees gewaarschuwd!' schreeuw ik met mijn raspende stem en niemand lijkt mij serieus te nemen in deze toestand. Ik hap naar de hand van Noah als hij hem langs mijn kaak laat glijden. De kegels missen op een haar na zijn jonge vlees. De schaduwen laten zich niet vangen en geen enkele mogelijkheid bestaat dat ik in mijn Hellewolfvorm een bloedbad kan aanrichten. De rillingen schieten onderhuids door mij heen.
JE LEEST
Alpha Kyran
WerewolfAlpha Kyran groeit op met de gruwelijke taferelen van Hellewolven, zijn ouders die toen regeerden over het provinciale Altarcho, verjaagden de Spookdieren en schakelden er veel uit. Hij ziet in Mischa zijn ideale prinses en hoopt voor haar de prins...